Ήταν μια μέρα χαράς στα γραφεία του NovaΣΠΟΡ fm. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε μέρα θλίψης, ενώ στο τέλος πήρε τη μορφή καφενείου. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή και ας μιλήσουμε με στοιχεία. Τέρμα τα μισόλογα.
Τρίτη πρωί λίγο μετά τις 8. Ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες εκείνη την ώρα στο κτίριο θα βρισκόντουσαν με το ζόρι πέντε άτομα και οι καρέκλες θα περίμεναν υπομονετικά τους ιδιοκτήτες τους για να ζεσταθούν, όλοι οι όροφοι σφύζουν από ζωή. Μα γιατί θα αναρωτηθείτε και θα έχετε 100% δίκιο. Τι οδήγησε όλους αυτούς τους συντάκτες να παρατήσουν την αγαπημένη συνήθεια του ύπνου μέχρι το μεσημέρι και να έρθουν τρέχοντας για δουλειά από τα χαράματα;
Η απάντηση είναι τόσο προφανής όσο προφανές είναι το ποιος έφαγε τη σαλάτα στο σουβλατζίδικο όταν στην παρέα είναι και ένας χορτοφάγος. Η παρέλαση που έκαναν από το studio έξι υποψήφιες playmate στην εκπομπή Τσαμόπουλου-Θαναηλάκη οδήγησε τους συντάκτες σε στιγμές παράκρουσης. Ένας από αυτούς είχε πάρει μια μεγάλη μαύρη σακούλα και παραμόνευε στο διάδρομο με σκοπό να απαγάγει όποια από τις κοπέλες έβγαινε πρώτη. «Το σχέδιο μου είναι τέλειο δεν θα με καταλάβει κανείς» περηφανευόταν λίγο πριν μια από τις κοπέλες του δώσει μια κλωτσιά στα ευαίσθητα σημεία και τον αφήσει να κλαίει γοερά σε μια γωνία. Ένας άλλος αποφάσισε να το παίξει αδιάφορος. Είχε φορέσει ένα άσπρο πουκάμισο ανοιχτό μέχρι τον αφαλό, ένα κάπρι παντελόνι και σαγιονάρες και περίμενε ποια από τις κοπέλες θα τον ερωτευθεί. Το μόνο που κατάφερε ήταν να γυρίσει μια από αυτές και να του πει «είχες πάει στη Eurovision ε; φαίνεται!».
Η μέρα χαράς είχε αρχίσει να μετατρέπεται σιγά σιγά σε μέρα θλίψης. Και αυτό επιβεβαιώθηκε την ώρα που έφτασε αργοπορημένος στη δουλειά ένας νεαρός συνάδελφός. Το βλέμμα του ήταν άδειο. Ήταν σαφές από την πρώτη ματιά ότι κάτι άσχημο του είχε συμβεί. Μας εξομολογήθηκε ότι ξέσπασε σε λυγμούς την ώρα που αποχαιρετούσε ένα καλό του φίλο που πήγαινε φαντάρος Κάποιοι προσπάθησαν να του πουν ότι «εντάξει δεν έγινε και τίποτα». Η ιστορία όμως δεν είχε τελειώσει εκεί. Γιατί την ώρα που προσπαθούσε να φτάσει στην δουλειά μπήκε σε ένα λεωφορείο. Μέσα στο λεωφορείο δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα του από τον πικρό αποχαιρετισμό που είχε προηγηθεί. Τότε όμως έγινε κάτι που ο νεαρός συνάδελφος δεν το είχε υπολογίσει… Ένας αλλοδαπός επιβάτης του λεωφορείου τον πλησίασε και με σπαστά ελληνικά τον ρώτησε «Γκιατί χλαις;». Ο νεαρός συνάδελφός που χρειαζόταν μια ζεστή αγκαλιά για να πνίξει τον πόνο του βυθίστηκε στα χέρια του αλλοδαπού.
Έρχομαι στη θέση σας αγαπητοί αναγνώστες και αναρωτιέμαι «Για ποιο λόγο να μας τα εξομολογηθεί αυτά όταν ξέρει ότι το γλέντι με τα gay ανέκδοτα που θα ακολουθήσει είναι πιο δεδομένο από το τι θα γράφουν τα εξώφυλλά του derby μετά από ήττα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη». Κατέληξα στην εξής αμπελοφιλοσοφία: «Αν έχεις τρελόχαρτο, έλα κι εσύ να δουλέψεις στον ΣΠΟΡ fm. Μπορέις».
Δεν έμαθα ποτέ τη συνέχεια της ιστορία με τον αλλοδαπό και τον νεαρό συνάδελφο στο λεωφορείο. Μπορώ να πω ότι είναι καλύτερα έτσι. Δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα μπορούσαν να αντέξω τις όποιες λεπτομέρειες.
Λίγο πριν κατέβω στο γραφείο μου στο υπόγειο είπα να περάσω μια βόλτα από τα παιδιά στον δεύτερο. Η μέρα από θλιβερή είχε αρχίσει να παίρνει τη μορφή καφενείου. Τέσσερις συντάκτες είχαν καθίσει γύρω από ένα γραφείο και έκαναν ποδοσφαιρική συζήτηση. Ο ένας έπινε μπύρα και ταυτόχρονα έτρωγε μια κερασόπιτα. Ένας συνδυασμός που σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια μετά από λίγη ώρα στην τουαλέτα με εφημερίδα κάτω από τη μασχάλη για να έχεις κάτι να διαβάζεις.
Ένας συντάκτης με ολυμπιακά αισθήματα ανέλυε τη σκέψη του τη στιγμή που μπήκα στην αίθουσα. «Είναι σαφές ότι στα πλεί οφ είμαι ΑΕΚ. Και τα κίνητρα μου είναι ιδιοτελή» έλεγε με τη σιγουριά ότι ο Ολυμπιακός θα είναι σίγουρα στους ομίλους ενώ η ΑΕΚ θα έχει αποκλειστεί, άρα όλα τα λεφτά από τα τηλεοπτικά θα πάνε στον Ολυμπιακό. Αυτό που λέμε αφαιρετική σκέψη σε όλο της το μεγαλείο.
«Δηλαδή του Παναθηναϊκού του κακοπέσανε φέτος τα λεφτά;»
«Και τι να τα κάνουνε ρε τα λεφτά» είπε αυτός με τα αεκτζήδικα αισθήματα και την κερασόπιτα στο χέρι. «Αφού την Πέμπτη θα διαλυθούνε στο Δ.Σ. Στο λέω θα έχουνε και μαχαίρια, θα γίνει σφαγή» κατέληξε με τη σιγουριά κάποιου που είναι σίγουρος όταν ξυπνάει ότι είναι Κυριακή και δεν πρέπει να πάει στη δουλειά… αλλά τελικά την πατάει άσχημα γιατί είναι Δευτέρα.
Ένας άλλος αεκτζής μοιράστηκε την άποψη του με τους υπόλοιπους. «Εγώ θέλω να φτιάξω ομάδα κι του χρόνου να πάρω πρωτάθλημα και να μπω κατευθείαν στους ομίλους». Οι περισσότεροι γέλασαν. «Κάτι μου λέει ότι δεν θα το αφήσει αυτό να περάσει ο θείος Σωκράτης» είπε ο ένας και οι περισσότεροι ξαναγέλασαν.
Μερικές από τις ατάκες που πρόλαβα πριν φύγω ήταν οι παρακάτω:
«Αν το γατάκι ο Ντιόγκο έχει 10 εκατομμύρια ο Μπλάνκο πόσα έχει;».
«Ρε μας κοροϊδεύουν; ο Αντωνίου που ξέρει Αγγλικά και πάει και διαπραγματεύεται για παίκτες;»
«Γιατί ο Μανωλάς που την έμαθε την αγορά της Ουγγαρίας;».
«Δημοσιογράφοι σου λέει μετά…» σκέφτηκα και έφυγα με τελικό προορισμό το γραφείο μου. Μπήκα στο υπόγειο και απόλαυσα για λίγα δευτερόλεπτα την ησυχία. Έβαλα σε ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο και κόκα-κόλα. Έκατσα στην πολυθρόνα μου και ήπια μια γουλιά ενώ ταυτόχρονα δάγκωσα μια μπουκιά από μια κερασόπιτα. Ένας συνδυασμός που σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια μετά από λίγη ώρα στην τουαλέτα με εφημερίδα κάτω από τη μασχάλη για να έχεις κάτι να διαβάζεις…
*Η παραπάνω ιστορία είναι 100% αληθινή. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι τα πραγματικά γεγονότα που έχουν διαστρεβλωθεί εντελώς…
Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
