Τους πότισε ροδόσταμο, τον πότισαν φαρμάκι

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Για τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό το είπε ο Ανδρέας Βγενόπουλος, αλλά το απόφθεγμά του κάλλιστα θα μπορούσε να αναφέρεται σε κάτι ακόμα. Σχετικό με τον Παναθηναϊκό κι αυτό...

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Ισχύει στο έπακρο και στην περίπτωση της –πάλαι ποτέ αρραγούς– «τριμερούς συμμαχίας» που συστάθηκε για το γήπεδο στον Βοτανικό: δήμαρχος – Βωβός – Παναθηναϊκός. Διαβάζεις όσα είπε ο Βγενόπουλος για τον δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη και αναρωτιέσαι: καλά, πόσος καιρός πέρασε από τότε που η τριάδα φαινόταν ομοούσια και αδιαίρετη και η ΠΑΕ έλεγε πως ευκολότερα γίνεται ομελέτα χωρίς αυγά, παρά γήπεδο δίχως εμπορικό κέντρο; Λίγοι μήνες πέρασαν, αλλά νομίζεις πως παρήλθαν χρόνια.

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Μεταξύ μας, αυτό ισχύει σχεδόν πάντοτε –και παντού. Ούτε αυτοσκοπός, ούτε αυθύπαρκτο ηθικό χρέος, ούτε αυτοτελής συναισθηματική ανάγκη. Θυμηθείτε: κι αυτή ακόμα η ευκαιριακή «ενότητα» ΠΑΕ και Ερασιτέχνη ΠΑΟ για το γήπεδο του Παναθηναϊκού δοκιμάστηκε σκληρά, όταν κάποια στιγμή διακυβεύτηκαν ορισμένα ενδιαφέροντα «πραγματάκια». Θυμηθήκατε; Ο Ερασιτέχνης απείλησε πως αν δεν γίνονταν δεκτές οι αξιώσεις του, θα παραχωρούσε το γήπεδο της Λεωφόρου του «αγίου Ποτέ». Τι είπε τότε ο δήμαρχος; «Δεν ανήκει το γήπεδο στον Ερασιτέχνη». Ειπώθηκε, γράφηκε στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου και στη συνέχεια… ξεχάστηκε. Διότι η μνήμη ενίοτε βλάπτει σοβαρά τα deals.

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Σωστά. Ετσι, καθώς η ενότητα της «τριμερούς συμμαχίας» δημάρχου – Βωβού – Παναθηναϊκού συναγωνίζεται πια σε... ανθεκτικότητα και θέρμη την αντίστοιχη του «ενιαίου κι αδιαίρετου ΠΑΟ», ο Α. Βγενόπουλος αποφάσισε να τον πικράνει πολύ τον δήμαρχο. Τα λόγια του: «Ο Δήμος Αθηναίων και η πολιτεία έχουν την υποχρέωση να μας διευκολύνουν και δεν μας κάνουν χάρη. Ο κ. Κακλαμάνης δεν πρέπει να περιμένει κανένα ευχαριστώ από εμάς –από εμένα τουλάχιστον». Ε, καλά… Θα μπορούσε να το αντέξει ο άνθρωπος, εάν τον διαβεβαιώνατε πως θα χάσει μόνο τις ευχαριστίες του πολυμετοχικού κι όχι τις ψήφους όσων οπαδών του Παναθηναϊκού καθορίζουν την εκλογική συμπεριφορά τους με κριτήρια του τύπου «δαγκωτό σε όποιον κάνει γήπεδο στην Πανάθα». Αλλά πώς να μη φοβάται ο δήμαρχος ότι μπορεί να τσαλακωθεί το image του στις συνειδήσεις των πιο ακραιφνών «βάζελων», έτσι όπως τον «ραπίζει» πια κοτζάμ Παναθηναϊκός;

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Από τα χρόνια του Λένιν μέχρι τη σημερινή εποχή η φράση αυτή αποτελεί –παγκοσμίως– σήμα κατατεθέν διεργασιών, μανιφέστων και επιλογών της Αριστεράς, κάθε τάσης και απόχρωσης. Στοιχείο αριστερής ρητορικής. Φερ' ειπείν, στη μεταπολιτευτική Ελλάδα η ίδια φράση σφράγισε το τέλος της ευκαιριακής εκλογικής σύμπραξης (Νοέμβριος του 1974) του ΚΚΕ, της ΕΔΑ και του ΚΚΕ Εσωτερικού. Ε, επηρεασμένος κάπως από την «πολιτική φόρτιση» των λέξεων που χρησιμοποίησε για τον ΠΑΟ, ο Α. Βγενόπουλος «βγήκε από τα αριστερά» στον Ν. Κακλαμάνη: «Ευχαριστίες να περιμένει από τα επιχειρηματικά συμφέροντα που θα εξυπηρετηθούν, αν τελικά προχωρήσει η διπλή ανάπλαση σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό». Ωπα...

«Η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός». Σκοπός, όμως, είναι να ενώνουμε καμιά φορά τη σκέψη και την κατανόησή μας με τον πόνο των αδικημένων ανθρώπων, των δημάρχων συμπεριλαμβανομένων. Ο γράφων δηλώνει την πρόθεσή του να προβεί σε προσωρινή κατάπαυση (δημοσιογραφικού) πυρός, να πάψει για λίγο να επικρίνει τον Ν. Κακλαμάνη που έχει κάθε λόγο να φωνάζει: «Αχαριστία!». Μα είναι να μην πληγώνεται; Προθυμοποιήθηκε να δώσει γη και ύδωρ με αντάλλαγμα κάτι που, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε, ανήκει στον... δήμο: το γήπεδο της Λεωφόρου. Ακόμα και οι ιθαγενείς που έδιναν γη για χάντρες δεν λάμβαναν δικές τους χάντρες ως αντάλλαγμα. Τι ακολούθησε; Πραγματικό ρεσιτάλ γαλαντομίας.

Μεταξύ άλλων, η τελική σύμβαση απάλλαξε την ΠΑΕ από 192,5 εκατομμύρια ευρώ εξ όσων είχε λαμβάνειν ο δήμος σε 35 χρόνια (εισπράξεις εισιτηρίων, σουίτες, κ.ά.). Με άλλα λόγια, η δημοτική αρχή εξασφάλισε στην ΠΑΕ 67 εκατ. ευρώ περισσότερα απ' όσα κοστίζει η κατασκευή του γηπέδου. Ποιο είναι το ελάχιστο μίσθωμα που θα αποδίδει ετησίως ο Παναθηναϊκός; Το... συγκλονιστικό ποσό των 50.000 ευρώ. Σε 35 χρόνια λιγότερα από 2 εκατομμύρια ευρώ. Οσο για τον Ερασιτέχνη, βάσει συμφωνητικού, ο δήμος αναλαμβάνει να τον επιχορηγεί κατά το ίδιο χρονικό διάστημα με ποσό που θα φθάσει τα 49 εκατομμύρια ευρώ. Μη ρωτάτε «από πού κι έως πού;». Μοναδική απάντηση είναι: από την αρχή μέχρι το τέλος της λέξης «κερατιάτικο». Σε οποιοδήποτε λεξικό τη βρείτε.

Κατόπιν όλων αυτών, τι ακούει ο Ν. Κακλαμάνης από τα στόματα των ανθρώπων του Παναθηναϊκού; «Δεν μας κάνεις χάρη», «υποχρέωσή σου είναι». Α, και η σπόντα για τα... άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ναι, ο δήμαρχος θέλησε να τα έχει όσο το δυνατόν καλύτερα με τα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται εντός κι εκτός ποδοσφαίρου. Τους πότισε όλους ροδόσταμο, τον πότισαν φαρμάκι. Μπλέξιμο κι αχαριστία...