«Κλωνοποιήστε τον Κόκκαλη»

Πήρα τηλέφωνο χθες το απόγευμα τον «Κάρπετ» για να μου μεταφέρει την ατμόσφαιρα απ' τη Ρώμη λίγες ώρες πριν από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και κόντεψε να μου φύγει το τηλέφωνο από το χέρι με όσα άκουσα. Ο Αντώνης μού είπε ότι χιλιάδες Ισπανοί και Αγγλοι οπαδοί ένα πράγμα μόνο τον ρωτάνε μόλις τους λέει ότι είναι Ελληνας: γιατί ο «Μανόλο» δεν κατεβαίνει για την Ευρωβουλή. Δεν αποκλείω, αγαπητέ, οι περισσότεροι απ' αυτούς να ταξίδεψαν στην «αιώνια πόλη» όχι για να δουν από κοντά την αγαπημένη ομάδα τους, αλλά για να πετύχουν κάποιον Ελληνα δημοσιογράφο και να μάθουν από πρώτο χέρι τι τρέχει με τον Μανώλη. Πουλάει ο καλός μου, πώς να το κάνουμε;

Ο θείος Αμάραντος μπήκε χθες στη μεζονέτα μας σχεδόν βουρκωμένος. Το ύφος «Γιαννάκης σε συνέντευξη Τύπου» που είχε, με έκανε να πιστέψω ότι άκουσε τις φήμες για τη σχέση του Σεϊταρίδη με την Ελενα Παπαβασιλείου και τον πήρε από κάτω, επειδή ο Γιούρκας του κατέστρεψε τη φαντασίωση. Ευτυχώς για εκείνον, διαψεύστηκα. Ο θείος μού θύμισε τα χρόνια της νιότης μου, όταν αντί για παραμύθια του Πιλάβιου μου έφερνε βιβλία του Μπαρμπή για να με σκληραγωγήσει, με φίλησε στο μέτωπο και μου είπε τρεις λέξεις: «Ο δάσκαλος έσπασε».

Είναι αλήθεια, αγαπητέ αναγνώστη. Ο άνθρωπος, ο ιστορικός, ο πρόεδρος, ο γλυκός Κώστας Μπαρμπής έσπασε τη σιωπή του και μίλησε στον Sentra, κάνοντας σοφότερο και πιο ευτυχισμένο το ποίμνιό του: «Ο Κόκκαλης είναι ένας ηγέτης. Αισθάνεται κανείς εντυπωσιασμό όταν κάθεται δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο. Ηταν απολαυστικός και χαριτωμένος. Μακάρι όλοι οι πρόεδροι να αντιμετωπίζουν τα πάντα με χιούμορ. Θα ευχόμουν όλοι οι σύλλογοι να είχαν έναν κλώνο του Κόκκαλη».

Τους λέει κάτι χαριτωμένα ο πρόεδρος και ο Κώστας μου γελάει με την ψυχή του, γι' αυτό τον αγαπά τόσο πολύ. Οπως εκείνο το τελευταίο που είπε στα μέλη του Δ.Σ., όταν τους ρώτησε δηλαδή αν δέχονται να εξουσιοδοτήσουν τον ίδιο και τον Χρυσικόπουλο να κάνουν τις διαπραγματεύσεις με τον Κετσπάγια. Ηταν πραγματικά εμπνευσμένο. Καινούργια νεφρά θα έκανε από τα γέλια ο Μπαρμπής…

Στη συνέχεια ο Κώστας μου προβαίνει σε μια αποκάλυψη-σοκ: «Εχω αποχωρήσει έξι φορές από το διοικητικό συμβούλιο για να μην εναντιωθώ στον Κόκκαλη». Πρόκειται, ασφαλώς, για τεράστια είδηση. Ο γλυκός μου έσπασε ακόμα και το παμπειραϊκό ρεκόρ του Σάββα, διαφωνώντας έξι ολόκληρες φορές με τον πρόεδρο. Φοβάμαι, δεν το κρύβω. Αν ο Μπαρμπής μου διαφωνήσει και για κάνα σοβαρό θέμα με τον Σωκράτη, δεν είναι δύσκολο να εγκαταλείψει τη χώρα και να γίνει πρόσφυγας στο Βανουάτου, μόνο και μόνο για να μην εναντιωθεί στις βουλές του. Θα κλείσω τα σύνορα για να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου. Θα μαραζώσω χωρίς εκείνον…

Το κράτος της Ν.Δ. εξακολουθεί να μας δυσφημεί στο εξωτερικό, λατρεμένε. (Γιώργο Παπακωνσταντίνου, δώσε βάση, για σένα δουλεύω.) Διάβασα στην «Εξέδρα» τα τελευταία κατορθώματα της Ελληνικής Αστυνομίας και αγανάκτησα.

«Επειτα από 48 ώρες φυλάκισης στα κρατητήρια του Ηρακλείου οι αρχές άφησαν ελεύθερους τους 17 Αγγλους που συνελήφθησαν στα Μάλια με περιβολή καθολικών καλογραιών! Οι παραβάτες, μέλη των τοπικών ομάδων του Μπρίστολ, Hanham Athletic και Hanham Sunday, περιφέρονταν σε νυχτερινά κέντρα της περιοχής ντυμένοι με ράσα και σταυρούς και επιδείκνυαν τα γυναικεία εσώρουχα που φορούσαν από κάτω».

Τι αγροίκοι, Θεέ μου. Ας υποθέσουμε ότι είσαι αστυνομικός (κούφια η ώρα που το ακούει), dear, και αντικρίζεις το συγκεκριμένο θέαμα. Δεν θα σου περνούσε απ' το μυαλό να τα πλησιάσεις τα παιδιά και να τα ρωτήσεις μήπως είναι μέλη του fan club του Νίκου Κωστένογλου και θέλησαν απλώς με αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν τη δυσφορία τους για την απόφαση του Καϋμενάκη να τον απολύσει; Θα ποινικοποιήσουμε και τη διαμαρτυρία τώρα, κύριε Μαρκογιαννάκη;

Ατυχο παιδί αυτός ο Κουτσιανικούλης. Κοτζάμ μεταγραφή έκανε το χρυσό μου κι όμως αντί να ασχοληθούν με εκείνον, δημοσιογράφοι και παλικάρια προτίμησαν να στρέψουν την προσοχή τους στον Βασίλη μου. Λογικό. Είναι σαν να έρχεται η Μπρίτνεϊ Σπίαρς για συναυλία στην Ελλάδα και να χει για support τη Μαντόνα. Αν εξαιρέσεις τον Βασίλη Γκούμα, θα ασχολιόταν κανείς άλλος μαζί της;

Διάβασα στο «Goal» τον διάλογο του Βασίλη μου με τους δημοσιογράφους στο περιθώριο της παρουσίασης του Κουτσιανικούλη και απογοητεύτηκα. Αυτός δεν ήταν ο δυναμικός Γκαγκάτσης που γνώρισα και αγάπησα. Αυτός ήταν «ο Βασίλης της σιωπής». Πάρε μια γεύση να καταλάβεις:

Δ.: «Κύριε Γκαγκάτση, καλησπέρα. Ενα σχόλιο για τη μεταγραφή Κουτσιανικούλη στον ΠΑΟΚ».

Γ.: «Τίποτα δεν έχω να πω. Κανένα σχόλιο».

Δ.: «Ολοι λένε πως είχατε συμμετοχή».

Γ.: «Κανένα σχόλιο».

Δ.: «Μόλις βγήκατε από τα γραφεία του ΠΑΟΚ. Πώς πάει η συνεργασία;».

Γ.: «Σας είπα, κανένα σχόλιο».

Δ.: «Πότε θα ανακοινωθεί;».

Γ.: «Σας παρακαλώ. Επαναλαμβάνω. Κανένα σχόλιο».

Διάβασε τώρα και τη δική μου εκδοχή για το τι ειπώθηκε μεταξύ των δύο πλευρών και βγάλε τα συμπεράσματά σου:

Δ.: «Κύριε Γκαγκάτση, καλησπέρα. Ενα σχόλιο για τη μεταγραφή Κουτσιανικούλη στον ΠΑΟΚ».

Γ.: «Τίποτα δεν έχω να πω πέραν του ότι είναι –μετά τη δική μου μεταγραφή οφκορσές– μακράν η καλύτερη του καλοκαιριού. Κανένα άλλο σχόλιο».

Δ.: «Ολοι λένε πως είχατε συμμετοχή».

Γ.: «Κανένα σχόλιο δεν θα αποσπάσετε από μένα, κύριοι. Μην επιμένετε να σας πω ότι αν δεν ήταν ο Βασίλης Γκαγκάτσης, όχι τον Κουτσιανικούλη αλλά ούτε το κορδόνι του Κορδονούρη δεν θα έπαιρνε ο μπεστ μαν μου».

Δ.: «Μόλις βγήκατε από τα γραφεία του ΠΑΟΚ. Πώς πάει η συνεργασία;».

Γ.: «Σας είπα κανένα σχόλιο, γιατί μας λίστερινγκ και γυναικόπαιδα και δεν μπορώ να πω τη λέξη που έχει ένα "γ" στην αρχή και κατάληξη "-ιώντας". Πλιζ, λιβ μι Σταλόουν».

Δ.: «Πότε θα ανακοινωθεί;»

Γ: «Σας παρακαλώ. Τώρα θα ανακοινωθεί. Τι σας λέω τόση ώρα; Το σενάριο για την επόμενη σεζόν του "Λοστ";». Αυτός ναι, φίλε αναγνώστη. Είναι ο Βασίλης της καρδιάς μας…