Η ΑΕΚ έχει ελλείψεις, μην το ξεχνάμε…

Η ΑΕΚ στο Αλκαζάρ δυσκολεύτηκε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε περισσότερο από ό,τι στην Τούμπα, πράγμα διόλου παράξενο για όποιον παρακολουθεί τα παιχνίδια της «Ενωσης». Η Λάρισα μολονότι έπαιξε με αρκετούς αναπληρωματικούς έδειξε να γνωρίζει τις αδυναμίες της ΑΕΚ πιο πολύ από όσο ο ΠΑΟΚ στο μεταξύ τους ματς. Το πιο βασικό αγωνιστικά ήταν ότι η ΑΕΛ παίζοντας χωρίς στατικούς κυνηγούς είχε ειδικά στο πρώτο ημίχρονο σταθερά περισσότερους παίκτες στη μεσαία γραμμή από ό,τι η ΑΕΚ. Οι επιστροφές του Πάρα και του Γιαννακόπουλου κούρασαν αρκετά τη μεσαία γραμμή της ΑΕΚ και, αν η ΑΕΛ δεν έμενε με δέκα παίκτες, η «Ενωση» μπορεί και να έχανε!

Το γεγονός ότι τη μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο τη χάνει ο Πάρα είναι ενδεικτικό της δυσκολίας της ΑΕΚ, όχι τόσο στο να δημιουργήσει όσο στο να αμυνθεί. Αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Για την ακρίβεια συμβαίνει σχεδόν πάντα στα εκτός έδρας ματς της ΑΕΚ όταν αγωνίζονται ταυτόχρονα ο Τζεμπούρ, ο Μπλάνκο και ο Σκόκο. Αν αυτοί οι τρεις επιθετικοί δεν γυρνάνε και κυρίως όταν δεν μαρκάρουν, απομένουν ο Πελετιέρι και ο Ενσαλίβα, που απλά δεν αρκούν για να περιορίσουν τη δυνατότητα του αντιπάλου να στριφογυρίζει την μπάλα στη μέση. Η ΑΕΚ χάρη στο τρέξιμο του Χετεμάι κάλυπτε τη δεξιά της πλευρά στην άμυνα, αλλά στη μέση και στο αριστερό άκρο ήταν σταθερά με λιγότερους παίκτες.

Γιατί αυτό δεν συμβαίνει στα ντέρμπι; Διότι είτε υπάρχει ο Καφές (δηλαδή καλύτερη διαχείριση της μπάλας στη μέση) είτε μαρκάρουν σχετικά περισσότερο ο Σκόκο και ο Τζεμπούρ, επειδή λειτουργεί ένα είδος ένστικτου αυτοσυντήρησης. Η ΑΕΚ χάρη σε αυτές τις επιστροφές των επιθετικών είναι στα ντέρμπι πιο συμπαγής κι αυτό της φτάνει, αν όχι για να κάνει κατοχή μπάλας (ούτε στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ το 'κανε, ούτε στην Τούμπα) τουλάχιστον για να αμυνθεί σωστά – πράγμα που υποχρεώνει όποιον αντίπαλο θέλει να κερδίσει ή να τρέξει πιο πολύ ή να πάρει μεγαλύτερα ρίσκα. Χθες η ΑΕΚ ακόμα και με παίκτη παραπάνω δέχτηκε φάσεις από τους κυνηγούς της ΑΕΛ γιατί ανοίχτηκε και γιατί χρειάστηκε να πλαισιώσει τους κυνηγούς με χαφ όπως ο Μαντούκα και ο Χετεμάι. Μπορούσε φυσικά και να σκοράρει, όμως για μια ομάδα που παίζει με έναν παίκτη περισσότερο αυτό δεν είναι θέμα προς συζήτηση: αυτό έλειπε να μην κάνει και ευκαιρίες!

Πιστεύω ότι η ισοπαλία είναι χρήσιμη ως στραβοπάτημα, κυρίως γιατί θύμισε στον Μπάγεβιτς κάποια προβλήματα που η ομάδα είχε μέσα στη χρονιά και που τα καλά αποτελέσματα στα ντέρμπι των πλέι οφ κάλυψαν. Πέρυσι η ΑΕΚ διέλυσε μια ομάδα που είχε κάνει ένα πολύ καλό πρωτάθλημα επειδή απέτυχε στα πλέι οφ. Φέτος μια πιθανή επιτυχία στην ίδια διοργάνωση θα μπορούσε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η ΑΕΚ είναι πλήρης και ότι αρκεί η παρουσία του Μπάγεβιτς για να διορθώσει τα πάντα: δεν είναι ακριβώς έτσι. Το χθεσινό παιχνίδι υπενθύμισε σε όλους ότι, αν πρέπει να κρατηθεί η τριάδα Σκόκο - Τζεμπούρ - Μπλάνκο, εκτός από ακραίους μπακ, χρειάζονται και μέσοι ικανοί να τρέχουν για χάρη τους ή ικανοί στο να τους δώσουν την μπάλα για να την αξιοποιήσουν στις αντεπιθέσεις. Αν προσέξατε, όχι τυχαία, κι αυτές χθες έλειψαν…