Περί υστεροφημίας και άλλων…

Πέρασε πολύς καιρός από τότε που πρωτάκουσα για την αλαζονεία, τους εγωισμούς και τον συγκεντρωτισμό του Σκόρδα. Να φανταστείς, καθόμουν σε μια γωνιά χθες, άκουγα στο ραδιόφωνο Αρειανούς να προβληματίζονται και αναρωτιόμουν μαζί τους: «Τελικά γιατί απομονώνουν τον Σκόρδα και τον εκπαραθυρώνουν;».

Δεν χρειάστηκε βέβαια να ξεσκονίσω τα πτυχία μου για να βρω τη λύση στο πρόβλημα. Θυμήθηκα τις μέρες της… βασιλείας του, με τον στρατό του να υπερασπίζεται ακόμα και τις εξόφθαλμα αποτυχημένες επιλογές του, και ένιωσα μια ανακούφιση. Οχι, βρε αδερφέ. Δεν είπα «καλά του κάνουν». Αλίμονο. Δεν είμαι χαιρέκακος. Αλλά έτσι όπως τον καταδιώκουν βδομάδες ολόκληρες τώρα, με όσα του καταλογίζουν, νομίζεις ότι αυτός ο πρόεδρος ήταν ο χειρότερος όλων των εποχών. Ευτυχώς, κάποια στιγμή με προσγείωσε ο Σαρρής, εκ των «επτά» του ψηφοδελτίου της αντιπολίτευσης. Καλά τα λέει ο δικηγόρος.

Οχι γιατί είναι δικηγόρος, αλλά γιατί φαίνεται ότι ο άνθρωπος το σκέφτεται πολύ πιο ώριμα και, κυρίως, με μεγαλύτερη ευαισθησία στις ηθικές αξίες. Σεβάστηκε το έργο Σκόρδα, ο ίδιος το στήριξε παλιότερα, το ίδιο έκαναν οι ομοϊδεάτες του και γενικότερα εμφανίζει μια διαφορετική συμπεριφορά στον προεκλογικό αγώνα.

Η διαφορετικότητα των «επτά» και κυρίως του Δημήτρη Σαρρή δεν ήταν η βάση για να στρέψει τους Αρειανούς της «Λέσχης Φίλων Αρη» στο νέο ψηφοδέλτιο με επικεφαλής τον Αθανασιάδη. Ηταν κι αυτό, αλλά πολύ λιγότερο από το ότι ο Σκόρδας έκανε ό,τι ήθελε και δεν έδινε λογαριασμό σε κανέναν ή τουλάχιστον σε αυτούς που τον στήριξαν και τον βοήθησαν ακόμα και τις πιο κρίσιμες στιγμές.

Αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό είναι το θέμα μου. Κανείς μέχρι σήμερα δεν μπήκε στον κόπο να γυρίσει το ρολόι πίσω, όχι πολύ, δυο-τρία χρόνια, για να μας πει τι συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες όταν όλοι μαζί όσοι «φαγώνονται» σήμερα για τη διοίκηση της ΠΑΕ αποφάσιζαν και συμφωνούσαν για το επόμενο βήμα του Αρη. Πώς λειτουργούσαν τότε, τι συνέβη πραγματικά και μια μέρα ο Σκόρδας έπαψε να δίνει λογαριασμό σε αυτούς που όφειλε;

Τελικά, μικρή σημασία έχει το ερώτημά μου. Εχουν δρομολογηθεί οι εξελίξεις και αν δεν υπάρξει κάποια έκπληξη στην εκλογική διαδικασία, ο Λάμπρος θα γίνει αντιπολίτευση κυρίως του εκτελεστικού διευθυντή του. Ο Κόντης επέλεξε πλευρά, κρίνει σε μεγάλο ποσοστό την κόντρα των εκλογών κι όταν με το καλό θα έχουμε το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών, όλοι μαζί θα φωνάξουν ότι η φασαρία έγινε για το καλό της ομάδας.

Και ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα... Οπως λέει ένας φίλος, απ' τη στιγμή που εκλέγεσαι μετράς αντίστροφα μέχρι να αποχωρήσεις. Το θέμα είναι τι αφήνεις πίσω σου και τι ακούγεται για σένα αφού αποχωρήσεις. Το λένε υστεροφημία.