Υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί που βάζουν γάλα στον καφέ τους και αυτοί που δεν βάζουν. Η μικρότερη κατηγορία, που υποστηρίζει ότι δεν πίνει ποτέ καφέ είναι ανάξια σχολιασμού. Δεν έχω κάτι προσωπικό με τους ανθρώπους, αλλά δεν θα μοιραζόμουν μαζί τους ούτε μια ζαμπονοτυρόπιτα. Πείτε το κόμπλεξ πείτε το περιέργεια όπως και να το πείτε θα έχετε δίκιο.
Τώρα όμως θα μου πείτε τι σχέση ο καφές και το γάλα με το θέμα μας, καθώς επίσης και ποιο στο διάολο είναι το θέμα μας. Το θέμα μας είναι οι συζητήσεις που πλατιάζουν. Οι συζητήσεις που τραβαααααάνε και τραβαααααάνε και ανακυκλώνονται. Αυτές οι συζητήσεις συνήθως δεν βγάζουν πουθενά και το πιο πιθανό είναι να χαλάσουν την οποία καλή διάθεση υπήρχε αρχικά.
«Ναι αλλά ποιο στο διάολο είναι το θέμα μας» φώναξε ένας τύπος που άκουγε αυτά που έλεγα. «Silencio» του απάντησε μια κυρία με μπλε μαλλιά. Ήταν ηλικιωμένη και το χρώμα στα μαλλιά της ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας να βάλεις χρώμα σε κάτασπρο μαλλί. «Silencio» φώναξε και πάλι στο τύπο που με τις απορίες του είχε «εκτροχιάσει» τη συζήτηση πάνω από την ράγα, στην οποία είχε καταφέρει να μπει.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν μετά από αυτό το ευχάριστο διάλλειμα στις αμπελοφιλοσοφίες με τις οποίες τόσο ωραία ξεκινήσαμε. Η πολύ συζήτηση βλάπτει. Έτσι έγινε και στην περίπτωση Κόκκαλη-Βαλβέρδε. Το θέμα έχει αναλυθεί ξανά και ξανά. Για ποιο λόγο λοιπόν πρέπει να υπάρξει επαναπροσέγγιση των δυο πλευρών στο μαγευτικό Βιετνάμ; Δεν χωρίσανε; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι όταν ραγίσει ένα γυαλί μπορεί να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση; Μπορείς να το κολλήσεις όσο θέλεις, το αρχικό όμως δέσιμο αποκλείεται να το ξαναβρείς .
Ας περάσουμε τώρα σε κάτι πιο ευχάριστο και ας ξεχάσουμε τη μελαγχολία που αφήνει πίσω του ο χωρισμός.
«Με τους κανόνες που παίχθηκε και φέτος το ελληνικό πρωτάθλημα, δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να το πάρουμε, παρά μόνο ίσως να ήμασταν πλησιέστερα βαθμολογικά στην κορυφή» δήλωσε ο Κώστας Αντωνίου στο Παναθηναϊκό τριφύλλι και με τον τρόπο του επιβεβαίωσε τις πληροφορίες που είχα από την αρχή της σεζόν. Ότι του χρόνου αλλάζουν οι κανόνες στο πρωτάθλημα. Με πρώτη και καλύτερη αλλαγή την κατάργηση του οφσάιντ, ενώ κάτι άλλο που συζητιέται έντονα και είναι πιθανό να το δούμε, είναι ότι οι παίχτες θα έχουν δικαίωμα να αποχωρούν από το αγωνιστικό χώρο για ένα πεντάλεπτο για να φάνε ένα μήλο.
Η ώρα είχε περάσει όποτε σκέφτηκα ότι η δημοσιογραφική έρευνα έπρεπε να σταματήσει, για σήμερα τουλάχιστον. Έβαλα τα πόδια πάνω στο γραφείο σταύρωσα τα χέρια και περίμενα να νυχτώσει. Είχα βεβαιωθεί από πριν ότι το παράθυρο στο υπόγειο ήταν κλειστό οπότε δεν κινδύνευα από τον σκύλο που κατουράει συνήθως απ’ έξω. Είχα λάβει τα μέτρα μου όμως από πριν, αφού σε μια τελευταία βόλτα μου στα ΙΚΕΑ είχα αγοράσει ένα λούτρινο σκύλο και τον είχα ονομάσει Jesse James. Τον είχα τοποθετήσει δίπλα στο παράθυρο για να τρομάζει τον κοπρίτη που πέρναγε απ’ έξω.
Όταν τελικά νύχτωσε σηκώθηκα βαριεστημένα από το γραφείο μου, έβαλα σε ένα ποτήρι ουίσκι με λίγο πάγο και κόκα-κόλα και σκέφτηκα ότι κι εγώ θα μπορούσα να πάω στο Βιετνάμ, τι το καλύτερο έχουν δηλαδή οι παίκτες του Ολυμπιακού; «Θανάση άσε τους ηρωισμούς», ψιθύρισε ο Jesse James. (Κάνεις στο μαγαζί δεν με είχε ενημερώσει ότι ο λούτρινος σκύλος μιλάει). «Θυμάσαι τι έγινε την τελευταία φορά που πήγες να το παίξεις ήρωας…».
«Θυμάμαι, θυμάμαι» απάντησα στον λούτρινο σκύλο.
Είχε δίκιο. Ο τελευταίος μου ηρωισμός είχε να κάνει με τη διάσωση μιας γάτας από ένα δέντρο. Κατέληξα με 29 μετρημένες γρατζουνίες. «Στο διάολο λοιπόν και οι ηρωισμοί» φώναξα.
«Silencio» ψιθύρισε η ηλικιωμένη κυρία με τα μπλε μαλλιά που είχε μπει στο γραφείο χωρίς να το καταλάβω...
Προσευχές, μετάνοιες, λιτανείες και εξομολογήσεις στο: Deepthoughts2008@hotmail.com ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
