Η χρονιά του Κύρου

Σήμερα ο πρώην διεθνής διαιτητής Κύρος Βασσάρας είχε προγραμματίσει μια συνέντευξη Τύπου, στην οποία θα ανακοίνωνε τους λόγους της αποχώρησής του από την ενεργό δράση, χωρίς ωστόσο να μας αποκάλυπτε τι θα κάνει του χρόνου. Εξαιτίας της στάσης εργασίας της ΕΣΗΕΑ η συνέντευξη αυτή, που ήταν προγραμματισμένο να γίνει στην αίθουσα των συνεντεύξεων της ΕΠΟ στις 12 το πρωί, ακυρώθηκε. Ε, αφού δεν θα μιλήσει ο Κύρος, να σας πω εγώ μερικά πράγματα για τη διαιτησία της νέας χρονιάς. Οπως πολλές φορές έχω γράψει, το πραγματικό παραγοντικό παιχνίδι γύρω απ' αυτό το reality που ονομάζουμε ελληνικό ποδόσφαιρο παίζεται το καλοκαίρι.

Το να πεις τι θα γίνει του χρόνου στη διαιτησία μοιάζει δύσκολο, μια και διανύουμε μέρες μεταπολίτευσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τη διαφορά ότι δεν έχει γίνει δίκη συνταγματαρχών. Οι αλλαγές δεν έγιναν χωρίς κόστος: το κόστος τους ήταν μια σειρά από αναστατώσεις που δημιουργήθηκαν στο φετινό πρωτάθλημα, κυρίως το τρίμηνο Νοέμβριος – Ιανουάριος, στο διάστημα δηλαδή της προεδρίας του αντιπροέδρου Βασίλη Χατζηαποστόλου. Μπορεί να είναι συμπτωματικό, αλλά τα πιο σπουδαία λάθη που χαρακτήρισαν το φετινό πρωτάθλημα έγιναν τότε, λες και κάποιος ήθελε να δείξει πόσο καλά μπορεί να συνεχίσει το «έργο». Ο,τι ακολούθησε είχε να κάνει κυρίως με τα απόνερα αυτής της ιστορίας, απόνερα που ωστόσο θα μας ταλαιπωρήσουν και του χρόνου.

«Γιαννό»

Το διάστημα της προεδρίας του Γιαννόπουλου στην ΚΕΔ ολοκληρώνεται. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος ήταν σαφής όταν του ζητήθηκε να αλλάξει τον Ψυχομάνη: δέχτηκε το αίτημα της Λίγκας τότε, αλλά άφησε να εννοηθεί ότι αυτό δεν ξαναγίνεται. Ο Πιλάβιος έχει σκοπό να είναι αυτός που θα διαλέξει τον επόμενο αρχιδιαιτητή χωρίς να μπει σε παζάρια. Είναι εύκολο να το λες, όχι όμως και τόσο εύκολο να το κάνεις.

Φίλος

Με δεδομένη αυτή τη δέσμευση, έμοιαζε σίγουρη η ανάληψη της θέσης του αρχιδιαιτητή από τον Κύρο Βασσάρα. Ο Θεσσαλονικιός είναι φίλος του Πιλάβιου και η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Πριν από ενάμιση χρόνο έχει εμφανιστεί στο συμβούλιο της ΕΠΟ με συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση των διαιτητών: εκείνη η παρέμβασή του δεν είχε αρέσει στους τότε διοικούντες, όμως ο Πιλάβιος, που έχει άλλου τύπου προσέγγιση στο θέμα, έτριβε τα χέρια του, διότι είδε έναν άνθρωπο με σχέδιο κι άποψη, έτοιμο για ρήξεις, σε μια στιγμή μάλιστα που το σύστημα έμοιαζε παντοδύναμο.

Ο Βασσάρας έχει υπέρ του τρία πράγματα: πρώτον, την εντιμότητά του που ουδέποτε αμφισβητήθηκε, δεύτερον, την άριστη γνώση των μοντέλων διοίκησης της διαιτησίας που υπάρχουν στο εξωτερικό και τρίτον, το γεγονός ότι ήταν πάντα αρκετά αποστασιοποιημένος από τους υπόλοιπους διαιτητές. Αυτή η αποστασιοποίηση δεν είχε να κάνει μόνο με τον χαρακτήρα του ρέφερι, αλλά και με το ότι στις τάξεις των Ελλήνων διαιτητών θεωρούνταν πάντα δεδομένο ότι ο Κύρος θα αξιοποιηθεί από την ΟΥΕΦΑ όταν σταματήσει και ως εκ τούτου δεν τον χρειαζόμαστε.

Ενώ διαιτητές όπως ο Κασναφέρης και ο Μπριάκος π.χ. ήταν πάντοτε ιδιαιτέρως δημοφιλείς επειδή έμοιαζαν «καταδικασμένοι» να γίνουν διαιτητοπαράγοντες μόλις σταματήσουν, ο Κύρος ήταν πάντα κάτι σαν ξένος. Αρκούν αυτά τα τρία πράγματα; Για τον Πιλάβιο, που για να τον προσλάβει πρέπει στη Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας να τροποποιήσει τον κανονισμό σύστασης της ΚΕΔ, ναι, για αρκετούς από τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους στα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όχι.

Τι θέλει

Με ποιο σχέδιο θα μπει ο Βασσάρας; Απ' όσο γνωρίζω, ο Κύρος θέλει τη δημιουργία ενός σταθερού σώματος διαιτητών –κάτι σαν τους ελεγκτές του ΣΔΟΕ. Θέλει να είναι το πολύ 18, να παίζουν σταθερά με τους ίδιους επόπτες, να μην ανακοινώνονται οι βαθμοί τους ώστε να μην πιέζονται και να μην τιμωρούνται παρά μόνο στη λήξη κάθε γύρου, όταν μπορεί να φεύγουν κάποιοι αν έχουν προκαλέσει. Θέλει οι παρατηρητές να έχουν εκπαιδευτεί όπως οι αντίστοιχοι της ΟΥΕΦΑ και θεωρεί πεταμένα χρήματα την ProZone.

Θέλει κάποιον να αναλάβει τις υποδομές, θέλει να σταματήσουν η Β' και η Γ' Εθνική να έχουν 70 και 80 διαιτητές, θέλει να προωθούνται παιδιά που γνωρίζουν ξένες γλώσσες και, κυρίως, θέλει εγγυήσεις ότι θα σταματήσουν να επιλέγονται διαιτητές με βάση τις φιλίες με τους προέδρους των Ενώσεων κι άλλα ανάλογα ψηφοθηρικά κριτήρια. Ο Βασσάρας θέλει σε ένα χρόνο το όλο σύστημα να έχει γίνει πιο αξιοκρατικό και να αποκτήσει η διαιτησία το χαμένο αυτοδιοίκητό της, έστω κι εντός της Ομοσπονδίας. Θέλει επίσης να έχει λόγο για την επιλογή των άλλων δύο της ΚΕΔ: δεν έχει αντίρρηση για τον Βασίλη Τεροβίτσα, για κάποιους άλλους πιστεύω ναι.

Ωραία

Ολα αυτά είναι ωραία για να διαφωνεί κάποιος. Κι όμως, αρκετοί διαφωνούν. Πρώτη απ' όλους η λίγκα. Η λίγκα πίστευε ότι θα αποκτήσει μεγαλύτερη πρόσβαση σε αποφάσεις όπως ο διορισμός της ΚΕΔ: αρκετοί πρόεδροι φοβούνται ότι ο Κύρος μπορεί να γίνει ένας νέος «τσάρος» και δεν συμφωνούν στις απόλυτες εξουσίες του. Ο Πηλαδάκης έχει θέσει στον Πιλάβιο το θέμα της συμμετοχικής διοίκησης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και πιστεύει ότι αυτό θα γίνει κιόλας.

Η λίγκα δεν θέλει να χάσει το δικαίωμα να ελέγχει τους διαιτητές μέσω των παρατηρητών της κι ο Βασσάρας ξεκινά από αυτό: όλα ή τίποτα. Υπάρχει επίσης ένας ολόκληρος κόσμος της διαιτησίας που δυσανασχετεί με τον ενθρονισμό του: οι διαιτητοπατέρες είναι κάστα. Ακόμα δεν έχει πάρει το χρίσμα και ήδη κυκλοφορούν ότι δεν τον θέλει ο ΠΑΟ, ότι ο Ολυμπιακός έχει βρει άκρη μαζί του καιρό τώρα, ότι ο ίδιος έχει εξαιρετικές σχέσεις με στελέχη της ΕΠΟ που δεν θα θέλει επ' ουδενί να κακοκαρδίσει κ.λπ. Ολα αυτά διακινούνται πολύ προσεκτικά μέσω συγκεκριμένων, τάχα μου, καλά πληροφορημένων, με σκοπό ο Κύρος να μην ασχοληθεί. Είμαι περίεργος αν θα το κάνει.

Τον πρόσεχε

Ο Κύρος, πάντως, περιμένει και μια τοποθέτηση στην ευρωπαϊκή ΚΕΔ –γι' αυτό πιστεύω σταμάτησε. Από αυτή λείπει ένας διαιτητής από τα Βαλκάνια και τη Νότια Ευρώπη. Ο φίλος του ο Θόδωρος Θεοδωρίδης του κρατά ρεζερβέ την καρέκλα. Πάντα τον πρόσεχε.

Ημιτελής

Δεν θυμάμαι τόσο παράξενη ομάδα όσο η φετινή ΑΕΚ. Οταν ο Μπάγεβιτς την πήρε στα χέρια του ήταν προφανής η δυσκολία της να φτιάξει φάσεις, να επιτεθεί. Τον πρώτο μήνα του Ντούσαν η ΑΕΚ επιθετικά είναι εντελώς αδύναμη: φέρνει ισοπαλίες με τον ΟΦΗ και τον Λεβαδειακό, νικά στο γκολ τον Πανθρακικό, απλώς ισοφαρίζει τον Αρη. Ενα μήνα αργότερα κι αφού έχει μεσολαβήσει η διακοπή του πρωταθλήματος ο Μπάγεβιτς βρίσκει τουλάχιστον μια αποδοτική άμυνα:

συμπληρώνει τέσσερα ματς σερί χωρίς να δεχτεί γκολ (με ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Πανιώνιο), χάνει 0-1 από τον Ολυμπιακό, κρατά στο Αλκαζάρ (1-1), αλλά οι επιθετικές αδυναμίες της συνεχίζονται, επειδή δυσκολεύεται να σκοράρει, όχι μόνο στα ντέρμπι, αλλά και στα ματς με τον Θρασύβουλο και τον Αστέρα Τρίπολης, ακόμα και με την Κέρκυρα στο Κύπελλο! Μετά έρχεται εκείνο το ματς με την Ξάνθη, στο οποίο κερδίζει 2-1 και επιθετικά μεταμορφώνεται! Βάζει 5 γκολ στις Σέρρες, 3 στον Λεβαδειακό, κάνει δέκα ευκαιρίες στο ματς με τον ΟΦΗ και ενώ λες «έστρωσε», προκύπτει πάλι το μπλοκάρισμα της αρχής και η ομάδα αγκομαχά επιθετικά με τον Αρη, τον Πανθρακικό, τον Εργοτέλη.

Και ξάφνου βάζει και δέχεται 4 γκολ στον τελικό του Κυπέλλου και γυρνάει το ματς με τη Λάρισα με ένα τελικό 3-2, που θα μπορούσε να είναι και 5-3! Αυτού του τύπου τα σκαμπανεβάσματα δεν μπορεί να οφείλονται σε ελλείψεις, μια και αυτές ποτέ δεν έλειψαν. Η ΑΕΚ έχει τραυματίες από την αρχή της χρονιάς κι ας μην ξεχνάμε κι αυτό που είπε ο Δώνης: το ρόστερ της συμπληρώθηκε πολύ αργά. Τόσο αργά, ώστε στην προετοιμασία της η ομάδα δεν σμιλεύτηκε. Ο Τζεμπούρ, ο Πελετιέρι, ο Μπασινάς κι ο Κυργιάκος ήταν σχεδόν απόντες!

Σήμερα το ματς θεωρητικά εξαρτάται από τα κέφια των μονάδων του Τεν Κάτε. Κι ο ΠΑΟ στη διάρκεια της χρονιάς δεν βρήκε ταυτότητα, μοιάζει να χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά, μια και ο Τεν Κάτε δοκίμασε πολλά κι ακόμα δεν ξέρουμε πού κατέληξε. Ομως, ξαναβλέποντας απλώς τα σκορ που έχει φέρει η ΑΕΚ, μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά ότι το μυστήριο είναι η «Ενωση». Μια ομάδα που ούτε βελτιώθηκε ούτε διαλύθηκε και η οποία μοιάζει να πορεύεται προς το φινάλε της σεζόν μετρώντας μέρες: αν μείνει ο Μπάγεβιτς, τη βλέπω να χτίζεται από την αρχή και να μένει αυτό που από την αρχή ήταν. Ούτε αδύνατη ούτε δυνατή: απλώς ημιτελής.

Δεν είχε καταλάβει…

Τι προβλέπω για τις σημερινές διαιτησίες; Οτι και στα δύο ματς όποιος χάσει θα φωνάζει, και μάλιστα πολύ. Ο Σπάθας έχει άσχημα προηγούμενα με τον ΠΑΟ, διότι του χρεώνουν την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη και κάνουν λάθος, μια και τον Σαλπιγγίδη τότε τον σταμάτησε ο επόπτης πριν πετύχει γκολ.

Εχει, επίσης, ένα κακό: δεν δίνει εύκολα πέναλτι εις βάρος της ΑΕΚ και φέρνει εύκολα «Χ», αλλά αυτά αλλάζουν. Ο δε Κωνσταντινέας στο Αλκαζάρ είναι ό,τι πρέπει για να κάνει το γήπεδο κόλαση. Το στυλάκι «δεν καταλαβαίνω από έδρες» το πουλάει πολύ, αν και θυμίζω ότι αφενός φέρνει «άσους» κι ας μην το θέλει κι αφετέρου ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές του αξέχαστου ματς ΑΕΛ – ΟΦΗ 4-3, στο οποίο ο Βατσινάς δεν είχε καταλάβει τι του 'ρθε!