Οι κατεργάρηδες και το ταβάνι

Aπό τους 80 πόντους του πρώτου αγώνα, ο Αρης καταβαραθρώθηκε χθες στους 53 και μάλιστα μέσα στο γήπεδό του. Η τάξη αποκαταστάθηκε. Μετά από μία εβδομάδα μεθυσιού -ανώδυνου όπως αποδείχθηκε- για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στέμματος, ο Παναθηναϊκός ξαναβρήκε τον εαυτό του και έπαιξε το γνωστό του μπάσκετ, αυτό που ξεκινάει από την άμυνα, αυτό που τον μετέτρεψε σε απόλυτο αφεντικό του ελληνικού στερεώματος τα τελευταία 11 χρόνια. Ο Ολυμπιακός, με όπλο το πλεονέκτημα της έδρας, είναι σε θέση να αμφισβητήσει την κυριαρχία του. Ο Αρης, πάλι, όχι.

Η εικόνα του χθεσινού, δεύτερου ημιτελικού ήταν πιο αντιπροσωπευτική από την αντίστοιχη του πρώτου. Οπως έγραφα και προχθές, ο Αρης είχε στα χέρια του μια μεγάλη ευκαιρία στο παιχνίδι της Αθήνας. Οταν την έχασε, έχασε και τις όποιες ελπίδες του για πρόκριση στους τελικούς. Μόλις έσφιξαν τα λουριά, ο Παναθηναϊκός ξαναβρήκε τους αυτοματισμούς και τη σιγουριά του, οπότε έστειλε κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Απέναντι σε μια ομάδα που παίζει ωραίο αλλά κάπως αναρχικό -στα όρια του τυχαίου- μπάσκετ στην επίθεση, η άμυνα των «πρασίνων» είχε σχετικά εύκολο έργο, παρά τα κέφια του Κλαρκ. Κανένας από τους ψηλούς του Αρη δεν μπόρεσε να κάνει ζημιά (παρόμοια με αυτή που προκάλεσαν στο πρώτο παιχνίδι με 41 πόντους οι Νέλσον, Μπάρλος, Μπετς), αφού οι διάδρομοι έκλεισαν και η άμυνα προσαρμόστηκε πάνω τους κάθε φορά που ο Αρης πατούσε ρακέτα.

Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός κράτησε τον αντίπαλό του σε τόσο ρηχά νερά, δεν χρειάστηκε παρά στοιχειώδη ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα στην άλλη άκρη του γηπέδου. Το «βαρύ» σουτ που αναζήτησε όταν η διαφορά μειώθηκε σε απόσταση επαφής (46-48) το ανέλαβε και το έβαλε ο Γιασικεβίτσιους. Ακολούθησαν δύο καλές άμυνες, ένα καλάθι του Μπατίστ και ένα του Περπέρογλου, τέλος. Ο Αρης χρειάστηκε 5-6 λεπτά για να σκοράρει ξανά.

Το παράσημο για το χθεσινό Παναθηναϊκό ήταν η αμυντική του επίδοση, απόντος του Δημήτρη Διαμαντίδη. Ο Ομπράντοβιτς έδωσε δεκάλεπτα συμμετοχής στο Χατζηβρέττα και στον Κέτσμαν, αλλά εν πολλοίς πόνταρε στην ομαδική δουλειά των βασικών του παικτών και στην εμφανή βελτίωση των Νίκολας, Περπέρογλου στο συγκεκριμένο τομέα. Μήπως πρέπει να προσθέσουμε και τον Γιασικεβίτσιους σε αυτή τη λίστα; Στο Βερολίνο, ο Σάρας κυνήγησε τους αντιπάλους του με φανατισμό και πήρε υψηλό βαθμό. Φαίνεται ότι... του άρεσε η άμυνα!

Για τον Αρη, ο επικείμενος γρήγορος αποκλεισμός μπορεί να αποτελέσει κρυμμένη ευλογία. Η φιλόδοξη κερκίδα αποπροσανατολίζει μερικές φορές την ομάδα και την κάνει να ξεχνάει τις πραγματικές της δυνατότητες. Καλώς ή κακώς, το ταβάνι είναι και φέτος η 3η θέση. Εφόσον αποφύγει τα περσινά τραγικά λάθη, ο Αρης θα αξιοποιήσει τη φλογισμένη έδρα του και θα επιστρέψει στα σαλόνια, τουλάχιστον για μια χρονιά.

Εδώ που τα λέμε, ούτε οι ίδιοι οι Μαρουσιώτες δεν τολμούν να ψιθυρίσουν τη λέξη «Ευρωλίγκα» όταν η τηλεόραση των γραφείων της ΚΑΕ συντονίζεται με το Αλεξάνδρειο. Πώς να συγκριθεί η εικόνα που παρακολουθήσαμε χθες με την αντίστοιχη του μισοάδειου γυμναστηρίου της οδού Αγίου Θωμά;