Κάποτε μίλησαν για 100-200 εκατ. ευρώ

Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που ο Γιάννης Βαρδινογιάννης άνοιξε τις πόρτες του Παναθηναϊκού προκειμένου να υποδεχθεί τους νέους μετόχους. Των οποίων τη βοήθεια, ο κόσμος θεωρούσε σκαλοπάτι προς την εκτόξευση.

Λογικά, έχει μείνει στις μνήμες των περισσότερων, η ατάκα περί 200 εκ. ευρώ αν και εφόσον αυτά χρειαστούν ώστε να γίνει ο Παναθηναϊκός υπερδύναμη όχι μόνο εντός συνόρων αλλά και εκτός. Εν μέσω οικονομικής κρίσης η αγάπη των τεσσάρων (Βαρδινογιάννη, Πατέρα, Βγενόπουλου, Γιαννακόπουλου) για την ομάδα έδειχνε να μην συναντά αντιστάσεις αλλά αντίθετα φάνταζε ικανή να φέρει στην Παιανία παίκτες όπως ο Ζιλμπέρτο Σίλβα.

Βέβαια στην πορεία δαπανήθηκαν χρήματα και μάλιστα αρκετά, τα οποία πάντως δεν έφεραν την επιτυχία. Λογικό αν αναλογιστεί κάποιος, ότι οι «πράσινοι» είχαν αρκετές λανθασμένες επιλογές στο περυσινό μεταγραφικό παζάρι. Ωστόσο φέτος έχουν τη δυνατότητα να διορθώσουν τα πράγματα. Ο Χενκ Τεν Κάτε παραμένει στην τεχνική ηγεσία και έχει όλο το χρόνο μπροστά του για να δουλέψει πατώντας σε μονοπάτια που χάραξε εδώ και ένα χρόνο, διορθώνοντας και αυτός τα δικά του λάθη.

Ο πολυμετοχικός, διαθέτει αυτή τη στιγμή τουλάχιστον επτά παίκτες, οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν τον βασικό του κορμό. Από τις θέσεις 12 έως 18 έχει πολύ καλούς ρολίστες, οι οποίοι για να λέμε και την αλήθεια κουβαλούν στις πλάτες τους ορισμένες εξωφρενικές τιμές. Αν πραγματοποιηθούν λοιπόν 3-4 μεταγραφές, θα πρέπει να είναι πραγματικά ηχηρές.

Ο Κώστας Κατσουράνης σίγουρα αποτελεί μια από αυτές. Αν τελικά ντυθεί στα «πράσινα», ο Παναθηναϊκός θα αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή για χίλιες συν μια δουλειές στον αγωνιστικό χώρο. Ο «Κατσούρ» θα συναγωνίζεται με τον Καραγκούνη για τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στο τέλος της επόμενης σεζόν και σίγουρα θα προσφέρει. Από εκεί και πέρα όμως εφόσον υπάρχει διαθέσιμο χρήμα - τουλάχιστον έτσι ανέφεραν πέρυσι – θα είναι εγκληματικό να περιοριστεί ο Παναθηναϊκός σε μεταγραφές τύπου Καντέ.

Ο 29χρονος μπορεί να αποδειχθεί λίρα εκατό αλλά με τον Παναθηναϊκό να βλέπει την πλάτη του αιώνιου αντιπάλου του εδώ και χρόνια, χρειάζεται μεταγραφές, με τις οποίες θα ταρακουνήσει κάπως τα θεμέλια της ερυθρόλευκης αυτοκρατορίας. Αν για παράδειγμα καταφέρεις να δελεάσεις τον Ρικάρντο Καρβάλιο προσφέροντάς του 7-8 εκ. ευρώ για διετές συμβόλαιο, τότε αποκτάς έναν κεντρικό αμυντικό που την αξία του δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Αν για σέντερ φορ καταφέρεις να κλείσεις έναν killer με άλλα τόσα τότε σου μένουν και κάτι ψιλά για να καλύψεις και δυο θέσεις στη μεσαία γραμμή ή για έναν καλό τερματοφύλακα. Αν τα προσθέσουμε τότε το ποσό δεν ξεπερνά τα 25 εκ. ευρώ, τα οποία όπως γνωστοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες, υπάρχουν διαθέσιμα στα ταμεία από πέρυσι. Και φυσικά δεν υπολογίζονται έσοδα από ενδεχόμενη πώληση παικτών όπως ο Κλέιτον.

Άρα ας μην κοροϊδευόμαστε. Χρήματα για να γίνουν σπουδαίες μεταγραφές υπάρχουν. Το ερώτημα είναι αν υπάρχει η διάθεση να βγουν από τα ταμεία. Υπάρχει φυσικά και το ενδεχόμενο της απόρριψης από αρκετά μεγάλα ονόματα αλλά τουλάχιστον αυτοί που έχουν τη δυνατότητα οφείλουν να προσπαθήσουν για κάτι το εξαιρετικό. Αλλιώς θα περιμένουν και πάλι τις υπερπροσπάθειες του «Κάρα», οι οποίες απέναντι σε έναν ολόκληρο Ολυμπιακό δεν αρκούν.