Προπονητής και παίκτες επιχείρησαν την υπέρβαση στο τετ α τετ με έναν αντίπαλο που ήταν καλύτερος όλη τη σεζόν και σε γενικές γραμμές πρέπει να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους. Το τρόπαιο χάθηκε, αλλά χάθηκε στις λεπτομέρειες και στη «ρώσικη ρουλέτα». Ισως, βέβαια, να χάθηκε από το... περασμένο καλοκαίρι, όταν χτίστηκε μια ομάδα με κραυγαλέο πρόβλημα στα άκρα της άμυνας και της μεσαίας γραμμής, αλλά ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έκανε το καλύτερο δυνατό στο «διάβασμα» του αγώνα. Ενώ όλοι περίμεναν ότι θα ξεκινήσει με 4-3-1-2, με το οποίο η ΑΕΚ έκανε φέτος τα καλύτερά της παιχνίδια (δεν είναι και πολλά), παρέταξε την ομάδα του με 4-4-2. Τι πέτυχε; Αιφνιδίασε έως ένα βαθμό τους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι περίμεναν ότι θα κάνουν πάρτι στα άκρα, και «προστάτευσε» τους Ζεράλντο και Γεωργέα με τους Μαντούκα και Σκόκο, που πρόσφεραν και ανασταλτικά.
Οσοι κοίταξαν στον πάγκο του «Δικεφάλου» θα διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε ούτε ένας διαθέσιμος ακραίος μπακ ή ακραίος χαφ και η κατάσταση ήταν οριακή. Η μάχη ήταν άνιση και το ίδιο θα ισχύει και σε κάποια επίσης ανταγωνιστικά ματς των πλέι οφ. Παρά το γεγονός ότι η ΑΕΚ προηγήθηκε με δύο γκολ του «Ζορό» και τρέλανε τον κόσμο της, βρέθηκε στο δεύτερο ημίχρονο με την πλάτη στον τοίχο. Ο Μαντούκα δεν μπορούσε να τρέξει άλλο (έχει σοβαρό πρόβλημα φυσικής κατάστασης), ο Τζεμπούρ, που είχε χάσει αρκετές προπονήσεις λόγω τραυματισμού, έπρεπε να βγει έξω, ο Κυργιάκος αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού και οι Ζεράλντο, Γεωργέας έχαναν τις περισσότερες μάχες που έδιναν.
Ο κόσμος της ΑΕΚ δεν πρέπει να έχει παράπονο από την προσπάθεια των «κιτρινόμαυρων», οι οποίοι θα πρέπει πάντως (όπως και ο προπονητής τους) να κάνουν σοβαρή αυτοκριτική για το διάστημα που βρέθηκαν να παίζουν έντεκα εναντίον εννέα. Δεν έλεγαν να βάλουν την μπάλα στην περιοχή του αντιπάλου, που λειτούργησε πιο έξυπνα από αυτούς, και να πάρουν με τσαμπουκά το τρόπαιο. Ηταν μια ανεξήγητη συμπεριφορά, σύμπτωμα φόβου, αδυναμίας και έλλειψης πρωτοβουλίας.