Ο Ζέλικο ξέρει

Υπήρχε δυσμενής παράδοση για τις ελληνικές ομάδες έπειτα από ελληνικούς «εμφυλίους», αλλά υπήρχαν και μερικές ακόμα: ποτέ δεν έχει χάσει τελικό Ευρωλίγκας ο Παναθηναϊκός, ποτέ δεν έχει χάσει σε μεγάλο ματς ο Ζέλικο από τον Μεσίνα, ο Γιασικεβίτσιους είναι αήττητος σε φάιναλ φορ, ο Διαμαντίδης σε τελικούς... Και κάτι ακόμα: για τη δυσμενή παράδοση του προλόγου υπεύθυνος δεν είναι ο Παναθηναϊκός, αλλά ο άλλος εκπρόσωπός μας...

Αστεία πράγματα, μπορεί να σκεφτεί κάποιος. Πώς μπορείς να ξεκινάς έτσι μιλώντας για ένα ματς που από το +20 πήγε στο σουτ;

Μέχρι το 20' ο Παναθηναϊκός έβγαλε στο παρκέ το μεγαλείο του. Κέρδισε τον ψυχοφθόρο ημιτελικό με όπλα τους ψηλούς, άφησε την ΤΣΣΚΑ ένα μίλι πίσω του με πρωταγωνιστές τους κοντούς ή ψηλούς που δούλευαν στην περιφέρεια, όπως ο Φώτσης. Υπάρχει ομάδα που να μπορεί να νικήσει «διαφορετικά» δύο από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης; Την απάντηση την έδωσε χθες ο απολύτως δικαιολογημένα μπαρουτιασμένος Ζέλικο. Πέρα από τον υποδειγματικό τρόπο άμυνας της ομάδας του Μεσίνα στο δεύτερο μέρος, πέρα από την κλάση ορισμένων εκ των παικτών της, είναι παράλειψη να μη σταθεί κάποιος και στην... αβάντα της πορτοκαλί τριάδας από το 21' έως το 40' τόσο στα «επαγγελματικά» σκριν του Σμόντις όσο και και στις σωστές βοήθειες στο καλάθι της «αρκούδας».

Αρκετά, όμως, δεν είπαμε για τους δεύτερους; Ο χώρος ανήκει στους πρώτους και στο θάρρος του πρωταθλητή που υποδείχθηκε από τον Ομπράντοβιτς και εκτελέστηκε από τους παίκτες του. Με το σκορ στο 73-71 ένας κανονικός κόουτς ίσως ζητούσε φάουλ, ο Ζοτς ήθελε την άμυνα νίκης. Οσο και να το ήθελε ο Εκτορας, τα σφυρίγματα που του αναλογούσαν είχαν τελειώσει προ πολλού.

Ο Ζέλικο ξέρει ότι στο ρόστερ της ομάδας του υπάρχουν μόνο πρωταθλητές. Πρωταθλητές, αληθινοί νικητές, οι οποίοι δεν αρκούνται στην ανύψωση τροπαίων. Σέβονται και την ιστορία της φανέλας που φορούν. Για όσους δεν καταλαβαίνουν, ρίξτε ξανά μια ματιά στην κλήση του Διαμαντίδη στον Αλβέρτη την ώρα που έλαμψε το 5ο αστέρι...