Καλό ταξίδι master commander....

Τον Αντώνη τον γνώρισα πριν από 12 περίπου χρόνια όταν πιτσιρικάς “ψαρωμένος” τότε εγώ ξεκίναγα δειλά δειλά να κάνω εκπομπές στο sport fm. Πρέπει να ομολογήσω ότι ο Αντώνης είναι ο άνθρωπος που προσπάθησε να μου μάθει τα μυστικά του ραδιοφώνου κυρίως τα τεχνικά. Θυμάμαι πάντα μου έλεγε “κάτσε μακριά από το μικρόφωνο ρεεεε μπουκώνουν τα μηχανήματα η φωνή σου είναι σαν ντελάλη σε λαική αγορά......” μεταξύ μας δεν είχε άδικο. Πάντα με πίεζε να φοράω ακουστικά “πρέπει να το συνηθίσεις πρέπει να έχεις επιστροφή στ αυτιά σου....”

Τον αποκαλούσα master commander της κονσόλας χωρίς να θέλω να αδικήσω τα υπόλοιπα παιδιά του σταθμού -σόρυ Παντελή,σόρυ Στέφανε- αλλά ο Αντώνης ήξερε πάντα πριν καν από μένα τι ακριβώς ήθελα στον “αέρα”.....Ήταν ο ηχολήπτης που όλοι θέλαμε να έχουμε κάθε πρωί στην συντροφιά μας....Τις μέρες που έπρεπε να κάνω μόνος εκπομπή (το χειρότερο μου) ο Μπόκτορ ήταν η καλύτερη παρέα. Μου χαμογελούσε και προσπαθούσε να με ανεβάσει να με παρασύρει με το χιούμορ του και κυρίως με το κέφι που είχε! Αυτό που δεν θα ξεχάσω είναι ότι αυτό το ραδιόφωνο το αγαπούσε και το αγαπούσε αρκετά γιατί όπως για όλους μας πάνω και πρώτα απ όλα ο sport fm είναι η παρέα μας!

Το πόναγε το ένιωθε δικό του και το καταλάβαιναν όλοι γύρω του. Αξέχαστη στιγμή για μένα όταν στο παλιό κτίριο στην Θησέως όταν έπεφτε το ρεύμα ο Αντώνης μέχρι να συνηδητοποιήσουμε εμείς τι ακριβώς είχε συμβεί αυτός είχε βρεθεί στην ταράτσα μέσω μιας μικρής σιδερένιας σκάλας είχε βάλει πετρέλαιο στην γενήτρια την είχε βάλει ήδη μπροστά και σε ένα το πολύ λεπτό μας έλεγε “Πάμε αέρα....” Α ενδιάμεσα είχε προλάβει να πάρει και τον φύλακα στο βουνό τηλέφωνο για να ενημερώσει ότι όλα ήταν οκ...Δεν πρόλαβα να σου πω ποτέ ευχαριστώ γιατί απλά δεν πίστευα ότι θα μας αφήσεις τόσο νωρίς.....Αντίο φίλε σ' ευχαριστώ για όλα...θα τα ξαναπούμε να είσαι σίγουρος....