Τελικά, πόσο αξίζουν;

Το έχω γράψει και στο παρελθόν με αφορμή τους συλλέκτες. Υπερεκτιμούμε τα αντικείμενα που έχουμε. Ο,τι είναι δικό μας το κοστολογούμε στα ύψη και ό,τι ανήκει σε άλλον προσπαθούμε να το πάρουμε τζάμπα. Φυσικά, από τον κανόνα δεν ξεφύγει το ποδόσφαιρο.

Το πρώτο που πρέπει να γίνει αντιληπτό από τους Ελληνες είναι ότι η ρήτρα στο συμβόλαιο ενός παίκτη που δίνεται δανεικός είναι κοντά στην πραγματική τιμή του παίκτη. Η ρήτρα που μπαίνει στο συμβόλαιο του κάθε παίκτη είναι ένα υπερβολικό ποσό που υπάρχει για ασφάλεια. Τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ που είναι η ρήτρα στο συμβόλαιο του Πελετιέρι μπήκαν ώστε η ΑΕΚ να μπορεί να τον αγοράσει έπειτα από ένα χρόνο δοκιμής.

Τα 14 εκατομμύρια ευρώ που είναι η ρήτρα στο συμβόλαιο του Σωτήρη Νίνη μπήκαν ώστε να μην υπάρξει περίπτωση να τον αγοράσει ομάδα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Παναθηναϊκού. Τέτοιες ρήτρες μπαίνουν όταν ο παίκτης δέχεται να γίνει «σκλάβος» σε αντάλλαγμα ενός καλού συμβολαίου. Τώρα πάμε στο δύσκολο. Πόσο κάνει ο κάθε παίκτης. Εδώ οι ομάδες κινούνται με την αισιοδοξία του υπανάπτυκτου. Ο οποίος επειδή νομίζει ότι αν προσευχηθεί στο ξόανο θα βρέξει, σπέρνει πριν αρχίσει την προσευχή. Κλασική περίπτωση, η μεταγραφή του Εντίνιο.

Τον οποίο Εντίνιο η ΑΕΚ πέρυσι αγόρασε από το πορτογαλικό πρωτάθλημα στην ηλικία των 25 ετών με έξι κατοστάρικα χιλιάδες ευρώ. Ο οποίος έχει ταλέντο, αλλά είναι τόσο μουρμούρης που είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα με επίσημο παρατσούκλι από τον προπονητή του, με τον Δώνη να τον αποκαλεί «Γκρίνια». Επίσης, ο Εντίνιο θέλει να φύγει και το έχει κάνει γνωστό και η ΑΕΚ δεν έχει λεφτά και είναι κι αυτό γνωστό σε όλους. Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι η ΑΕΚ πέρυσι δεν έπαιξε στην Ευρώπη.

Πώς, λοιπόν, αγγλικές ομάδες που ασχολούνται με το πορτογαλικό ποδόσφαιρο περισσότερο από το ελληνικό, που ξέρουν ότι ο παίκτης ήταν αναπληρωματικός, δυσαρεστημένος και η ομάδα του χρειάζεται λεφτά, θα δώσουν τα εκατομμύρια των ονείρων της διοίκησης της ΑΕΚ με μόνο θετικό στοιχείο το ότι ο παίκτης έπαιξε και σκόραρε σε ένα φιλικό με τη Νότιο Αφρική; Αυτό που λέμε εμείς για ομάδες της Αργεντινής «έχει οικονομικά προβλήματα και θέλει να πουλήσει», νομίζουμε ότι δεν το λένε και στα άλλα κράτη;

Υπάρχει, φυσικά, πάντα η περίπτωση του εκατομμυριούχου, που τα σκορπάει και λέει: «Τι με νοιάζει ένα εκατομμύριο πάνω ή κάτω;» για να αγοράσει σε μια ομάδα τον Εντίνιο. Μόνο που αυτούς τους εκατομμυριούχους τους πάτησε η κρίση. Η ΑΕΚ μπορεί να ελπίζει ότι θα βγάλει λεφτά από τη μεταγραφή του Μπλάνκο, που οι δύο τίτλοι του πρώτου σκόρερ θα τη βοηθήσουν, αλλά να περιμένει να πουλήσει σε τριπλή τιμή τον Εντίνιο απ' όσο τον αγόρασε μοιάζει περισσότερο με ευχή, παρά με λογική επιθυμία.


Αν αντί για μένα τη στήλη έγραφε κάποιος άλλος, σήμερα σε αυτόν τον χώρο θα είχε διαφήμιση. Γιατί λεπτά πριν αρχίσω να γράφω τη στήλη ειδοποιήθηκα από το mail ότι είμαι ένας από τους έξι τυχερούς που η διεύθυνσή τους επιλέχθηκε από το Yahoo για να παραλάβουν 720 χιλιάδες δολάρια από τα χέρια του dr Johan Nespry, claim agent του οργανισμού. Αλλος στη θέση μου θα είχε δηλώσει την παραίτησή του στην εφημερίδα, θα είχε φιλήσει τρεις φορές –τόσες φιλάνε οι Σλάβοι και οι σλαβοκομμουνιστοσυμμορίτες– τους τσοχοχελάκηδες και θα είχε φορέσει μαύρα γυαλιά στη Μαριγώ τη σκύλα να φύγουν για κρουαζιέρα.

Moi, no. Πρώτον, γιατί έχω ορκιστεί αιώνια πίστη στην ενημέρωση και, δεύτερον, επειδή έτσι όπως έχει αγριέψει η Σούπερ Λίγκα, αν δεν έγραφα τη στήλη μπορεί να μου ρίχνανε τα διπλά σε πρόστιμο. Sorry, dr Nespry, αλλά τα λεφτά καλύτερα να τα κρατήσεις. Τουλάχιστον μετά τη συνέντευξη Τύπου του Χρήστου Πανόπουλου της Skoda Ξάνθη, που αφορούσε κάποιες τροποποιήσεις άρθρων του καταστατικού της Σούπερ Λίγκας.

Το ότι οι νέες ΠΑΕ που θα μπαίνουν στη Σούπερ Λίγκα θα έχουν δικαίωμα να μείνουν έξω από την κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά δικαιώματα, φτάνει να είναι διατεθειμένες να πληρώσουν στις ομάδες που ήδη μετέχουν τα διπλά απ' όσα θα έπαιρναν αν έμπαιναν στον συνεταιρισμό, είναι κάτι ανάμεσα σε Catch 22 και μπαρμπουτέ. Catch 22 γιατί στο βιβλίο του Heller υπήρχε ο στρατιωτικός κανόνας 22, που έλεγε ότι για να σε απολύσουν από τον στρατό ο μόνος λόγος ήταν η τρέλα.

Αλλά το να ζητείς να φύγεις από τον στρατό σήμαινε ότι δεν ήσουν τρελός. Μπαρμπουτέ γιατί αυτό το «τα διπλά» έχει την απλότητα και τη λογική του μπαρμπουτιού. «Τα πας τα διπλά, ρε;». Το επόμενο βήμα είναι να μπει άρθρο στο καταστατικό της Σούπερ Λίγκας που θα λέει ότι «σε περίπτωση μη πλήρωσης των όρων η συμβεμβλημένη ομάδα θα πρέπει να πληρώνει και τα πάνω και τα κάτω. Ενώ αν η άρνησή της συνεχιστεί, και τα μέσα και τα έξω».

Και δίνω ακόμα περισσότερα δίκια στον Πανόπουλο γιατί η αυστηρότητα που δείχνεται στις ομάδες που δεν θα ήθελαν να μετάσχουν στην ομαδική τηλεοπτική διαχείριση δεν δείχτηκε στις εταιρείες που θέλησαν να μετάσχουν στον –ο Θεός να τον κάνει– διαγωνισμό για τα δικαιώματα της επόμενης χρονιάς. Ενώ, λοιπόν, οι ομάδες που μπαίνουν αυτή τη στιγμή στη Σούπερ Λίγκα θα υποχρεώνονται να πληρώνουν τα διπλά από αυτά που θα έπαιρναν αν έβρισκαν καλύτερο συμβόλαιο, οι εταιρείες που έκαναν προσφορές στον διαγωνισμό δεν είχαν καταθέσει ούτε ευρώ τσακιστό ως εγγύηση για να μετάσχουν.

Επίσης, χαριτωμένα πρωτότυπη είναι η αλλαγή στο καταστατικό της Σούπερ Λίγκας σύμφωνα με την οποία τα 3/4 των ομάδων, αν συμφωνούν, θα έχουν δικαίωμα να αποβάλλουν όποια ομάδα γουστάρουν από το πρωτάθλημά τους. Η μόνη μου επιφύλαξη είναι ο Πανόπουλος να κάνει λάθος. Διότι διαφορετικά ο όρος είναι σουρεαλιστικός. Αν αναφέρονταν συγκεκριμένοι λόγοι, όπως «απόπειρα δωροδοκίας», «αδυναμία πληρωμών» ή «προσυνεννοημένοι αγώνες», θα είχε λογική, έτσι όμως ξεκάρφωτα δεν έχει.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι αποφασίζουν οι εκπρόσωποι 12 ομάδων ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα, το πιο δύσκολο είναι να τελειώσει η σεζόν και ο Ολυμπιακός να μην είναι πρωταθλητής και ο Κομπότης να μην έχει κάνει δύο μαγικά για να σώσει την παρτίδα. Ας πούμε ότι λένε πως «αν δεν απαλλαγούμε από τον Σωκράτη και τον Κομπότη, τι νόημα έχει να παίζουμε;» και τους αποβάλλουν από τη Λίγκα.

Ετσι όπως τα είπε ο Πανόπουλος, με το νέο καταστατικό θα είναι μια χαρά. Οι ομάδες, βέβαια, μπορούν να ζητήσουν από την ΕΠΟ να μην κατακυρώσει την απόφαση της Σούπερ Λίγκας και να καταφύγουν στα πολιτικά δικαστήρια. Τροποποιήσεις καταστατικών, όμως, στη λογική «κι αν έχουν δίκιο ας το βρούνε στο παραπάνω σκαλί», μόνο για ανακατώματα θα υπάρχουν.

Αντίθετα, η θέση που παίρνει η «Λέσχη Φίλων Αρη» είναι λογική. Από τη στιγμή που η «Λέσχη» προβλήθηκε ως πραγματικός ιδιοκτήτης του Αρη και οι οπαδοί της ομάδας κλήθηκαν να γραφτούν για να μετέχουν στη διοίκηση της ΠΑΕ, δεν μπορεί να τίθεται τυπικό θέμα για την ενημέρωσή τους για τα οικονομικά της διοίκησης Σκόρδα. Αλλο «υποχρέωση κατά τον νόμο», που φυσικά η ΠΑΕ δεν έχει απέναντι στη «Λέσχη», και άλλο ηθική υποχρέωση, που μετά την προβολή της «Λέσχης» η ΠΑΕ έχει και παραέχει. Στο φινάλε, αν δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, δείχνεις τα στοιχεία που σου ζητούνται και δεν δημιουργείς θέμα. Ιδιαίτερα όταν αυτοί που σου τα ζητάνε είναι οι άνθρωποι που στην ουσία σε έχουν κάνει πρόεδρο.


Η καθυστέρηση στην υπογραφή του συμβολαίου του Βαλβέρδε δεν θα είχε σημασία αν η τελευταία δήλωση του Ισπανού δεν ήταν αυτή στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τη Λάρισα. «Δεν υπάρχει συμφωνία. Διαπραγματευόμαστε». Εφόσον δεν υπάρχει νέα δήλωση, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται.