Χρειάζεται σχέδιο

O Παναθηναϊκός χθες το απόγευμα χτύπησε την πόρτα της Ρεάλ προκειμένου να ρωτήσει για την περίπτωση του Ντρέντε. Η απάντηση που πήρε ήταν αρνητική και αυτό ήταν έτσι κι αλλιώς το πιθανότερο. Η συγκεκριμένη εξέλιξη δεν είναι το πρόβλημα στον ΠΑΟ, το πρόβλημα μου μοιάζει ότι είναι άλλο. Ο πρώτος στόχος του Παναθηναϊκού γι’ αυτή τη θέση ήταν ο Γιοβάνοβιτς. Ενας παίκτης που αν μπορούσε να παίξει κάτι άλλο εκτός από αριστερό εξτρέμ στο 4-3-3 του Τεν Κάτε ήταν επιθετικός. Ενας, επί της ουσίας, γρήγορος περιφερειακός φορ που ως αριστεροπόδαρος μπορούσε να παίξει και εξτρέμ. Παίκτης με 10-15 γκολ κάθε χρόνο.

Αν μετά τον Γιοβάνοβιτς κοιτάς τον Ντρέντε αρχίζουν οι απορίες γι’ αυτό που σχεδιάζεις. Παίκτης με φοβερό ταλέντο, αλλά που παίζει ως αριστερό μπακ και κατ' ανάγκην παίζει και αριστερό χαφ. Καμία σχέση δηλαδή με τον Γιοβάνοβιτς που ήταν η πρώτη επιλογή. Προσέξτε, δεν λέω ότι και ο ένας και ο άλλος δεν είναι παικτάρες. Είναι και παραείναι, αλλά είναι και δύο τελείως διαφορετικοί παίκτες που κάνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Ο Παναθηναϊκός όμως αυτούς τους τόσο διαφορετικούς παίκτες τους ήθελε για να κάνουν την ίδια δουλειά. Να παίξουν ως αριστερά εξτρέμ.

Συγγνώμη, αλλά αυτές οι δύο επιλογές εμένα δεν μου φανερώνουν αγωνιστικό πλάνο, αλλά ομάδα που προσπαθεί να πάρει παίκτες, ονόματα. Ναι αλλά αν δεν φανταστείς τι θα παίξεις και τι θέλεις να βγάλεις στο γήπεδο δεν γίνεται να κάνεις μεταγραφές. Δεν παίρνεις πρώτα όποιους παίκτες μπορείς να πάρεις αρκεί να είναι ονόματα και μετά αποφασίζεις τι θα παίξεις και πώς θα το παίξεις. Γιατί αν ο Τεν Κάτε θέλει παίκτη που να συγκλίνει και να σκοράρει συχνά από θέση δεύτερου φορ, ο Γιοβάνοβιτς είναι ιδανικός, ο Ντρέντε όμως όχι. Αν από την άλλη θέλει παίκτη-σκυλί που να μαρκάρει παρά το γεγονός ότι παίζει χαφ, που να μην αφήνει τον αντίπαλο μπακ να πάρει ανάσα αλλά και που δεν θα πατάει περιοχή παρά μόνο θα σεντράρει, τότε ο Ντρέντε είναι ιδανικός, αλλά ο Γιοβάνοβιτς δεν κάνει.

Αν τώρα ο πρώτος στόχος σου είναι ο Γιοβάνοβιτς και ο δεύτερος ο Ντρέντε, τότε κάτι δεν πάει καλά. Τότε δεν υπάρχει πλάνο και απλώς ψάχνεις να πάρεις καλό παίκτη και ό,τι κάτσει. Αν το καλοσκεφτείτε, το ίδιο ακριβώς ζήτημα υπάρχει και με τους φορ που τσεκάρει ο Παναθηναϊκός. Δεν είναι ούτε της ίδιας λογικής ούτε κάνουν τα ίδια πράγματα μέσα στο γήπεδο. Απλώς όλοι τους έχουν όνομα, είναι καλοί παίκτες και ίσως να μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν είναι σχέδιο προπονητή, είναι σχέδιο διοίκησης προκειμένου να γλυκάνει τον κόσμο. Και ο Παναθηναϊκός θέλει σχέδιο προπονητή για να γίνει ομάδα. Εκτός και αν ο Τεν Κάτε δεν έχει κανένα σχέδιο, δεν έχει πει τίποτα για το στυλ και τα προσόντα που πρέπει να έχει ο κάθε παίκτης που θα έρθει, οπότε σε αυτή την περίπτωση ο Παναθηναϊκός δεν θέλει πρώτα μεταγραφές. Θέλει πρώτα προπονητή...