Η λέσχη της απάτης

Zούμε σε μία χώρα με πολλές ιδιομορφίες. Ιδιομορφίες περισσότερο δικές μας, των ανθρώπων, που τις «φορτώνουμε» στη χώρα. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές είναι και η εξής: να λέγονται δημόσια τα μεγαλύτερα «μυστικά», να αποκαλύπτονται τα μεγαλύτερα ψεύδη και ουδείς να μην ενοχλείται. Να θεωρούνται τέτοιου είδους αποκαλύψεις κάτι «φυσικό» και να τις προσπερνούμε με μία απίστευτη ευκολία.

Και να τις ξεχνάμε ακόμη ευκολότερα. Οπως φαίνεται, έχουμε εκπαιδευτεί να ζούμε με την παραπλάνηση. Να την αποδεχόμαστε, να τη χρησιμοποιούμε και κάποιες φορές να τη θεωρούμε και ένδειξη ευφυΐας. Η ατιμωρησία, σε όλα τα επίπεδα, έχει ευνοήσει την καθιέρωση της παραπλάνησης ως θεμελιακού συστατικού της ζωής στη σύγχρονη Ελλάδα. Σε όλα τα επίπεδα.

Η παραπλάνηση, το ψέμα, έχουν γίνει το επίσημο νόμισμα συναλλαγής στην καθημερινότητά μας. Λοιπόν, πώς έχουν τα πράγματα; Ο Γ. Φλέσσας, επικεφαλής ενός μεγάλου ομίλου, του Civitas, που περιλαμβάνει εταιρείες δημοσκοπήσεων και δημοσίων σχέσεων, καλεσμένος στην εκπομπή της Βίκυς Φλέσσα «ΣΤΑ ΑΚΡΑ» στη ΝΕΤ αποκάλυψε κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό στον πολιτικο-δημοσιογραφικό κόσμο.

Ο κ. Φλέσσας παραδέχθηκε πως οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας δεν είναι αξιόπιστες, αντίθετα με εκείνες τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλνουν τα κόμματα, οι πολιτικοί ή οι μεγάλες εταιρείες που τις χρησιμοποιούν ως εργαλεία ερμηνείας των διαθέσεων και των προθέσεων της κοινής γνώμης. Και αυτές τις δημοσκοπήσεις, που φυσικά τις καλοπληρώνουν, τις κρατούν στα συρτάρια τους.

Ο κ. Φλέσσας, πάντως, με πλάγιο τρόπο άφησε αιχμές για τις τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις και τη μεθοδολογία τους. Οι τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις αποτελούν το 80% των δημοσκοπήσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Χθες ο κ. Φλέσσας εμφανίστηκε στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου και προσπάθησε να μαζέψει τις δηλώσεις της Κυριακής, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν κανόνες για τις δημοσκοπήσεις και κώδικας δεοντολογίας που πρέπει να τηρούνται και διάφορα άλλα τέτοια «ηχηρά παρόμοια».

Ολη αυτή η ιστορία γεννά πολλά ερωτήματα από τα οποία το μεγαλύτερο έχει να κάνει με τη «μούγκα» των ΜΜΕ για τις δηλώσεις αυτές του κ. Φλέσσα. Η «μούγκα» μπορεί να είναι περίεργη, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι ευεξήγητη. Ενα δεύτερο ερώτημα αφορά τον χρόνο που επέλεξε ο κ. Φλέσσας για να κάνει τις «αποκαλύψεις» του. Γιατί τώρα; Μία ενδιαφέρουσα παράμετρος: η εταιρεία του κ. Φλέσσα συνεργάζεται στενά ή, πιο σωστά, συχνά με το κόμμα της Ν.Δ. και με την κυβέρνηση φυσικά.

Ενα τρίτο ερώτημα αφορά τον χρόνο στον οποίο οι δημοσκοπήσεις δεν είναι και τόσο αξιόπιστες, τουλάχιστον αυτές που δημοσιεύονται στις εφημερίδες και χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σαν ένα εργαλείο χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Αλλο ερώτημα, τέταρτο, γιατί αυτές οι δημοσκοπήσεις είναι αναξιόπιστες και οι άλλες «οι καλές» για κόμματα και εταιρείες δεν είναι; Ποιος ελέγχει την επιστημονική μεθοδολογία των δημοσκοπήσεων και την τήρηση των κανόνων δεοντολογίας και με ποιον τρόπο γίνεται αυτός ο έλεγχος;

Η εκπομπή αυτή είναι από εκείνες που βλέπει το ΕΣΡ ή όχι; Και θα μπορούσα να συνεχίσω την παράθεση ερωτημάτων, αλλά αυτό μπορείτε να το κάνετε και εσείς μία χαρά. Το ζήτημα είναι άλλο, εν προκειμένω. Οχι τα ερωτήματα, αλλά οι απαντήσεις που δεν βλέπω να εμφανίζονται. Η αλήθεια είναι πως το «παραμύθι» με τις δημοσκοπήσεις έχει ξεχειλώσει επικίνδυνα και δείχνει την έκπτωση του πολιτικού λόγου.

Αντί να κουβεντιάζουμε πολιτικά, μιλάμε για τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων. Το κύκλωμα είναι ένας γύρος όπως στις παιδικές χαρές. Κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ και εταιρείες δημοσκοπήσεων απλώνουν την κουβέρτα για να πέσουν οι ζαριές που θα μοιράσουν το κρατικό χρήμα, το οποίο θα δοθεί με τη μορφή των διαφημίσεων. Η διαπλοκή, πέρα από όλα τα άλλα, παράγει πλούτο και τον μοιράζει σε κάποιους που τη στηρίζουν και φροντίζουν τη διαιώνισή της.

Ωραία χώρα η Ελλάδα

Σε προεκλογική περίοδο μπήκαμε, έστω και αν οδεύουμε προς τις ευρωεκλογές, και οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων θα μας «βομβαρδίσουν» με διάφορους αριθμούς που –κατά τη γνώμη τους– φανερώνουν τα επιτεύγματά τους. Θα ξανακούσουμε ότι επειδή ο ιδρυτής της Ν.Δ. μάς «έβαλε» στην Ευρώπη, έχουμε την υποχρέωση να ψηφίσουμε την κυβερνητική παράταξη που δεν πρόκειται να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει σε ποια Ευρώπη είμαστε.

Το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά του, που την τελευταία δεκαετία ταυτίστηκε στην ψηφοφορία κρίσιμων αποφάσεων με τη Ν.Δ. σε ποσοστό 93%, ευαγγελίζεται την αλλαγή που θέλει να φέρει στα ευρωπαϊκά πράγματα, προφανώς αλλαγή που θα είναι πιο κοντά στην πολιτική των ΗΠΑ, όπως με τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Κανείς από τους δύο «μονομάχους» δεν θα ασχοληθεί με την Ευρώπη, ούτε και με νούμερα, όπως τα 150 δισεκατομμύρια που δανείστηκαν την τελευταία δεκαετία τα δύο μεγάλα κόμματα και θα ξεπληρώσουμε, κάποτε, εμείς.

Κανείς από τους δύο δεν θα βρει χρόνο να ασχοληθεί με μία έρευνα που έκανε το βρετανικό πανεπιστήμιο του Γιορκ, σύμφωνα με την οποία το καλύτερο μέρος για να μεγαλώσει κανείς παιδιά στην Ευρώπη είναι η Ολλανδία. Η Ελλάδα βρέθηκε στην 23η θέση, σε σύνολο 29 χωρών. Η έρευνα έγινε βάσει 43 κριτηρίων, όπως είναι τα περιστατικά παιδικής θνησιμότητας, η παχυσαρκία και η φτώχεια σε άτομα κάτω των 19 ετών για λογαριασμό της Ομάδας Δράσης κατά της Παιδικής Φτώχειας (CPAG).

Την Ολλανδίας ακολουθούν οι χώρες της σκανδιναβικής χερσονήσου. Ωθηση στη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία και τη Φινλανδία έδωσε το γεγονός ότι εκεί καταγράφεται ο χαμηλότερος αριθμός παιδιών που σκοτώνονται σε δυστυχήματα. Παράλληλα, οι ανήλικοι Σκανδιναβοί φαίνεται ότι είναι «καλά παιδιά», καθώς τα επίσημα ποσοστά των ανηλίκων που κάνουν σεξ, πίνουν ή καπνίζουν είναι χαμηλά.

Κάτω από την Ελλάδα βρίσκονται η Βρετανία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Μάλτα. Τα Ελληνόπουλα πάντως αισθάνονται ευτυχισμένα, μια και η χώρα μας καταλαμβάνει την τρίτη θέση στον δείκτη «υποκειμενικής ευημερίας». Από μικρά στο παραμύθι τα Ελληνόπουλα.

Σκουπίδια στο Διάστημα

Ενα νούμερο χωρίς σημασία ή μήπως το αντίθετο; Ιδιαίτερα επίκαιρο νούμερο μάλιστα, μια και ενώ στη Γη συζητούμε για την προστασία του Περιβάλλοντος, το Διάστημα γίνεται το «χαλί» κάτω από το οποίο κρύβουμε τα σκουπίδια μας. Από τα 18.000 αντικείμενα που έχουν ανιχνευτεί να πετούν στο Διάστημα και είναι μεγαλύτερα από 10 εκατοστά, μόνο περί τα 900 είναι ενεργοί δορυφόροι.

Τα υπόλοιπα είναι πάσης φύσεως συντρίμμια, από κομμάτια μπογιάς μέχρι ολόκληροι, νεκροί πια, δορυφόροι και κομμάτια παλιών πυραύλων. Σπασμένα κομμάτια διαστημικού εξοπλισμού ταξιδεύουν σε τροχιές μαζί με αντικείμενα που πετούν οι αστροναύτες. Αυτά είναι αρκετά σκουπίδια, χωρίς καν να υπολογίσουμε τα υλικά από σπασμένους δορυφόρους.

Αλλά και μόνο η καταστροφή του κινεζικού Fengyun-1C σε μια δοκιμή πυραύλου κατά δορυφόρων το 2007 προκάλεσε το ένα τέταρτο των καταγεγραμμένων αντικειμένων που ίπτανται σε χαμηλή τροχιά πάνω από τη Γη. Αυτά τα σκουπίδια ποιος, πότε και πώς θα τα καθαρίσει άραγε;