Η Προοδευτική στο όνομα του Ολυμπισμού...

Εγώ, πάντως, συγκλονίστηκα όταν διάβασα την αγόρευση του συνηγόρου του προέδρου της Βέροιας, Γιώργου Αρβανιτίδη, στην επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ. «Την μπουνιά στον διαιτητή δεν την έριξε ο Αρβανιτίδης, αλλά κάποιος οπαδός που είχε παρεισφρήσει παράνομα στα αποδυτήρια. Ο Αρβανιτίδης μόνο τον έπιασε από τον λαιμό και του είπε: "Θα πεθάνεις, θα σε τελειώσω. Δεν θα φύγεις από εδώ"».

Εν τω μεταξύ, την περασμένη Παρασκευή ο Αρβανιτίδης αθωώθηκε από το ποινικό δικαστήριο για τη μήνυση που του είχε κάνει ο διαιτητής Κωνσταντινίδης, κατηγορώντας τον μεγαλομέτοχο για απειλή, εξύβριση και άσκηση σωματικής βλάβης. Ελπίζω ότι στον φάκελο του δικαστή μαζί με την απόφαση να περιληφθεί και η αγόρευση του συνηγόρου στην επιτροπή της εφέσεων. Γιατί το «θα πεθάνεις» αν δεν είναι απειλή, μπορεί να είναι μόνο φιλοσοφική παρατήρηση του τύπου «κανένας δεν ζει αιώνια».

Δίκιο έχει επίσης η Αναγέννηση Καρδίτσας που διαμαρτύρεται για την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής της ΕΠΟ να ανακοινώσει την απόφασή της μετά τη λήξη του πρωταθλήματος της Β' Εθνικής, κάνοντας τη Βέροια να ανησυχεί και να χτυπά το τελευταίο ματς. Βέβαια, η διαμαρτυρία είναι και μια έμπρακτη ομολογία ότι στα παιχνίδια της Β' Εθνικής αν μια ομάδα δεν έχει βαθμολογικό ενδιαφέρον, ξηγιέται μια ομορφιά του ποδοσφαίρου και δεν χαλά την καρδιά του αντιπάλου της. Αλλά τώρα το να κάθεσαι να ψειρίζεις ένα πρωτάθλημα που ο ΟΠΑΠ αρνείται να βάλει τα ματς του στο κουπόνι είναι κουταμάρα. «You pay peanuts, you buy monkeys», που θα έλεγε και ο «Βγενό» και με τα ψωροχιλιάρικα που δίνει ο αφέντης Χατζημανώλης δεν μπορεί να περιμένει ότι θα έπαιρνε και κάτι περισσότερο.

Εστω κι αν κάποιες ομάδες μαθαίνουμε ότι είναι κάργα αρχαίες. Οπως η Αναγέννηση, που σε ένα σημείο της ανακοίνωσης αναφερόταν «στα 100 χρόνια της ιστορίας μας». Βρήκα λοιπόν κάποιες –όσο πιστές μπορεί να είναι– πληροφορίες για την Αναγέννηση στο Wikipedia. Στην κατά τα άλλα, λοιπόν, αναξιόπιστη εγκυκλοπαίδεια αναφέρεται ότι στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 δημιουργήθηκε ο Γυμναστικός Σύλλογος «Η Αναγέννηση 1904» που διαδέχθηκε τον Λαϊκό Αθλητικό Σύλλογο «Η Αθηνά».

Αυτό το «Αναγέννηση 1904» στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων μου θυμίζει την «Προό» του Γιάννη Καρρά. Η οποία Προοδευτική, επίσης στο όνομα του Ολυμπισμού, είχε αλλάξει το όνομά της σε «Προοδευτική 2004». Οταν όμως φάνηκε ότι η Γιάννα δεν ψηνόταν να ρίξει κάνα μεροκάματο, η διοίκηση της «Προό» αποφάσισε ότι ο Ολυμπισμός είναι τσίπης και πηδιέται πατόκορφα και το ξανάκανε σκέτη Προοδευτική. Αντιπαρέρχομαι, όμως, την πιθανότητα η διοίκηση της Αναγέννησης να είχε σκεφτεί ότι όλο και κάποιος Αβέρωφ μπορεί να στάξει μεροκάματα και πάω σε ένα άλλο σημείο. Το ποδοσφαιρικό τμήμα της Αναγέννησης δημιουργήθηκε το 1924. Εδώ, λοιπόν, υπάρχει τροφή για σκέψη που πρέπει να απασχολεί κι άλλες ομάδες, όπως τον Απόλλωνα Σμύρνης και τον Πανιώνιο.

Πότε θεωρείται ότι ιδρύεται ένας σύλλογος; Εύκολο. Στο τυπικό μέρος όταν περάσει το καταστατικό από το Πρωτοδικείο και στο ουσιαστικό όταν παρουσιάσει δραστηριότητες. Μπορεί, όμως, ένα μετέπειτα τμήμα του να επικαλείται το έτος ίδρυσης του συλλόγου; Εδώ σηκώνει πολλή κουβέντα. Γιατί αν, για παράδειγμα, στον Πανιώνιο ξεκινήσανε να παίζουν μπάλα στο ελληνικό πρωτάθλημα μετά τον πόλεμο και από το όνομα και μόνο καταλαβαίνεις ότι η κύρια δραστηριότητα όλων των Απολλώνων της Κωνσταντινούπολης και της Μικράς Ασίας ήταν η μουσική, μπορείς να δημιουργήσεις αργότερα ένα ποδοσφαιρικό τμήμα και να επικαλείσαι τη δραστηριότητα που είχε πριν από 20 χρόνια, λέγοντας ότι είναι συνέχειά του.

Δηλαδή αν σήμερα κάποιος ανασυστήσει την Πέρα Κλουμπ και κάνει ποδοσφαιρικό τμήμα, θα μπορεί να λέει ότι έχει ομάδα αρχαιότερη της ΑΕΚ; Ακόμα χειρότερα, ποιανού σωματείου θα είναι συνέχεια η Πέρα Κλουμπ; Της ΑΕΚ ή του καινούργιου σωματείου που θα έχει, όμως, το αυθεντικό όνομα; Οσο για την περίπτωση της Αναγέννησης, που εμφανίζει ποδόσφαιρο το 1924, αλλά θεωρεί έτος ίδρυσης το 1904 δημιουργεί άλλο λογικό πρόβλημα.

Αν ο Πανελλήνιος κάνει ποδοσφαιρικό τμήμα, θα έχει δικαίωμα να λέει ότι ιδρύθηκε το 1891 και να είναι το αρχαιότερο ποδοσφαιρικό σωματείο της χώρας; Ας πάρουμε τον «Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσού» που ιδρύθηκε το 1865 να τον πλακώσουμε στα τμήματα και να δω ποια κυρία μετά θα μας κουνιέται με την αρχαιότητα του σωματείου της. Βέβαια, το 1865 δεν υπήρχε ποδόσφαιρο αλλά μην κολλάμε στις λεπτομέρειες και χαλάμε τις καρδιές μας. Ούτως ή άλλως στον ελληνικό αθλητισμό όποια παπαριά και να πεις για να γεμίσουν οι σελίδες, κάποιος θα την πάρει στα σοβαρά.

Φαίνεται και από το θέμα της αναδιάρθρωσης της Σούπερ Λίγκας. Ενα θέμα που δημιούργησε ο Θεοδωρίδης του Πανσεραϊκού, τζάμπα ήταν και το ενστερνίστηκε ο Βατσινάς και βρέθηκαν άνθρωποι που το έγραφαν στα σοβαρά. «Να περιμένουμε την απόφαση της Σούπερ Λίγκας για να δούμε αν οι ομάδες υποβιβάστηκαν». Πώς, δηλαδή, να μην υποβιβαστούν οι ομάδες, όταν ο ΚΑΠ αναφέρει ρητά ότι κάθε αλλαγή στον αριθμό των ομάδων δεν μπορεί να ισχύσει στην επόμενη σεζόν; Αν γινόταν έτσι θα μπορούσαν οι ομάδες να το γυρίσουν στην πλάκα.

Τον ένα χρόνο να αποφασίζουν ότι θα παίζουν τέσσερις και τον επόμενο να ενώνουν τις κατηγορίες και να παίζουν 56. Στον ΟΦΗ και τις Σέρρες οι ιδιοκτήτες πήραν μια μικρή παράταση πριν το αποφασίσουν ότι για να παίζουν στη μεγάλη κατηγορία θα πρέπει να ανέβουν. Ιδιαίτερα στο Ηράκλειο και με την ατμόσφαιρα που υπάρχει στον ΟΦΗ, αν μείνει ο Βατσινάς το βλέπω από εντελώς δύσκολο μέχρι τελείως αδύνατο.