Καθώς το πιο αδιάφορο πρωτάθλημα όλων των εποχών βαδίζει προς το τέλος του, οι ομάδες είναι καλό να αρχίσουν να κάνουν κάποιους απολογισμούς με τον πλέον σκληρότερο και τίμιο τρόπο, ώστε τα συμπεράσματα που θα βγάλουν να τις βοηθήσουν να είναι του χρόνου καλύτερες. Να τι πιστεύω εγώ για τους τέσσερις πρώτους:
- Ο Ολυμπιακός στηρίχθηκε φέτος στην ποιότητα των παικτών του στην επίθεση και στην οργάνωση του παιχνιδιού του. Το πρέσινγκ, η καλή οργάνωσή του στα μετόπισθεν, η εκμετάλλευση της δυνατής έδρας του, αρκούσαν για τον τίτλο. Κυρίως, όμως, η τύχη του ήταν η καλή σεζόν του Γκαλέτι και του Ντιόγο και κατά δεύτερο λόγο η σοβαρότητα και η σταθερότητα του Νικοπολίδη και του Ντιόγο. Οταν αυτοί οι παίκτες απουσιάζουν και ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει παραγωγή ποδοσφαίρου έχει πρόβλημα, ακόμα κι αν αγωνίζεται με φτωχές τεχνικά και αγχωμένες ομάδες, όπως ο χθεσινός Λεβαδειακός. Ο Ολυμπιακός για να δυναμώσει του χρόνου χρειάζεται κάποιες προσθήκες. Πολύ ακριβές, όμως.
- Ο ΠΑΟ κλείνει το πρωτάθλημα χωρίς ο Τεν Κάτε να έχει καταφέρει να βρει μια σταθερή ενδεκάδα. Ο Ολλανδός ξεκίνησε με σκοπό να παρουσιάσει μια ομάδα που να πιέζει ψηλά και να έχει κατοχή μπάλας –αυτά ανεξάρτητα από διατάξεις, τοποθετήσεις στο γήπεδο κ.λπ. Οι αμυντικές αδυναμίες της ομάδας υποχρέωσαν τον Ολλανδό προπονητή να βάλει νερό στο κρασί του και να δουλέψει πιο πολύ με την άμυνα. Βλέποντας τη γενικότερη κατάσταση του ελληνικού πρωταθλήματος, τις ομάδες και τις νοοτροπίες, ο Τεν Κάτε προσπαθεί να φτιάξει μια ομάδα που να πατάει καλύτερα στα μετόπισθεν. Αυτή η προσοχή είχε συνέπεια μια έλλειψη τρόπων ανάπτυξης: ο Τεν Κάτε χρησιμοποιεί στην επίθεση της ενδεκάδας της ομάδας του τους πιο φορμαρισμένους επιθετικούς του και ζητεί από αυτούς να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Στο ΟΑΚΑ ο ΠΑΟ αυτό το κάνει, εκτός έδρας, που χρειάζονται μηχανισμοί, τα πράγματα είναι δυσκολότερα.
- Στην ΑΕΚ τα πράγματα είναι απλούστερα. Η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό έκανε μια προσεκτική βαθμοθηρία. Αυτό τη βοήθησε να βελτιώσει την εικόνα της στη βαθμολογία, όμως οι αγωνιστικές αδυναμίες υπάρχουν και οι νίκες δεν είναι πάντα το χαλάκι κάτω από το οποίο κρύβονται τα πάντα. Χθες στην Κομοτηνή η απουσία του Κυργιάκου και του Σκόκο (κυρίως) στέρησαν από την ομάδα δύναμη και φαντασία. Μια ομάδα παικτών, όπως είναι η φετινή ΑΕΚ, δεν μπορεί να χαρίζει δύο από αυτούς που κάνουν τη διαφορά.
- Τέλος ο ΠΑΟΚ πέρασε και από την Τρίπολη, όπως πέρασε από τη Νεα Σμύρνη, τη Λιβαδειά, την Κομοτηνή, το Παγκρήτιο. Το έκανε αθόρυβα, χωρίς να κάνει εντυπωσιακά πράγματα, αλλά με τη σοβαρότητα των ομάδων του Σάντος. Αυτή η σοβαρότητα για τον ΠΑΟΚ είναι τεράστιο βήμα μπροστά, αρκεί για να τον οδηγήσει στην τετράδα, αλλά δεν φτάνει από μόνη της για να κάνει η ομάδα πρωταθλητισμό. Ο πρωταθλητισμός απαιτεί κι άλλα πράγματα, που δεν αποκτώνται στις μεταγραφές. Χρειάζεται κυρίως σωστή νοοτροπία στα ντέρμπι. Τα πλέι οφ τέτοια θα 'χουν πολλά. Εκεί θα δούμε και αν αυτός ο ΠΑΟΚ μπορεί να κάνει του χρόνου ένα δεύτερο τεράστιο βήμα μπροστά, αυτή τη φορά πιο δύσκολο…