Ο Παναθηναϊκός εξασφάλισε το εισιτήριο για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ απολύτως δίκαια. Έδειξε από το τέλος κιόλας της κανονικής περιόδου πως ήταν τουλάχιστον η ομάδα με την καλύτερη φυσική κατάσταση και φάνηκε πιο φρέσκος από τους υπόλοιπους διεκδικητές της πρώτης θέσης στην ειδική βαθμολογία των πλέι οφ.
Η νίκη επί της ΑΕΚ στο Ολυμπακό Στάδιο πάντως, για την ώρα τουλάχιστον, βγάζει τους ποδοσφαιριστές από την θέση του «απολογούμενου» για την απώλεια του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου και θέτει υπό «πίεση» την διοίκηση και το τεχνικό επιτελείο. Τώρα είναι η ώρα του σχεδιασμού και των μετεγγραφών που θα κρίνουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό και την αγωνιστική παρουσία της ομάδας την επόμενη περίοδο.
Οι αλλαγές στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ δεν εξασφαλίζουν σε καμία περίπτωση πρόκριση στην φάση των ομίλων. Δεν είναι όπως παλιότερα, που οι πιθανότητες ήταν πολλές. Με τα νέα δεδομένα είναι λίγες και η «επιστροφή» των χρημάτων στα ταμεία μέσω των ομίλων κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να βάλει «φρένο» στις μετεγγραφικές κινήσεις αν το μυαλό είναι στο μέλλον και όχι στην εφήμερη χαρά...
Στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού διαβάζουμε εδώ και περίπου ένα μήνα πως την «επόμενη εβδομάδα ξεκαθαρίζει…» το ένα ή το άλλο μετεγγραφικό θέμα. Ε, αυτή η εβδομάδα μάλλον έφτασε….
Ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός δεν αγωνιστεί στο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου τα όποια χρήματα δαπανηθούν τώρα δεν θα πρέπει να θεωρηθούν «χαμένα». Ναι, δανεισμοί παικτών για μία χρονιά που κοστίζουν μάλιστα μια μικρή περιουσία θα ζημιώσουν και δεν προσφέρουν τίποτα στο μέλλον, γι’ αυτό και οι επιλογές θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες και οι συμφωνίες με τους ποδοσφαιριστές μακροχρόνιες για να βοηθήσουν στο περαιτέρω χτίσιμο της ομάδας.
Από τις προτεραιότητες των ανθρώπων του Παναθηναϊκού θα έπρεπε να είναι η συσπείρωση των απογοητευμένων, από τα αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων, φίλων του. Η απόκτηση μιας «δυναμικής» γύρω από την ομάδα. Και τώρα με την εξασφάλιση του εισιτηρίου για τα προκριματικά απέναντι σ’ ένα μεγάλο αντίπαλο και μάλιστα σε «εχθρικό» περιβάλλον δίχως τους οπαδούς του η συγκυρία μοιάζει ιδανική. Φαίνεται να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βάση για… «εκτόξευση». Το μπαλάκι λοιπόν τώρα είναι στην πλευρά της διοίκησης και του τεχνικού επιτελείου και μένει να δούμε αν θα το χτυπήσουν όπως ο Ρόμπιν Ζέντερλιγνκ χθες απέναντι στον Ράφαελ Ναδάλ στο Ρολάν Γκαρός…