Εγώ καμία ενίσχυση δεν βλέπω...

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ποδόσφαιρο; Η γραφειοκρατία. Τουλάχιστον όποιος διαβάζει τα ρεπορτάζ των τελευταίων ημερών καταλαβαίνει ότι αν μπορούσαμε να μειώσουμε τη γραφειοκρατία, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο θα ήταν καλύτερο. Για παράδειγμα, ο Βασίλης Τοροσίδης θα έπαιζε σήμερα στην Μπάγερν.

Oπως χθες γραφόταν στη «SportDay» και στο μεταγραφικό ρεπορτάζ του Λάζαρου Σούσκα, ο «Τόρο» είχε δεχθεί «επίσημη πρόσκληση» για να διαπραγματευτεί τη μεταγραφή του. Ξέρετε, από αυτές τις προσκλήσεις με τους θυρεούς, τα «θα χαιρόμαστε να βρίσκεστε στις διαπραγματεύσεις που θα τελεστούν εις την "Allianz Arena", ημέρα Σάββατο και ώρα 19:00.

Οι οικογένειες Φραντς Μπεκενμπάουερ και Σωκράτη Κόκκαλη», και ο Τοροσίδης φυσικά θα πήγαινε. Μόνο που οι Γερμανοί τού ζήτησαν να υπογράψει κάτι χαρτιά πρώτα. Τι χαρτιά; Κάτι χαρτιά. Αυτά που στα γερμανικά τα λέμε «welchen papieren». Ο «Τόρο», όμως, πού να αφήσει τις διακοπές για να υπογράψει τα βέλχεν παπίρεν; Ειδοποίησε τους Γερμανούς ότι από Δευτέρα με το που γυρίσει θα υπογράψει ό,τι γουστάρουνε. Ομως παίκτης χωρίς βέλχεν παπίρεν στη Γερμανία δεν παίζει. Οι Βαυαροί κλείσανε τον Πράνιτς της Χέρενφεν, όχι επειδή ήταν καλύτερος παίκτης, αλλά ήταν επειδή σταντ μπάι και υπέγραφε ό,τι του δίνανε. Αυτά κάνει η γραφειοκρατία. Για τα κωλοβέλχεν παπίρεν τον χάσανε οι Γερμανοί τον παίκτη.
Στη γραφειοκρατία χρεώνεται, επίσης, το ότι ο Στέλιος Μανωλάς συνεχίζει να είναι τεχνικός διευθυντής της ΑΕΚ.

Μετά την παραίτησή του γράφτηκε ότι θα φύγει στο τέλος του μήνα, διότι υπάρχουν κάποιες γραφειοκρατικές λεπτομέρειες που δεν του επέτρεπαν να φύγει εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς, όμως, για την ΑΕΚ που υπήρξε αυτό το γραφειοκρατικό κώλυμα, διότι, όπως γράφτηκε, ο Μανωλάς σύστησε στον Μπάγεβιτς τη μεταγραφή του Μάκου, που ανάθεμα αν θα τον είχε πάρει είδηση ο Σερβοέλληνας τεχνικός (είχα κάνει τάμα να το γράψω) αν δεν τον είχε εντοπίσει ο τεχνικός διευθυντής.

Το «τάμα να το γράψω» πάει στο τελευταίο τηλέφωνο που είχα με τον Ζαραλίκο, που με προέτρεψε μετά το δημοψήφισμα για τον μεγαλύτερο Ελληνα να κάνω ένα δημοψήφισμα για τους «100 μεγαλύτερους Σερβοέλληνες». Τέτοιο πάθος είχε ο Ζαραλίκος να δικαιώνει τον Μπάγεβιτς, που για να έχει σίγουρη την πρωτιά δέχθηκε να προστεθεί το «τεχνικούς». Ο διαγωνισμός, λοιπόν, για τους «100 μεγαλύτερους Σερβοέλληνες τεχνικούς» ξεκινάει τώρα. Και τώρα έληξε με νικητή you know who.

Μιλώντας, όμως, για Ελληνες με σερβική προέλευση, πριν από κάμποσο καιρό είχα μια συζήτηση για έναν παίκτη που έπαιξε στον Εθνικό στα τέλη της δεκαετίας του '30 και αν δεν κάνω λάθος σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το όνομα του ήταν Αϊντούκοβιτς, το γεγονός το ήξερα από την αδερφή του, που ήταν η μαμά του Μίμη του Βελισσαρίου από την Καλλίπολη, και σύμφωνα με τις διηγήσεις είχε κληθεί ή είχε παίξει στην Εθνική Ελλάδας. Ο,τι γράφω είναι όπως το θυμάμαι από την εποχή που ήμουνα στο δημοτικό, οπότε οι διορθώσεις δεν έχουν νόημα, αλλά οι πληροφορίες, αν είναι έγκυρες και από τίποτα γεροεθνικάρες, είναι καλοδεχούμενες.

Το θέμα του Αϊντούκοβιτς το είχα αναφέρει και στο παρελθόν, χωρίς όμως να υπάρξει κάποιος που να θυμάται. Υποθέτω ότι σήμερα οι πιθανότητες να βρεθεί κάποιος που να ξέρει την ιστορία είναι λιγότερες, μια και στα μη καταγεγραμμένα περιστατικά ο χρόνος είναι καταστροφή. Το σκεφτόμουν διαβάζοντας την είδηση ότι πέθανε ο τελευταίος Αυστραλός στρατιώτης που είχε πολεμήσει με το εκστρατευτικό σώμα των ANZACS στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ονομαζόταν Τζακ Ρος, είχε γεννηθεί το 1899 και όπως ανέφερε η είδηση: «Πέθανε γαλήνια στο κρεβάτι του». Παρά το πρώτο πράγμα που σκεφτόσουν όταν διάβαζες την είδηση, ότι πέθανε ενώ έκανε μοτοκρός.

Ξαναγυρίζοντας στο ποδόσφαιρο, εκτός από τη γραφειοκρατία ποιος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του; Η απληστία. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ του Αστέρα Τρίπολης, στο τέλος αναφέρεται η πρόταση της Φέγενορντ για τον Γιώργο Αμπάρη. Θα μου πεις συνηθισμένος ο Αστέρας από προτάσεις μεγαλύτερων ομάδων, στο τέλος του ρεπορτάζ θα πάει το ενδιαφέρον της Φέγενορντ. Επίσης, μοιάζει το πάθος των παραγόντων της Φέγενορντ να είναι οι αναπληρωματικοί τερματοφύλακες. Γιατί παρ' ότι εκτιμώ τον Αμπάρη ως τερματοφύλακα, θυμάμαι ότι τελείωσε ως αναπληρωματικός του Αναστασόπουλου.

Επίσης, ότι από τις πρώτες μεταγραφές που έκανε ο Αστέρας ήταν του τερματοφύλακα Ματίας Ομάρ Ντεγκρά. Τη λύση, όμως, δίνει το τέλος του ρεπορτάζ, ότι η πρόταση της Φέγενορντ εξετάζεται και δεν θα ληφθεί αμέσως απόφαση, μια και μπορεί να υπάρξουν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι. Εν τω μεταξύ ελπίζω ο Αμπάρης να βρίσκεται σε μέρος που να μπορούν να του στέλνουν χαρτιά, μην την πατήσει όπως ο Τοροσίδης.

Επίσης, όπως ο Σταύρος Ψωμιάδης, θα ήθελα να καθησυχάσω τους οπαδούς της Καβάλας για την υποτιθέμενη αργοπορία στις μεταγραφές. Πρώτον, πού το είδανε ότι οι άλλες ομάδες ενισχύονται; Αν αφαιρέσεις τον ΠΑΣ και τον ΠΑΟΚ, εγώ καμιά ενίσχυση δεν βλέπω. Εκτός αν στην Καβάλα ανησυχούν ότι μετά τον Ντιούφ από την ΑΕΚ κλείστηκε και ο Γιαχάγια. Δεύτερον, είναι δυνατόν ο Σταύρος να αγοράσει παίκτες όσο ο Παπακώστας είναι στη Ρόδο για σεμινάρια; Τρέμουν τα πούρα και κουδουνίζουν τα κομπολόγια όταν αγριεύει ο Παπακώστας. Οταν με το καλό γίνει το τεστ «1-3-1-1-2-1-1. Είναι τηλέφωνο ή σύστημα του Φερέρ;» και γράψει στο διαγώνισμα ο «Παπακώ» –και αν περάσει–, όταν επιστρέψει στην Καβάλα θα βρέχει παίκτες.