Τενκάτειο λεξικό

Είπε: «Θέλω να μου πάρετε έναν Σπυρόπουλο από δεξιά».

Καταλάβαμε: ότι θέλει κι από δεξιά ένα φούλ–μπακ, που να μπορεί να ανεβαίνει και να βοηθάει τον μπροστινό του στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας.

Τελικά εννοούσε: «Θέλω έναν παίκτη για να κάνει παρέα στον Νίκο, όταν τον έχω στον πάγκο, επειδή ήρθε ο Βαβρζίνιακ, που δεν έχει καμία σχέση με φουλ-μπακ. Ποιος είπε όμως ότι θέλω φουλ-μπακ; Α, εγώ; Οχι, εννοούσα τελικά ότι ήθελα έναν παίκτη συνεπή στα αμυντικά του καθήκοντα. Εναν Νίλσον, βρε αδελφέ, πώς το λέτε εδώ στο Ελλάντα»;

Είπε: «Δεν θέλω να αργεί κανείς. Θέλω να είστε στο γήπεδο μισή ώρα πριν από την προπόνηση».

Καταλάβαμε: ότι ως λάτρης της πειθαρχίας, δεν θα ανεχτεί αργοπορίες. Θέλει τους παίκτες να αποδεικνύουν πόσο επαγγελματίες είναι κάθε στιγμή.

Τελικά εννοούσε: «Η εντολή αυτή είναι ρητή και κατηγορηματική για όλους -ειδικά για αριστεροπόδαρους Αυστριακούς, Βραζιλιάνους, πρώην παίκτες της Λάρισας και του Απόλλωνα Καλαμαριάς και Ελληνες που έκαναν ντεμπούτο πριν κλείσουν τα 18 κι είχαν προπονητή τον Μουνιόθ. Μη με πιέζετε, ονόματα δεν λέω. Δεν ισχύουν για τον Σιμάο τον Μάτε τον Τζούνιορ, ο οποίος έχει το δικαίωμα να μπλέκει σε κίνηση στη Βάρης - Κορωπίου, να αργεί μισή ώρα και να μην του γίνεται καν παρατήρηση. Τι θα πει γιατί; Διότι είναι ο Σιμάο Μάτε Τζούνιορ. Θέλετε κι άλλο λόγο;»

Είπε: «Θέλω 11 Χριστοδουλόπουλους».

Καταλάβαμε: ότι θέλει να παίζουν όλοι σαν τον Λάζαρο, με ενθουσιασμό και βάζοντας την προσωπική τους πινελιά στο σύστημα της ομάδας. Ακόμα κι όταν μπαίνουν αλλαγή για λίγα λεπτά, να έχουν διαβάσει το παιχνίδι των αντιπάλων και να εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες τους.

Τελικά εννοούσε: «Θέλω έντεκα παίκτες που κάποτε είχαν σκεφτεί να σταματήσουν το ποδόσφαιρο και να δουλέψουν οικοδομή, μια που θα φτιάξουμε και καινούργιο γήπεδο και θα χρειαστούμε έξτρα χέρια. Εντεκα που ενδιαφέρθηκε γι’ αυτούς η Λίβερπουλ, μπας και βάλουμε λεφτά στα ταμεία. Εντεκα καλλίφωνους με πλούσιο ρεπερτόριο, συνονόματους γνωστών λαϊκών τραγουδιστών για να κάνουμε κέφι. Που να παίζουν καλά σε μια θέση, αλλά να τους έχω στον πάγκο κι όταν τελικά τους περνάω αλλαγή, να τους βάζω σε άλλα ντ’ άλλων θέση. Και να μη βγάζουν "κιχ". Ζητώ πολλά;».

Είπε: «Ρουκάβινα, παιδί μου, από τη στιγμή που αποβλήθηκες και μείναμε με 10, παίζαμε καλύτερα».

Καταλάβαμε: ότι ήθελε να θίξει τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του νεαρού Κροάτη και να τον ατσαλώσει, για να τα δώσει όλα στο επόμενο παιχνίδι.

Τελικά εννοούσε: «Ακριβώς αυτό που είπα, ανόητοι. Οτι η ομάδα χωρίς τον Ρουκάβινα είναι καλύτερη. Γι’ αυτό δεν τον είχα καν στην αποστολή με την Ξάνθη και τον θεωρώ τρίτη επιλογή στη θέση πίσω από τον φουνταριστό –κι αν...».

Είπε: «Μπράβο, Μαρσέλο (σ.σ.: Μάτος). Χάρηκα για την εικόνα που έδειξες μετά τα όσα πέρασες φέτος».

Καταλάβαμε: ότι τον συνεχάρη επειδή σκίζεται σε κάθε ευκαιρία που παίρνει, παρά τα προβλήματα τραυματισμών που έχει αντιμετωπίσει φέτος.

Τελικά εννοούσε: «Μπράβο σου! Παρά τα καψώνια που σου έχω κάνει, εσύ το παλεύεις. Αγύριστο κεφάλι είσαι με γαϊδουρινή υπομονή. Τόσα πέρασες φέτος -εξαιτίας μου- και δεν λες να σηκωθείς να φύγεις».

Είπε: «Αντρέας, συγχαρητήρια. Από τη στιγμή που μπήκες, βοήθησες πολύ την ομάδα».

Καταλάβαμε: ότι εκτίμησε τις ποδοσφαιρικές αρετές του Ιβανσιτς και θα του δώσει περισσότερες ευκαιρίες –ίσως τελικά εισηγηθεί να μείνει το καλοκαίρι ο Αυστριακός.

Τελικά εννοούσε: «Καταπληκτικά, με τέτοιες εμφανίσεις δεν θα δυσκολευτούμε να σε πουλήσουμε. Μπορεί βέβαια να μην πάρουμε ούτε τα μισά απ’ όσα δώσαμε πέρυσι, αλλά θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για τον Λεονάρντο. Ή τον Ζέντεν. Ή τον Κιούελ. Ή τον Σολάρι. Ή τον Κίλι Γκονζάλες. Ή τον Οφερμαρς. Ή κάποιο άλλο σαπάκι-πρώην ποδοσφαιριστή δικής μου επιλογής».

Είπε: «Νίνη, ήσουν τραγικός. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι να φτιάχνεις τις κάλτσες και το μαλλί σου».

Καταλάβαμε: ότι έχουν χαλαρώσει τα λάστιχα στις κάλτσες του Νίνη και του έχει τελειώσει το ζελέ, δύο ατυχή συμβάντα που του αποσπούν την προσοχή από τον αγώνα.

Τελικά εννοούσε: «Μη δίνετε σημασία σε ό,τι λέω. Σήμερα τον λέω "τραγικό", αύριο μπορεί να πω "θέλω 10 Νίνηδες (κι έναν Σιμάο κάβα για να μην ξεχνιόμαστε)", μεθαύριο ότι "θα ήταν καλύτερα να γίνει ball - boy" και την ερχόμενη εβδομάδα ότι "είναι εξαίρετος παίκτης και αδαμάντινος χαρακτήρας, ένα τέτοιο παιδί θα ήθελα να κάνω γαμπρό μου". Τεν Κάτε είμαι, ό,τι θέλω λέω. Σε όποιον δεν αρέσει, ας με διώξει, αλλά ποτέ του να μην ξεχάσει ότι παίρνω δυόμισι μύρια τον χρόνο, άρα υπολογίστε καλά την αποζημίωση».