Βαθμολογικό ενδιαφέρον σε... 2,5 ματς

Καλό το χορταστικό ματς της Τρίπολης, καλά και τα πολλά γκολ σε 2-3 ακόμη παιχνίδια, αλλά ας αναρωτηθούμε: πόσες χθεσινές αναμετρήσεις της Σούπερ Λίγκας παρουσίαζαν πραγματικό βαθμολογικό ενδιαφέρον; Οι... 2,5 από τις οκτώ. Της Λιβαδειάς, διότι «παιζόταν» η 5η θέση που «κλείνει θέση» στα πλέι οφ.

Το μισό το δίνουμε στην αναμέτρηση Αρης - Πανθρακικός, υπό την έννοια ότι θα αποκτούσε βαθμολογικό ενδιαφέρον μόνο εάν η Λάρισα το επέτρεπε. Το υπόλοιπο 1 που συμπληρώνει το 2,5 αφορά το ματς του Ηρακλείου, διότι «παιζόταν» η ακριβής βαθμολογική συγκομιδή της ΑΕΚ στα πλέι οφ. Αλλά κι αυτό δύσκολα το αποκαλείς «κρίσιμο» ή υπόθεση «ζωής ή θανάτου».

Εδώ και κάμποσο καιρό κάπως έτσι κυλούν τα πράγματα. Εν μέσω σχετικής... ραστώνης. Τα σπουδαία (;) παραπέμπονται στα πλέι οφ. Ακόμα κι αν (λέμε, «αν») αυτά θα μας προσφέρουν φοβερές συγκινήσεις, το βέβαιο είναι ότι ο θεσμός για δεύτερη συνεχή χρονιά αποτυγχάνει να προσδώσει ενδιαφέρον στην τελική ευθεία της regular season.

Η τόνωση του ενδιαφέροντος κυρίως γι’ αυτήν δεν ήταν το βασικό επιχείρημα για τη θέσπιση των πλέι οφ; Αν θυμάμαι καλά, αυτό είχε ειπωθεί -ασχέτως αν όλοι καταλαβαίναμε πως αυτή καθαυτή η επιμήκυνση της αγωνιστικής περιόδου συνέφερε από οικονομικής πλευράς κι ότι, ως εκ τούτου, θα μπορούσε να στέκει... αυτοτελώς ως κίνητρο.

Κατά τα άλλα, η συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας για τα τηλεοπτικά θύμιζε λίγο τη σύνοδο του... G20 -του γκρουπ των πιο αναπτυγμένων κρατών- για την οικονομική κρίση. Υπό την εξής έννοια: προτού διεξαχθεί η σύνοδος γραφόταν και λεγόταν -κατά κόρον- ότι σε αυτή θα γινόταν... χαμός. Οτι ο άξονας Γερμανίας - Γαλλίας δεν θα συμφωνούσε σχεδόν σε τίποτε με τον Ομπάμα, ότι ο Σαρκοζί ίσως αποχωρούσε, ότι οι διαφωνίες και οι φυγόκεντρες δυνάμεις θα συνέθεταν μια εικόνα πλήρους ασυνεννοησίας. Τίποτε απ' αυτά δεν συνέβη.

Ομοίως και στη Σούπερ Λίγκα πήγαν περίπατο οι προβλέψεις για αδυσώπητο πόλεμο ανάμεσα στους «14» και τους Ολυμπιακό, Ξάνθη. Μόνο ορισμένες λεκτικές αψιμαχίες ανάμεσα στους ηγέτες της Λίγκας και τους εκπροσώπους της Ξάνθης θύμισαν ότι στα προεόρτια η ατμόσφαιρα ανέδυε οσμή μπαρουτιού. Τελικώς, όμως, οι «ανελέητες μάχες» δεν έγιναν. Ολοι έφυγαν -περισσότερο ή λιγότερο- ευχαριστημένοι.

Ασφαλώς, η δουλειά που είχε να κάνει η ελληνική Σούπερ Λίγκα ήταν πολύ πιο ευχάριστη από την αντίστοιχη της G20. Το να αποφασίζεις από πού θα αντλήσεις λεφτά και πόσα θα δώσεις σε τράπεζες, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και «πραγματική οικονομία» δεν είναι το ίδιο με το να μοιράζεις «ζεστό», άφθονο τηλεοπτικό χρήμα στις ΠΑΕ. Αυτή είναι η διαφορά. Σε ό,τι αφορά την ομοιότητα, δηλαδή τη διάψευση των σεναρίων περί «πολέμων», ας αναζητήσουμε μια αλήθεια: σε περιόδους παχιών αγελάδων, οι πάσης φύσεως συνεταίροι μπορεί να καβγαδίσουν αγρίως για λίγα μερίδια παραπάνω. Σε εποχές ισχνών αγελάδων, όμως, κάτι τέτοιο θα ήταν περιττή πολυτέλεια. Ειδικώς όταν τα μερίδια όλων είναι τροφαντά. Οπως στην περίπτωση των τηλεοπτικών χρημάτων που θα εισπράξουν οι ΠΑΕ. Χώρια εκείνα που εκπορεύονται από τον ΟΠΑΠ.

Τα 125,1 εκατομμύρια ευρώ για τρία χρόνια -από Sky Forthnet και Alpha Digital- και τα 37,5 από την ΕΡΤ συνιστούν ανεκτίμητη αιμοδοσία. Περισσότερο χρήμα, όμως, σημαίνει λιγότερες δικαιολογίες! Για όλους και για όλα. Τι μένει να αρχίσουμε να διαπιστώνουμε από τη νέα σεζόν; Πρώτον: αυτό που επισήμανε το Σάββατο ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, δηλαδή το κατά πόσο τα χρήματα αυτά θα διατεθούν -ή όχι- σε προτεραιότητες... νεοπλουτισμού. Αυτό, δυστυχώς, είχε συμβεί προ οκταετίας.

Δεύτερον: επειδή «μη παρασιτική» σπατάλη των χρημάτων δεν συνεπάγεται αυτομάτως και ιδανική αξιοποίησή τους, θα δούμε αν υφίστανται επαρκή σχέδια, ώριμοι σχεδιασμοί και καλές ιδέες. Το στοίχημα τούτο παρουσιάζει εντονότερο ενδιαφέρον για τους μικρομεσαίους, πολλοί εκ των οποίων από καιρού εις καιρόν ρέπουν προς το τέλμα του εφησυχασμού. Της νοοτροπίας «έλα, μωρέ, αν δεν κινδυνεύουμε να υποβιβαστούμε καλά είμαστε, τι παραπάνω να διεκδικήσουμε;». Ωσπου κάποια μέρα διαπιστώνουν ότι το τέλμα έγινε κινούμενη άμμος -και αρχίζει η «κίνηση» προς τη Β' Εθνική. Ακόμη κι αν δεν είναι αυτή η κατάληξη τη μία σεζόν, θα είναι την άλλη. Ρωτήστε και τον ΟΦΗ...

Τρίτον: καλά και άγια είναι τα χρήματα που εισρέουν στα ταμεία, αλλά ας δοθεί και κανένα κίνητρο στους φιλάθλους να μπουν στις κερκίδες! Κίνητρο πρωτίστως οικονομικό: το αντίτιμο των εισιτηρίων παραμένει πολύ ακριβό -ειδικώς εάν το αντιδιαστείλουμε από το σύνηθες προσφερόμενο θέαμα. Εκτός αν κάποιοι θεωρούν ικανοποιητικό τον μέσο όρο των 7.600 εισιτηρίων ανά αγώνα της Σούπερ Λίγκας -και μάλιστα φέτος, που το ΟΑΚΑ είναι έδρα και δεύτερης μεγάλης ομάδας...