Φάνηκαν οι ακτές της Αμερικής...

Ηταν μνημειώδης η ανακοίνωση που εκδόθηκε το βράδυ της Τρίτης από τον ΕΣΑΚΕ, αμέσως μετά την τακτική συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του. Εντυπωσιασμένοι οι έρημοι και απρόσωποι εκπρόσωποι των ομάδων της Α1 άκουσαν τα αυτονόητα περί κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από τον Μιχάλη Κουρμούζη (επικεφαλής της εταιρείας Mondial Marketing A.E., που διαχειρίστηκε αυτά της ποδοσφαιρικής Σούπερ Λίγκας) και έμειναν με το στόμα ανοιχτό: «Πρέπει να βρεθεί μια φόρμουλα που να ικανοποιεί το σύνολο, δίχως να αναιρεί τα κεκτημένα των μεγάλων. Να ανακατανέμει το υπερκέρδος υπέρ των μικρών».

Μοντέλο προς μίμηση, λοιπόν, η -τρομάρα της- Σούπερ Λίγκα. Θέλει κουράγιο να παραδεχθείς ότι ζηλεύεις έναν οργανισμό που κινείται ανάμεσα στον αυτισμό και την οπισθοδρόμηση...

Η πρόταση που κατατέθηκε εισηγείται τη μείωση των καναλιών που μεταδίδουν τους αγώνες της Α1 από τρία σε δύο, με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Αλήθεια, ποιος δρομολόγησε τον κατακερματισμό, αν όχι οι ίδιοι οι μεγάλοι; Μόλις Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βρήκαν το απαραίτητο νομικό πλαίσιο, ξανοίχτηκαν μόνοι στην ελεύθερη αγορά για να εξασφαλίσουν συμβόλαια όσο το δυνατόν πιο πλουσιοπάροχα. Τους μικρούς τούς άφησαν να βράζουν στο νερόβραστο ζουμί τους.

Εάν σήμερα υπάρχουν τρία κανάλια πρόθυμα να δείξουν αγώνες της Α1, αυτό οφείλεται εν πολλοίς στο φιλόπτωχο και ελεήμον ταμείο της ΕΡΤ και στην ανάγκη της Nova να γεμίσει 7 αθλητικές συχνότητες με στοιχειωδώς ποιοτικό πρόγραμμα. Ο ΑΝΤ1 είναι ουσιαστικά ο μόνος που πόνταρε στην (όψιμη) δυναμική των μεγάλων ομάδων. Θα προτιμούσε φυσικά να δείχνει μια μαύρη οθόνη τα απογεύματα του Σαββάτου και της Κυριακής παρά να μεταδίδει Κολοσσό, Τρίκαλα και Ηλυσιακό.

Ας αφήσει λοιπόν τις μεγαλοστομίες ο φίλτατος πρόεδρος του ΕΣΑΚΕ και ας ανοίξει διάλογο με τους Γιαννακόπουλους και τους Αγγελόπουλους, που κρατάνε το μαχαίρι και το καρπούζι. Ο ίδιος ανακαλύπτει σήμερα την Αμερική, αλλά οι πρώτοι έποικοι πάτησαν το χώμα της πριν από 5 αιώνες.

Είπε και άλλα «πρωτότυπα» ο Οικονομίδης. Πρέπει, λέει, να γίνει το πρωτάθλημα πιο αξιόπιστο. Να αποκτήσουν όλες οι ομάδες γήπεδα 2.500 θέσεων. Να καθιερωθεί εγγυητική επιστολή ύψους 500.000 ευρώ, αλλά και κατώτατο ατομικό συμβόλαιο των 20 χιλιάδων. Και το πιο εκπληκτικό: να καταργηθούν τα μηδενικά συμβόλαια αθλητών!

Χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι παρόμοιες προτάσεις κατατίθενται στα μπασκετικά «φόρα» εδώ και 20 χρόνια; Το αλήστου μνήμης περιοδικό «Τρίποντο» δημοσίευσε ολοκληρωμένο σχέδιο για το μέλλον του μπάσκετ το σωτήριον έτος 1989, με θεμέλιους λίθους παρόμοιες με αυτές που ευαγγελίζεται σήμερα ο πολύπλαγκτος ΕΣΑΚΕ! Κανένας από τους συντάκτες του δεν μπορούσε να φανταστεί ότι 20 χρόνια αργότερα θα μιλάμε ακόμα για μηδενικά συμβόλαια ούτε ότι εν έτει 2009 θα παίζεται ακόμα μπάσκετ Α1 σε γήπεδα όπως το Σπόρτιγκ ή το Αιγάλεω. Αυτισμός και οπισθοδρόμηση...

Οσοι μελαγχολήσατε, ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα της Λίγκας ACB για να καταλάβετε με μιάς πόσα έτη φωτός μάς άφησαν πίσω οι Ισπανοί. Ή, ακόμα καλύτερα, ψάξτε το βίντεο του ισπανικού ποδοσφαιρικού τελικού Κυπέλλου. Ενώ οι οπαδοί της Αθλέτικ Μπιλμπάο χάρισαν στη φίλαθλη υφήλιο το στιγμιότυπο της χρονιάς, εμείς πανηγυρίζουμε ευρωπαϊκά τρόπαια τραγουδώντας εν χορώ για κάποια μάνα που πηδιότανε και ξεσκιζότανε...