Η απόκτηση του Κατσουράνη είναι πισωγύρισμα

Ο,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει το debate των πολιτικών αρχηγών ήταν το νέο λουκ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Κούκλος ήταν ο πρόεδρος. Δροσερός, ανανεωμένος, τον έβλεπες και νόμιζες ότι είναι ίδια σειρά με τον Σρόιτερ. Η θεία Λουκρητία μάλιστα ήδη ψάχνει να βρει σε ποιον κομμωτή πηγαίνει ο Γιώργος για να δοκιμάσει και αυτή το θαυματουργό ψαλίδι του. Το λαμπερό χρώμα των μαλλιών και των φρυδιών του προέδρου τη μάγεψε. Για να βρεις άσπρη τρίχα στο κεφάλι του έπρεπε να αναθέσεις την έρευνα σε ειδικό κλιμάκιο της ΕΜΑΚ. Ακόμα και αυτοί, όμως, δύσκολα θα εντόπιζαν τον άσπρο στόχο...

Οχι, καχύποπτε αναγνώστη. Ο πρόεδρος δεν βάφει μαλλί και φρύδι, όπως μπορεί αυθαίρετα να συμπέρανες από τα παραπάνω. Πιο πιθανό μου φαίνεται να ακολουθεί το παράδειγμα του Πικάσο. Οταν ο Ισπανός ζωγράφος πήγαινε στον κουρέα του, επειδή φοβόταν μήπως του κάνουν βουντού, μάζευε τις τρίχες που έπεφταν κάτω και τις έπαιρνε μαζί του. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο Γιώργος μου. Μπορεί λοιπόν να έχει φυλαγμένη σε ένα μπαούλο τη σοδειά του κεφαλιού του από το '60 και να την επαναλανσάρει τώρα, χρησιμοποιώντας ούχου για την τριχοκόλληση...

Η υπόθεση της επικείμενης μεταγραφής του Κώστα Κατσουράνη στον Παναθηναϊκό είναι βέβαιο ότι θα γίνει το σίριαλ του καλοκαιριού. Χθες η «Score Live» πήρε θέση, καλώντας τον πρώην παίκτη της ΑΕΚ να τοποθετηθεί δημόσια: «Φέρσου αντρίκεια. Η ρήτρα των πέντε εκατομμυρίων έχει και τη δική σου υπογραφή... Την τιμάς ή όχι; Οσο δεν μιλάς, συμμετέχεις σε συμπαιγνία κατά της ΑΕΚ».

Mon Dieu, τελικά δεν έχουν καθόλου φαντασία τα αγόρια μου. Είναι δυνατόν να μιλήσει ο Κατσουράνης πριν τοποθετηθεί επί του θέματος ο Κώστας Γκόντζος; Ο νουνεχής «Κατσούρ» περίμενε να ακούσει πρώτα αν ο «πράσινος» στρατηλάτης της καρδιάς μας ενέκρινε ή όχι τη μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό, για να κάνει και αυτός τα κουμάντα του. Αν ο Γκόντζος δεν έδινε το «O.K.», ο διεθνής άσος θα ματαίωνε τη μεταγραφή.

Ως γνωστόν, «ους ο Γκόντζος απέρριψε, το τέλος της καριέρας τους ελθέτω». Το μάτι του καλού μου κάνει θαύματα. Πέρυσι δεν πρόλαβε να πει ότι ο Αϊμάρ δεν είναι αυτό που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός και από τότε τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι τον Αργεντινό. Τα έρμα, τα οποία δεν έχουν την ευλογία του αγοριού μου, ψοφάνε, dear. Τρελός είναι ο Κατσουράνης να πάρει τέτοιο ρίσκο;

Την Πέμπτη στην εκπομπή του στον NovaΣΠΟΡ FM, όταν ο αγαπημένος μου ρωτήθηκε από κάποιον ακροατή για τον Κατσουράνη (ο «Κατσούρ» στοιχηματίζω ότι άκουγε με αγωνία από την Πορτογαλία, όπως βλέπεις και στο σκίτσο), σκοτείνιασε: «Χτίζουμε την ομάδα του 2010 με υλικά του 2003. Εχω κουραστεί να περιμένουμε την ποδοσφαιρική ανάσταση από μια σειρά παικτών οι οποίοι κουβαλάνε όλο αυτό το "κόμπλεξ" και το "δέος" απέναντι στον Κόκκαλη και τον Ολυμπιακό».

Και καλά, πες ό,τι οι διοικούντες τον Παναθηναϊκό δικαιολογούνται να τρέχουν πίσω από τους Σεϊταρίδηδες και τους Κατσουράνηδες. Τόσα ξέρουν, τόσα κάνουν. Ο Τεν Κάτε, όμως; Ο γλυκός μου παραξενεύτηκε περισσότερο με τη στάση του Ολλανδού: «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται ένας προπονητής που έχει καθίσει στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και της Τσέλσι, έστω ως βοηθός, να μην ξέρει άλλο δεξί μπακ σ' όλο τον κόσμο εκτός από τον Σεϊταρίδη και άλλο αμυντικό χαφ εκτός από τον Κατσουράνη. Μου φαίνεται περίεργο».

Και εγώ την ίδια απορία έχω. Μπορεί βέβαια ο Χενκ να είχε στις πρώτες θέσεις της λίστας του τον Ραγκουέλ, τον Λίνκαρ και τον μεγάλο Ζουτάουτας, να ενημερώθηκε όμως ότι οι περιπτώσεις τους παρουσιάζουν πρακτικές δυσκολίες και ύστερα από αυτό να είπε: «Ας πάει και το παλιάμπελο. Αν δεν μπορώ να έχω αυτούς που αγαπώ, θα αγαπήσω αυτούς που έχει (ο Αντωνίου)». Αλλη λογική εξήγηση δεν βρίσκω...

Αλλάζω θέμα, κεχαριτωμένε, και περνώ στον ειδικό αναλυτή επί των διεθνών θεμάτων, τον διακεκριμένο Γιώργο Γεωργίου. Ο ακριβός μου σχολιάζει στον «Φίλαθλο» τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο στόχαστρό του μπαίνουν ο σερ Αλεξ αρχικά και στη συνέχεια οι παίκτες της Μάντσεστερ. Τυχεροί άνθρωποι. Θα καλοπεράσουν για ένα μήνα:

«Το πρώτο και μοιραίο λάθος που έκανε ο σερ Τσίχλας ήταν ότι είδε το τυρί και το πέρασε για χιώτικη μαστίχα. Χίμηξε αμέσως να την κόψει από το δέντρο, για να 'χει κάβα τον χειμώνα. Τη φάκα, όμως, δεν την είδε. Μπάνισε τους χώρους που του έδωσε επίτηδες στην αρχή ο Γκουαρντιόλα και πήρε ο κώλος του αέρα. Ντου, όλοι μπροστά να πάρουμε τη Χίο μαζί με τη μαστίχα της και πίσω ο κώλος του έμεινε ανοιχτός».

Μπορεί ο Φέργκιουσον να έκανε ποδοσφαιρικά εγκλήματα, όμως ο Γιώργος δεν φτάνει στο σημείο να τον αφορίσει, διότι του αναγνωρίζει ένα ελαφρυντικό. Πού να πάει ο Καραμήτρος με τον Τέβες και τον Βίντιτς; Γράφει συγκεκριμένα: «Σε έπιαναν τα γέλια. Αμ, ο άλλος ο Τέβες; Χίλιες φορές να έχω τον Σαλπιγγίδη, τον Μάντζιο και τον Μήτρογλου, που σου βγάζουν του κόσμου τις αρρώστιες, παρά αυτόν τον χιμπατζή από την Αργεντινή. Και χίλιες φορές να έχω τον Σαριέγκι και τον Αβραάμ παρά αυτή την όρθια τάβλα, τον Βίντιτς».

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι αν θέλει να ξαναδεί «κούπα» του Τσάμπιονς Λιγκ στη ζωή του, ο Φέργκιουσον πρέπει να αναλάβει ή τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό. Με Σαλπιγγίδη-Σαριέγκι ή Μήτρογλου-Αβραάμ στην ομάδα του πλάκα θα κάνει στον Γκουαρντιόλα και τους υπόλοιπους. Δεν το 'γραφε λίγο πιο νωρίς ο Γιώργος μου, να 'βαζε τουλάχιστον την ιδέα στον Σωκράτη, να του χτυπήσει την πόρτα; Τρέχοντας θα 'ρχόταν ο Σκωτσέζος στον Πειραιά...