Η αλήθεια κρύβεται στις λεπτομέρειες. Το συνειδητοποίησα όταν πέρασα έξω από ένα τυροπιτάδικο. «Φραπέ και νερό 1.30» έγραφε η δελεαστική ταμπέλα. Μπήκα μέσα στο τυροπιτάδικό και βρήκα πάνω από δέκα άτομα να περιμένουν στην ουρά. «Έχετε παραγγείλει όλοι;» φώναξε ο νεαρός υπάλληλος. «Ένα φραπέ και ένα νερό» είπε ο πρώτος πελάτης, το ίδιο και ο επόμενος. «Ένα φραπέ και μια κασερόπιτα» είπα όταν ήρθε η σειρά μου. «ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ» ήταν το επιφώνημα έκπληξης που ακούστηκε από την ουρά που είχε σχηματιστεί πίσω μου και περίμεναν και αυτοί με τη σειρά τους να παραγγείλουν ένα φραπέ και νερό. Κατευθύνθηκα προς την έξοδο υπό το επικριτικό βλέμμα των υπόλοιπων πελατών. «Αίσχος» μουρμούρισε ένας καραφλός πενηντάρης που η σχέση του με την καθαριότητα ήταν τόσο περιστασιακή όσο ενός φοιτητή που σπουδάζει στην Αγγλία και η κοπέλα του μένει στην Κρήτη.

Η αλήθεια κρύβεται στις λεπτομέρειες. Το συνειδητοποίησα ξανά όταν έφτασα στη δουλειά και προσπάθησα να βγάλω άκρη από τις ερωτήσεις των αναγνωστών προς τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς. «Είσαι τόσο καλός τύπος όσο φαίνεσαι;» ήταν η μια ερώτηση. «Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;». «Σου αρέσουν τα γεμιστά και ο μουσακάς;». Η επιλογή των ερωτήσεων θα ήταν πιο δύσκολη υπόθεση από όσο νόμιζα αρχικά. Και εκεί σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να στραφώ στις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Αυτές που σε βγάζουν από ένα καλούπι και σε ξεχωρίζουν.

«Θέλεις κάτι από το περίπτερο;» ρώτησε ο νεαρός συνάδελφός, που τώρα τελευταία είχε ένα ελαφρώς μελαγχολικό βλέμμα, παρόμοιο με αυτό που έχει κάποιος όταν συνειδητοποιεί ότι αφού έχασε την ευκαιρία να μιλήσει στην κοπέλα που του άρεσε στο δρόμο, ίσως να μην την ξαναδεί ποτέ. «Ρώτα τους αν έχουν τη ησυχία μου» του απάντησα. «Εμμμ» ψέλλισε. «Ρώτα τους ρε παιδάκι μου εσύ, δεν χάνεις τίποτα».

Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στο γράψιμο. Είχα σκοπό να δημιουργήσω ένα αριστούργημα. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου που όταν ήμουνα 10 χρονών με ρώτησε τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. «Αστροναύτης» της απάντησα. «Κάτσε διάβασε τότε» μου είπε λες και αν διάβαζα θα γινόμουν αστροναύτης. Αυτή η ανάμνηση με οδήγησε στην εγκατάλειψη της πεποίθησης ότι ίσως δημιουργήσω ένα αριστούργημα.

Κάτι μου έλειπε όμως. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα που να έχει να κάνει με τα αθλητικά. Ίσως να έφταιγε το γεγονός ότι το πρωτάθλημα τελείωσε οριστικά. Ίσως να έφταιγε το γεγονός ότι τελείωσε και το μπάσκετ. Ίσως να έφταιγε το γεγονός ότι ένας τύπος που κρατούσε όπλο και το είχε στραμμένο πάνω μου έλεγε, «Μην σκέφτεσαι για αθλητικά, μην σκέφτεσαι για αθλητικά».Ότι και να έφταιγε μου μπλόκαρε τη σκέψη. Αναζήτησα έμπνευση σε άλλα γραφεία του κτιρίου. «Έλα κάτσε» μου είπε ο συνάδελφος από το διαφημιστικό την ώρα που καθάριζε ένα μήλο. «Άστο καλύτερα» είπα αφού ήμουν σίγουρος ότι θα ακολουθούσε το κλισέ «ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα».

Ξαναγύρισα στο γραφείο μου και φώναξα τα παιδία που θα πήγαιναν για την συνέντευξη στο σπίτι του Κοβάσεβιτς. «Προσέξτε μην σπάσετε τίποτα στο ξένο σπίτι και τρέχουμε» ήταν η μοναδική συμβουλή που τους έδωσα. Την επόμενη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο μου. «Έχεις καμιά ιδέα για τα γενέθλια του σταθμού; κλείνουμε 13 χρόνια». Δυο παπαγαλάκια μπήκαν από το ανοικτό παράθυρό και άρχισαν να τσιρίζουν. «ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΑ», «ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ», «ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΑ», «ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ». Πέταξαν μακριά πριν προλάβω να τα μαζέψω με την απόχη μου.

Έβαλα σε ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο και κόκα-κόλα και κάθισα στην πολυθρόνα μου. Η αλήθεια κρύβεται στις λεπτομέρειες. Κάποιοι λένε επίσης ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. «Συμφωνώ με την δεύτερη εκδοχή» σκέφτηκα και ήπια μια γουλιά…

*Η παραπάνω ιστορία είναι 100% αληθινή. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα πραγματικά γεγονότα που έχουν διαστρεβλωθεί εντελώς…

Υ.Γ. Συνταγή για κερασόπιτα

ΥΛΙΚΑ

* 2 γεμάτες κουτ. σούπας αλεύρι
* 4 κουτ. σούπας ζάχαρη
* 2 πρέζες αλάτι
* 3 αβγά
* 35 γρ. βούτηρο
* 2 ποτήρια γάλα
* 500 γρ. κεράσια

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

* Ανακατεύετε στο μίξερ το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αλάτι, τα αβγά, 25 γρ. βούτυρο λιωμένο και δύο ποτήρια χλιαρό νερό μέχρι να γίνουν μια λεία ζύμη.

* Βουτυρώνετε το πυρίμαχο σκεύος όπου θα ψήσετε την πίτα. Τοποθετείτε μέσα τα κεράσια χωρίς να βγάλετε τα κουκούτσια. Ρίχνετε από πάνω τη ζύμη και ψήνετε σε δυνατό φούρνο για 45 λεπτά.

* Σερβίρετε την κερασόπιτα ζεστή ή κρύα μέσα στο σκεύος όπυ ψήθηκε. Αν θέλετε πασπαλίστε με ζάχαρη.

Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube