Aρης με υψηλό δείκτη προστασίας

Aξιολογήσαμε το πρώτο δείγμα και το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό: η συνταγή με τους τρεις –Γκρασιάν, Ναφτί και Αμπρέου– για το ξεκίνημα των μεταγραφών ήταν σχεδόν «μαγική» και όχι άδικα. Οι πρωταγωνιστές επευφημήθηκαν από την πρώτη άφιξη . Οι μεταγραφές αεροδρομίου, όρος που εξακολουθεί να διατηρείται, ειδικότερα για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, υπερπροβάλλει την προσπάθεια μιας νέας διοίκησης, όπως αυτή που προέκυψε και τυπικά χθες μέσα από τη γενική συνέλευση των μετόχων για την ΠΑΕ Αρης.

Ο Θανάσης Αθανασιάδης, ένας αξιόλογος επιχειρηματίας με σύντομη διαδρομή στον ποδοσφαιρικό Αρη, συμμετέχοντας στα κοινά της ΠΑΕ παρέα με έξι (ή οκτώ) ακόμα παράγοντες και έναν εκτελεστικό διευθυντή που λύνει και δένει, συνθέτουν την «εμπροσθοφυλακή». Αλλάζουν τακτική και συμπεριφορά σε σχέση με αυτές που ίσχυαν μέχρι πρότινος στην ΠΑΕ Αρης.

Ανοίγοντας πόρτες που ήταν κλειστές, που απομόνωσαν και αποδυνάμωσαν τη δυναμική του Αρη, σύμφωνα με όσα υποσχέθηκαν, θα φροντίσουν να αναθερμάνουν τις σχέσεις με τα κέντρα αποφάσεων και να ρίξουν γέφυρες προς όλες τις κατευθύνσεις, προκειμένου να συμμετέχουν σε όποιο παιχνίδι παίζεται γύρω από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Στη μετα-Σκόρδα εποχή, που αριθμεί λίγες ώρες, αν υποθέσουμε ότι η αφετηρία βρίσκεται τυπικά στη χθεσινή γενική συνέλευση των μετόχων, δεν χάθηκε χρόνος σε τυπολατρικές διαδικασίες, αλλά η νέα διοίκηση κινήθηκε άμεσα έως και ακαριαία.

Ο,τι πήγε στραβά κι άφησε τον Αρη εκτός πλέι οφ και Ευρώπης δεν θα επαναληφθεί. Η ενίσχυση της ομάδας και η επιλογή προπονητή (ανανέωσαν με Μαζίνιο) απασχόλησαν εξαρχής, οι πρώτες επιλογές εντυπωσίασαν και δημιουργούν την αίσθηση ότι οι «κίτρινοι» είναι αποφασισμένοι να ανταποκριθούν με θάρρος, θράσος και τόλμη στις προκλήσεις της επόμενης περιόδου.

Οι υποσχέσεις μέσα από τις προγραμματικές δηλώσεις της προεκλογικής περιόδου για πέντε-έξι δυνατές μεταγραφές γίνονται πραγματικότητα. Μπορεί να μην έρχονται όσοι προαναγγέλθηκαν, ωστόσο όσοι τους αντικατέστησαν μοιάζουν να είναι καλύτεροι. Κι αν κρίνει κάποιος απ' όσα κυκλοφορούν για τις επόμενες επιλογές, τότε οι φίλοι του Αρη θα έχουν κάθε λόγο να νιώθουν αισιόδοξοι για το μέλλον της ομάδας και την επιστροφή της σε υψηλότερο επίπεδο ανταγωνισμού.

Το πρώτο και προφανώς πιο προβεβλημένο σημείο της νέας πολιτικής γραμμής για τη διοίκηση Αθανασιάδη, που παρεμπίπτοντως σήμερα θα συγκροτηθεί σε σώμα, ήταν και θα εξακολουθήσει να είναι ο μεταγραφικός σχεδιασμός και η συγκρότηση ομάδας με ισχυρό δείκτη προστασίας έναντι των αντιπάλων στη μάχη της Ευρώπης. Βέβαια, το οικονομικό προηγείται.

Αναλαμβάνοντας τη διοίκηση και ρίχνοντας μια ματιά σε υποχρεώσεις και οφειλές, κανείς δεν φάνηκε να σηκώνει τα χέρια ψηλά ή να απογοητεύεται στον βαθμό που θα φρέναρε τις εντυπωσιακές εξελίξεις στα μεταγραφικά. Ο έλεγχος δεν δικαιολογεί τις επιλογές ποδοσφαιριστών με το βεληνεκές των τριών που αποκτήθηκαν, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει το… μαξιλαράκι μιας διοίκησης που διευκολύνει τη σπουδαία ενίσχυση. Αυτή η αίσθηση δημιουργείται από τη στιγμή που υπάρχει ένα σημαντικό άνοιγμα πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ σε ποδοσφαιριστές για την περασμένη περίοδο και ενώ οι εισπράξεις των επόμενων μηνών δεν καλύπτουν ούτε καν ένα σημαντικό ποσοστό των συγκεκριμένων υποχρεώσεων.

Κάποιοι θα βάλουν το χέρι στην τσέπη στο μέτρο των δυνατοτήτων τους και θα διευκολύνουν σε ορισμένα σημεία την ομάδα, νιώθοντας υποχρεωμένοι να στηρίξουν το νέο ξεκίνημα.

Η παγίδα των χρεών ή μιας μαύρης τρύπας είναι πολύ επικίνδυνη. Αυτοί οι άνθρωποι, επιχειρηματίες και τεχνοκράτες, λογιστές και πάνω απ’ όλα υπεύθυνοι στις εταιρείες τους για κάθε ευρώ που ξοδεύεται, δεν νοείται να σχεδιάζουν την ομάδα και να μην επιδιώκουν να μειώσουν οποιοδήποτε άνοιγμα. Να μη στοχεύουν στην περισσότερο ωφέλιμη οικονομική διαχείριση, που θα τους ευνοήσει για τα επόμενα βήματα μέσα στη διετή τους θητεία.

Αν υποθέσουμε ότι το σημερινό άνοιγμα είναι μερικά εκατομμύρια ευρώ συμπεριλαμβανομένων των χρεών προς την εφορία, η μέριμνα για να αντιμετωπιστεί ριζικά με τη μορφή της οικονομικής εξυγίανσης θα πρέπει να αποτελεί ήδη ένα φρικτό πονοκέφαλο.

Πίσω από τη «βιτρίνα» των μεταγραφών, που ικανοποιεί και ενθουσιάζει τους οπαδούς, υπάρχει ο αγώνας για να εξασφαλιστούν έσοδα. Για τον Αρη η εκκίνηση στα χορηγικά προγράμματα δόθηκε πρόσφατα και διανύουμε τις πρώτες μέρες μιας άτυπης κούρσας, που στον τερματισμό της υπάρχει ένα μεγάλο ποσό. Το ποσό που θα πρέπει να μπει στον κουμπαρά για να καλύψει τη λειτουργία –ή μέρος της λειτουργίας– της ΠΑΕ.

Οσο μεγαλύτερο τόσο καλύτερα. Το ίδιο ισχύει και για τα διαρκείας. Προσβλέπουν σε ρεκόρ και δεν έχουν άδικο να ελπίζουν σε ένα νούμερο που θα ξεπεράσει τις 10.000. Αν οι μεταγραφές δίνουν ώθηση, τότε ο Αρειανός δεν θα πρέπει να περιμένει πολύ ακόμα. Θα πρέπει να έχει πεισθεί ότι υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να εξασφαλίσει θέση στο «Κλεάνθης Βικελίδης».

Ο Αθανασιάδης και οι συν αυτώ στο διοικητικό σχήμα της ΠΑΕ Αρης θα πρέπει να νιώθουν υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν ένα νέο μοντέλο διοίκησης, πολύ διαφορετικό από του προκατόχου τους, Λάμπρου Σκόρδα. Αλλωστε, είχαν αιχμή του δόρατος στον αντιπολιτευτικό λόγο τους ότι ο Σκόρδας τα έκανε όλα μόνος του και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν. Ισως τελικά να είναι κάτι που δεν ενδιαφέρει την ευρεία μάζα των Αρειανών, αλλά όπως αποδείχθηκε σε βάθος χρόνου η κυβέρνηση του ενός δημιούργησε αντιπαλότητες και αντιπαραθέσεις, με καθοριστικές συνέπειες για την αλλαγή στο διοικητικό προφίλ της ομάδας.

Μακριά, λοιπόν, από εσωστρέφειες και συγκεντρωτικές πολιτικές, υποστηρίζεται ότι κάθε μέλος της διοίκησης των «επτά» (ή «εννιά») θα ανοίξει τον δικό του ξεχωριστό λογαριασμό και εκεί θα πιστώνει τις αρμοδιότητες που του αναλογούν. Η ενεργή συμμετοχή όλων έχει σκοπό να διευκολύνει τη λειτουργία της ΠΑΕ και να αποκαταστήσει τις βλάβες μιας εποχής στην οποία οι δημόσιες σχέσεις του Αρη είχαν οδηγήσει σε αδιέξοδα.