Ο Κάκκος έκρινε τον τελικό…

Eχουν περάσει τρεις μέρες από τον τελικό Κυπέλλου μεταξύ του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, φίλε αναγνώστη, και μέχρι στιγμής έχεις διαβάσει μόνο εγκωμιαστικά σχόλια για την απόδοση των δύο ομάδων και το θέαμα που πρόσφεραν. Επίτρεψέ μου να μην ακολουθήσω τον δρόμο των πολλών, αλλά να σταθώ στις μικρές λεπτομέρειες, οι οποίες έκριναν το αποτέλεσμα του τελικού. Αν δεν είχες εμένα και τον Γεωργίου να κάνουμε καμιά ποδοσφαιρική ανάλυση της προκοπής, θα σ' είχε φάει το μαύρο σκοτάδι, καψερέ.

Καθοριστική για την έκβαση του παιχνιδιού στάθηκε η στιγμή του τραυματισμού του Κυργιάκου. Μπορεί ο Σωτήρης να βρήκε τη βολή του στον πάγκο, μια και είχε τη δυνατότητα να ανοίξει διάλογο με τους οπαδούς του Ολυμπιακού στη νοηματική-χειρονομική, όμως η ομάδα του το πλήρωσε ακριβά. Η «Ωρα των Σπορ» έχει το σχετικό ρεπορτάζ: «Μετά τον τραυματισμό του Κυργιάκου, ο Ερνέστο Βαλβέρδε σηκώθηκε εσπευσμένα και φώναξε τον Τζόρτζεβιτς να πάρει τη θέση του Λέτο, πιστεύοντας ότι ο 37χρονος μπορεί να μαρκάρει τον νεοεισελθόντα Αλεξόπουλο».

Οπως καταλαβαίνεις, αν το «αλάνι» συνέχιζε, το τέταρτο γκολ του Ολυμπιακού δεν θα σημειωνόταν ποτέ. Για κακή τύχη της ΑΕΚ, όμως, ο Κυργιάκος δεν άντεξε, μπήκε ο Αλεξόπουλος στη θέση του, ο Βαλβέρδε θεώρησε ότι μόνο ο «Τζόλε» μπορεί να μαρκάρει τον βιρτουόζο αμυντικό, τον πέρασε στον αγωνιστικό χώρο και εκείνος έβγαλε την ασίστ στον Γκαλέτι, ο οποίος έκανε το 4-3. Αμα είσαι γκαντέμης, Ντούσκο μου, αυτά παθαίνεις.

Ο τραυματισμός του Κυργιάκου και το ντόμινο που αυτός προκάλεσε ήταν το πρώτο χτύπημα για την ΑΕΚ, όμως οι συμφορές του «Δικεφάλου» δεν τελείωσαν εκεί. Λίγο αργότερα ο Τάσος Κάκκος έμελλε με μια απόφασή του να δώσει τη χαριστική βολή στην ομάδα. Ο ασκεπής διαιτητής απέβαλε τον Παπαδόπουλο, βοηθώντας τον Ολυμπιακό να πάρει τα ηνία του αγώνα. Ο Κώστας Νικολακόπουλος στο «Φως» είναι διαφωτιστικός: «Με το που βγήκε ο Αβράμης, εγώ ησύχασα».

Να διευκρινίσω για τους αμύητους ότι ο Αβράμης (Αβραάμ) είναι ο τελευταίος αναδεξιμιός του Κώστα. Είχαν προηγηθεί ο Τοροσίδιος, ο Νικοπολίδιος ή Νικοπολίδαρος και ο Στολτίδιος. Αν εκτός από αιμοδοσία υπήρχε και εθελοντική ονοματοδοσία, ο Νικολακό θα ήταν ο πιο τακτικός εθελοντής της χώρας. Κόσμο δώσ' του να (ξανα)βαφτίσει και την ψυχή του πάρε.

Ο Κώστας μου χάρηκε με την αποβολή του Αβράμη, διότι ο Ολυμπιακός όπως γράφει απαλλάχθηκε από μια μεγάλη μαυρόγατα: «Είναι γκαντέμης, αδερφέ μου! Σε τόσους τελικούς Κυπέλλων έπαιξε με τον Αρη και πάντοτε έχανε». Υστερα απ' όλα αυτά το μοιραίο για την ΑΕΚ ήταν θέμα χρόνου να συμβεί. Και πολύ της και καλό της που κατάφερε να φτάσει μέχρι τη διαδικασία των πέναλτι.

Παρ' όλα αυτά, η σκέψη ότι όλη σχεδόν η Ελλάδα πανηγυρίζει (οι Ολυμπιακοί για την κατάκτηση του Κυπέλλου και οι Παναθηναϊκοί για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας) και μόνο οι ΑΕΚτσήδες είναι στην απέξω με τρελαίνει. Για να διασκεδάσω τον πόνο του φίλου μου του Χατζηχρήστου τού έχω μια ευχάριστη είδηση. Το διοικητικό πρόβλημα της ομάδας όπου να 'ναι λύνεται. Ο «τίγρης» από μήνα σε χρόνο αναμένεται να επέμβει. Διάβασα στο «Πρώτο Θέμα» το ρεπορτάζ για την τελευταία αγορά του Μελισσανίδη και κατάλαβα ότι είναι άμεσα συνυφασμένη με την αγαπημένη του ΑΕΚ.

Συγκεκριμένα, ο Δημήτρης απέκτησε την εξοχική κατοικία της Ντόντας-Βορίδη Γουλανδρή στο Πόρτο Ράφτη. Γράφουν ο Διονύσης Θανάσουλας και ο Βασίλης Γούλας: «Οταν ο Μελισσανίδης προσέγγισε την κυρία Ντόντα Βορίδη-Γουλανδρή προκειμένου να αγοράσει την περίφημη εξοχική κατοικία της, συνάντησε –αρχικά τουλάχιστον– τις αντιρρήσεις της».

Είχε τα δίκια της η Ντόντα. Σου λέει, εδώ δεν έδωσε ένα ευρώ για να αγοράσει την ΑΕΚ όταν οι μέτοχοί της είχαν αποφασίσει να την παραχωρήσουν έναντι συμβολικού ποσού και θα δώσει σε μένα 12 εκατομμύρια ευρώ για τη βίλα μου; Ευτυχώς, όμως, οι ενδοιασμοί της κάμφθηκαν πολύ σύντομα, διότι ο Μελισσανίδης την κέρδισε με τον τρόπο του. Της ζήτησε λίγα και καλά: «Το μόνο που της ζήτησε ήταν να αγοράσει το σπίτι μαζί με όλα τα αντικείμενά που υπήρχαν μέσα σε αυτό, πληρώνοντας το ανάλογο τίμημα».

Μα, τι τζέντλεμαν, Θεέ μου. Αλλος στη θέση του μπορεί να τσόνταρε κάτι παραπάνω και εκτός απ' το σπίτι και όλα τα αντικείμενα που υπήρχαν σε αυτό να απαιτούσε και απ' την Ντόντα να γίνει η νέα οικιακή βοηθός του. Το τακτ και η ευγένεια του «τίγρη», όμως, δεν του επέτρεψαν να συμπεριφερθεί όπως όλοι οι άλλοι αγοραστές του κόσμου.

Ο Δημήτρης ήθελε όσο τίποτε άλλο τη βίλα και στο τέλος την απέκτησε. Ξηλώθηκε, βέβαια, όμως η θυσία του άξιζε τον κόπο: «Το τίμημα που καταβλήθηκε για την αγορά της εξοχικής κατοικίας ανήλθε σύμφωνα με πληροφορίες στο αστρονομικό ποσό των 12 εκατομμυρίων ευρώ. Το αρχοντικό βρίσκεται σε μια πευκόφυτη έκταση 20 στρεμμάτων. Το κυρίως κτίριο διαθέτει μεγάλους χώρους υποδοχής, κουζίνα, διαμερίσματα των ιδιοκτητών, ξενώνες, δωμάτια προσωπικού, γήπεδο τένις, αποθήκες, κλειστό γκαράζ, μεγάλα μπαλκόνια και αυλή».

Μη μου πεις ότι δεν έχεις καταλάβει ακόμη το σχέδιο του Μελισσανίδη, λατρεμένε. Ο καλός μου φαγώθηκε να αποκτήσει την εξοχική κατοικία της Ντόντας γιατί την προορίζει για προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ. Στοιχηματίζω ότι στη συνέχεια θα αγοράσει κι ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο και αμέσως μετά θα αναλάβει την ΑΕΚ και θα της τα κάνει δώρο. Γι’ αυτό το τρενάρει τόσον καιρό. Δεν θέλει να τον κακοχαρακτηρίσουν. Εδώ την καλή σου πας να ζητήσεις απ’ τον πατέρα της και παίρνεις ένα κουτί γλυκά, για να μην παρουσιαστείς με άδεια χέρια, και κείνος θα πάει να ζητήσει κοτζάμ ΑΕΚ χωρίς να κρατά το κατιτίς του; Για ποιον τον πέρασες, για τον Αλεχάντρο Σκλαβενίτη;