Οι μόνοι αποδεκτοί όροι του Μελισσανίδη

Ο τελικός πέρασε. Δεν άλλαξε την ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ισως άλλαξε την άποψη του μέσου φίλαθλου της τηλεόρασης για το Ελληνικό ποδόσφαιρο πράγμα που είναι σημαντικό αν δεν αποδειχτεί βέβαια άλλη μια φωτοβολίδα. Την ιστορία όμως δεν την άλλαξε. Δεν θα την άλλαζε ακόμη κι αν μετά τα 34 πέναλτι η τυχερή ήταν η ΑΕΚ. Ο ΟΣΦΠ και χωρίς τον Βαλβέρδε θα είναι του χρόνου πάλι φαβορί στην εκκίνηση και η ΑΕΚ ακόμη κι αν είχε σηκώσει το κύπελλο δεν θα εξασφάλιζε τίποτα για το μέλλον της. Το πολύ πολύ να είχε γλυτώσει το νέο επεισόδιο Μπάγεβιτς – Τζιμπούρ για κάποιες… μέρες. Το βέβαιο όμως είναι πως η ομάδα του Πειραιά έχει μέλλον που διαγράφεται καλό. Για την ΑΕΚ όμως, που μας ενδιαφέρει, κανείς δεν μπορεί να πει το ίδιο.

Η επανάσταση του 2004 που θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία της ΑΕΚ και του Ελληνικού ποδοσφαίρου απέτυχε και την αποτυχία την βλέπουμε σε όλους τους βασικούς άξονες. Ούτε τίτλος και καλή πορεία στην Ευρώπη ήρθε τον πέμπτο χρόνο του πλάνου, χάθηκαν άλλα πέντε χρόνια για το γήπεδο, στο… 90 κινήθηκε το προπονητήριο χάρη στα λεφτά που επένδυσε στην εταιρία του ο Νοτιάς, η νεανική ομάδα μέλλοντος ακούγεται πλέον σαν ανέκδοτο και η ΑΕΚ τερμάτισε 4η. Όπως το 2004 που ο προπονητής πλήρωνε το ξενοδοχείο με την πιστωτική του.

Βέβαια το μεγαλύτερο πειστήριο της αποτυχίας είναι η παραίτηση ή μάλλον η εξαφάνιση του εμπνευστή της και της πλειοψηφίας των μελών της παρέας που το 2004 όχι απλά επανέφερε την ΑΕΚ στην αξιοπρέπεια αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα έδωσε και όραμα στον κόσμο της. Και το χειρότερο όλων είναι πως αφού απέτυχε το πείραμα με τον Ντέμη που ο κόσμος της ΑΕΚ τον λάτρευε και τον εμπιστεύτηκε «τυφλά», μέχρι να αρχίσει σιγά σιγά να απογοητεύεται, είναι βέβαιο πως πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξαναγίνει κάτι τέτοιο.

Την ώρα που οι μέτοχοι, που τους έμεινε η ΠΑΕ στα χέρια, δεν έχουν την δυνατότητα να επενδύσουν χρήματα σε μια καθοριστική στιγμή που η ΑΕΚ κινδυνεύει να μείνει πίσω από τους βασικούς ανταγωνιστές της, δεν μπορούν, δυστυχώς, να περιμένουν χρηματοδότηση ούτε από τον βασικό χορηγό της πενταετίας, δηλαδή τον κόσμο.

Για την ΑΕΚ που απέκτησε μια έξτρα πληγή με τον τρόπο που έχασε το κύπελλο είναι μονόδρομος το ξεσκαρτάρισμα, αρχικά, και εν συνεχεία η ενίσχυση της μετοχικής ομάδας. Πρόσφερε πολλά ο κύριος Κανελλόπουλος αλλά δεν μπορεί να έχει το 1/5 των μετοχών της ΑΕΚ χωρίς να βάζει ευρώ. Ο Ντέμης ούτως ή άλλως μικρομέτοχος ήταν και έχει πει 100 φορές πως όχι μόνο αυτός αλλά όλοι δεν έχουν φιλοδοξία να πάρουν ούτε ευρώ πίσω. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους μικρούς ή μεγάλους.

Δυστυχώς έτσι είναι οι δουλειές. Το να βάλεις λεφτά δεν εγγυάται όχι μόνο την επιτυχία αλλά ούτε καν το ότι θα τα πάρεις πίσω. Ιδίως όταν η εταιρία είναι η «ψύχωση εκατομμυρίων ανθρώπων» που έλεγε κι ο Θανόπουλος. Αυτό είναι το κρίσιμο καλοκαίρι. Αν πέσει το, ήδη μικρότερο των άλλων δύο, μπάτζετ κατά 5.000.000 ευρώ και η ΑΕΚ συνεχίσει να διοικείται από τον πολύ καλό για διοίκηση επιχειρήσεων και έξυπνο αλλά υπάλληλο και όχι αφεντικό ή χρηματοδότη Νίκο Θανόπουλο είναι μαθηματικά βέβαιο πως η πρωταθλήτρια της βαθμολογίας 2007-2008 θα κατοχυρώσει την …τρίτη θέση.

Δυστυχώς τα χρόνια πέρασαν, τα πράγματα άλλαξαν και ο Μπάγεβιτς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως με λιγότερα λεφτά και νέα παιδιά θα φτιάξει ομάδα ιδίως χωρίς την «πλάτη» ενός προέδρου που και μόνο η σκέψη του θα απέτρεπε τους ποδοσφαιριστές από το να εκφράζουν τα… συναισθήματα τους. Μπορεί να περνάει πολύ πιο άνετη ζωή από την πρώτη επιστροφή του, σε σχέση με τους οπαδούς, αλλά και ο τελευταίος Ελληνας φίλαθλος ξέρει πως εδώ και χρόνια δεν είναι ο Μπάγεβιτς που έκανε διαφορά μόνο με την παρουσία του.

Και που όλοι οι ποδοσφαιριστές ήταν έτοιμοι να πέσουν και στην φωτιά αρκεί να τους το ζητούσε. Σε αυτό δεν φταίει βέβαια μόνο το ότι πέρασαν τα χρόνια αλλά και η νοοτροπία περαστικού που έχουν πλέον σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές λόγω της σχεδόν απόλυτης ελευθερίας μετακίνησης και διακίνησης, ανεξάρτητα εθνικότητας, που υπάρχει πλέον στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Με λίγα λόγια η ΑΕΚ χρειάζεται όραμα που από το 1996 και μετά δεν μπορεί να το δώσει ο Μπάγεβιτς και φυσικά κανείς άλλος προπονητής από μόνος του. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη έναν διοικητικό ηγέτη που να μπορεί να το δώσει, κι ας τρέχουν την καθημερινότητα άξια στελέχη σαν τον Θανόπουλο, και χρήματα για να το υποστηρίξει. Η σαιζόν τελειώνει και αναμένεται η τοποθέτηση του Δημήτρη Μελισσανίδη τον οποίο πολλοί βλέπουν σαν την μοναδική λύση για να μπορέσει η ΑΕΚ να παραμείνει ανταγωνιστική αφού ο συμπαθέστατος κύριος Νοτιάς είναι πολύ μακριά και πολύ έξω από την τεχνογνωσία του ποδοσφαίρου και, το κυριότερο, έχει ξεκαθαρίσει πως για… αρχή θα ρίξει το μπάτζετ 5.000.000 σε σχέση με την σαιζόν που τελείωσε με την ΑΕΚ τέταρτη.

Σαφώς και η ΑΕΚ χρειάζεται τον Νοτιά, τα χρήματα του και την έντιμη παρουσία του αλλά το πιθανότερο είναι να «καεί» κι αυτός αν συνεχίσει μόνος του με πολιτική λιτότητας πληρώνοντας και το ότι πέντε χρόνια απλά παρακολουθούσε τα λεφτά του να ξοδεύονται και εντέλει να μην πιάνουν τόπο. Νομίζω πως οι μοναδικοί όροι του Μελισσανίδη που μπορούν να γίνουν αποδεκτοί από ένα μέσο μη προκατελημένο μυαλό είναι το να ξεκαθαρίσει το μετοχικό τοπίο με το «ξεσκαρτάρισμα» αυτών που εγκατέλειψαν την ομάδα αλλά έχουν ακόμα μετοχές της και βέβαια το να επενδύσουν στην ΑΕΚ της επόμενης σαιζόν αυτοί που θα παραμείνουν, ο Νοτιάς και άλλοι 2-3, όλοι μαζί τουλάχιστον αυτά που θα βάλει και ο ίδιος. Κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση σε αυτό από την στιγμή βέβαια που έχει παραδεχτεί πως δεν μπορεί να επενδύσει αυτά που απαιτούνται ώστε να εγγυηθεί το μέλλον της ομάδας στο κορυφαίο επίπεδο ανταγωνισμού.

Θέμα μάνατζμεντ δεν τίθεται καν αφού όλοι οι μέτοχοι που δεν λάκισαν το τελευταίο πράγμα που θέλουν είναι να διοικούν όπως φαίνεται από τις δύο επιλογές προέδρων της μετά – Ντέμη περιόδου. Το να μηδενίσουν τα χρέη, αν βέβαια δεν υπάρχουν κρυφά ή άγνωστα σε εμάς, δεν νομίζω πως μπορεί να το απαιτήσει κανείς. Οποιος αγοράζει μια εταιρία παίρνει κάποια χρέη και βέβαια ένα μεγάλο ρίσκο. Στο κάτω κάτω μιλάμε για την ΑΕΚ.

Την ψύχωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Ούτε 1000 τάνκερ δεν μπορούν να δώσουν το 1/100 της δόξας και της τιμής που δίνει σε αυτούς που την αξίζουν. Και όποιος μπει μπροστά σε αυτή την δύσκολη στιγμή είναι βέβαιο πως θα ανταμειφθεί όπως ανταμείφθηκε για πολλά χρόνια ο Ντέμης. Ισως περισσότερο γιατί είναι βέβαιο πως αυτή την στιγμή η ΑΕΚ δεν ψάχνει εξυγιαντή αλλά κάποιον που να μπορέσει να κάνει το βήμα παραπάνω. Να αλλάξει το στάτους του Ελληνικού ποδοσφαίρου με την ομάδα που το έχει κάνει κι άλλες φορές στην ιστορία της κι ας μην είχε ποτέ τις αβάντες και τα μέσα των άλλων.