Τι μεταγραφικό παζάρι θα είναι αυτό που θα παρακολουθήσουμε το επόμενο καλοκαίρι; Εγώ λέω ότι θα είναι για πολλούς λόγους ένα από τα πιο περίεργα που έχουν γίνει ποτέ. Με εκπλήξεις αλλά και πολύ δύσκολες αποφάσεις και για τους τρεις μεγάλους του κέντρου. Κυρίως για τον εικονιζόμενο Κώστα Αντωνίου, που στο δεύτερο καλοκαίρι του στον ΠΑΟ θα έχει και πιο μεγάλη πίεση.
Πέρυσι τέτοιον καιρό ο Σωκράτης Κόκκαλης έλεγε ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να πάει σε προσεκτικές μεταγραφές επειδή η προσφορά κάποιων που είχαν αποκτηθεί ένα καλοκαίρι πριν δεν τον είχε ικανοποιήσει. Οι μεταγραφές του Νούνιες, του Λούα Λούα (από τον οποίο η Πόρτσμουθ κέρδιζε χρήματα κάθε φορά που ο Ολυμπιακός κέρδιζε τίτλους), του Αρτσούμπι, του μονίμως τραυματία Λεντέσμα και του Ραούλ Μπράβο δεν έπρεπε να επαναληφθούν.
Επίσης ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είχε ορίσει ως προτεραιότητα την αξιοποίηση κάποιων πιτσιρικάδων όπως ο Γκαλίτσιος, ο Μήτρογλου και ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος: όταν του είπαν ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε δουλεύει με μικρούς το είχε εκτιμήσει. Η ανάγκη να περάσουν από κόσκινο οι μεταγραφικοί στόχοι ήταν μια από τις αιτίες που οι μισές μεταγραφές του Ολυμπιακού έγιναν λίγο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, αλλά επειδή στο μεταξύ ήρθε ο αποκλεισμός από την Ανόρθωση και έγινε κατανοητό το λάθος, φέτος ο Ολυμπιακός θα κινηθεί αλλιώς, δηλαδή γρήγορα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επειδή δεν μπορεί να χαθούν για δεύτερο χρόνο τα 15 εκατομμύρια ευρώ του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ολυμπιακός θα πάει είτε σε δοκιμασμένες λύσεις είτε σε παίκτες που το σκάουτινγκ παρακολουθεί και που όμως δεν θα έχουν πρόβλημα προσαρμογής στην Ευρώπη. Δύσκολα θα υπάρξει νέος Ντιόγο, δηλαδή κάποιος νεαρός εξελίξιμος Λατινοαμερικανός: ο σκοπός είναι να βρεθεί κάτι καλό από την Ευρώπη.
Οι παίκτες που θα αποκτηθούν λέγεται ότι δεν θα είναι πολλοί -το πολύ πέντε. Θα γυρίσουν ο Λεντέσμα και ίσως ο Μπράβο (ο Κόκκαλης εκτιμά ότι στην Ευρώπη παίζει σοβαρότερα), εξετάζεται η πιθανότητα επιστροφής του Βενετίδη κυρίως επειδή οι Ντομί και Λεονάρντο έχουν συχνά πυκνά τραυματισμούς και πωλείται αν φέρει πρόταση ο Τοροσίδης. Αν πέσουν πολλά χρήματα, θα πάνε για έναν επιθετικό ή για τον αντικαταστάτη του Λέτο σε περίπτωση που η Λίβερπουλ εξακολουθεί να ζητεί το απαγορευτικό ποσό των 9 εκατομμυρίων ευρώ.
Τεχνικός
Ο Βαλβέρδε μένει μέχρι να φύγει. Οι πιθανότητες παραμονής του είναι τεράστιες αν κάνει το νταμπλ. Πάντως ο Ολυμπιακός ψάχνεται διακριτικά και για προπονητή. Ο «μαγεμένος» από την Πρέμιερ Λιγκ Δημήτρης Θεοδωρίδης κοιτάζει πολύ το νησί. Τα κατορθώματα του Τζανφράνκο Τζόλα στη Γουέστ Χαμ δεν περνούν απαρατήρητα, αλλά ίσως υπάρχουν κι άλλοι.
ΠΑΟ
Στον ΠΑΟ για την ώρα η σκοτούρα είναι τα πλέι οφ, αλλά και με τις μεταγραφές ασχολούνται ψάχνοντας μια κεντρική ιδέα. Πέρυσι η χρονιά ξεκίνησε με το μότο «πάμε να πάρουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει στην ελληνική αγορά και να κάνουμε και φίλους αγοράζοντας ακριβά». Χάρη στην εφαρμογή αυτής της στρατηγικής προέκυψαν ο Κλέιτον, ο κλεισμένος πολύ πριν ανακοινωθεί Μελίσσης και ο Χριστοδουλόπουλος. Μετά χάθηκε ο Αβραάμ Παπαδόπουλος (παρ' όλο που στον Αρη τον πίεζαν να πάει στον ΠΑΟ), στραβώσαμε και με τον Κωνσταντίνο Τσακίρη όταν ζητήσαμε τον Τζεμπούρ και η στρατηγική άλλαξε κι έτρεχαν ο Φερέρ, ο Βέλιτς κι ο Ξανθόπουλος στη Λατινική Αμερική να φέρουν παίκτες.
Φέτος η δυσκολία είναι να συμφωνηθεί μεταξύ των μετόχων ένα σχέδιο: η ερώτηση είναι αν ο ΠΑΟ θα κάνει 4 μεταγραφές κόστους 20 εκατ. ευρώ (τα χρήματα υπάρχουν χάρη στο Τσάμπιονς Λιγκ) ή αν θα αξιοποιήσει τους δέκα σκάουτερ, θα πάρει «ένα Ζιλμπέρτο Σίλβα για την επίθεση», όπως χαρακτηριστικά λέγεται και θα ψάξει «λαβράκια» -έστω και λίγο ακριβά. Η λογική λέει ότι θα συμβεί το πρώτο, αλλά όσο διαβάζω στις εφημερίδες για τον Λεονάρντο του Αγιαξ που έχει κλείσει, τα ταξίδια του Βαζέχα στη Ρουμανία και τις υποδείξεις του Ρότσα από το πρωτάθλημα της Αργεντινής, δεν μπορώ παρά να μην υποπτεύομαι ότι θα γίνει το δεύτερο. Πάλι το «λαβράκι» μοιάζει να αρέσει.
Κόουτς
Ο Τεν Κάτε μένει κι αυτός μέχρι να φύγει. Χθες η διοίκηση έκανε γνωστό ότι της ξίνισε ότι ζήτησε να πληρώσουν πρόστιμο κι αυτός και ο Αντωνίου: είδαν στην πρότασή του μια διάθεση να τους καπελώσει κάνοντας υποδείξεις. Το ότι όλο αυτό το έκαναν γνωστό είναι για τον άξιο Ολλανδό ένα ακόμα κακό σημάδι.
ΑΕΚ
Στην ΑΕΚ το θέμα για την ώρα δεν είναι ποιος θα 'ρθει, αλλά ποιος θα φύγει. Η διοίκηση δεν κρύβει ότι πωλούνται όλοι, αλλά δεν μπαίνει τιμή πώλησης σε κανέναν: η λήξη της σεζόν και η ίδια η αγορά θα διαμορφώσουν την όποια αξία. Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι χρήματα στο ταμείο μπορούν να φέρουν ο Μπλάνκο, ο Τζεμπούρ, που ακόμα δεν έχει εξοφληθεί, ο Σκόκο, ο Κυργιάκος διότι τα καλά στόπερ στην Ευρώπη σπανίζουν.
Για τον Μπλάνκο υπάρχει ενδιαφέρον της Γαλατασαράι –για την ώρα φιλολογικό. Ο Κυργιάκος έχει καλό όνομα στη Γερμανία, αλλά πέρυσι που ήταν ελεύθερος δεν κατάφερε να βρει το μεγάλο συμβόλαιο που έψαχνε κι επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προτιμά να μείνει στην Ελλάδα. Το θέμα είναι οι άλλοι αλλά και τα βέτο του Μπάγεβιτς.
Ο οποίος θα θέσει στα υπόψη της διοίκησης πάλι τη γνωστή λίστα των παικτών από το ελληνικό πρωτάθλημα ελπίζοντας ότι σε ορισμένες περιπτώσεις (Μανιάτης, Λεονάρντο, κ.ά.) θα βοηθήσει και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, όπως το καλοκαίρι του 2003 που του αγόρασε τον «Λύμπε» και τον Οκκά. Αν αυτό δεν συμβεί και για τον Μπάγεβιτς μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι μένει μέχρι να φύγει.
Αδύναμο, αλλά…
Στο «Odeon Star City» στη Λεωφόρο Συγγρού, ένα από τα λίγα πολυσινεμά της Αθήνας που μ' αρέσει γιατί τα καφέ του δεν είναι απρόσωπα, αλλά ζεστά και στις αίθουσες δεν συχνάζουν πιτσιρικάδες που κάνουν φασαρία και τρώνε πατατάκια, αλλά άνθρωποι που αγαπούν το σινεμά και τις ανέσεις μιας καλής αίθουσας, είδα την περασμένη Παρασκευή το «Ιντερνάσιοναλ».
Με ιντρίγκαρε λίγο από τίτλο και υπόθεση: έχει πλάκα να υπάρχει μια ταινία που ονομάζεται η «Διεθνής», αλλά αναφέρεται σε μια τράπεζα. Η ταινία ήταν εξαιρετικά μέτρια, όπως όλες οι ευρωπαϊκές ταινίες που παριστάνουν τα αμερικανικά μπλογκμπάστερ, αλλά είχε ένα ενδιαφέρον κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με την επικαιρότητά της: είναι μια ταινία της οποίας οι συντελεστές αντλούν την έμπνευση από την πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση!
Εδώ το κακό δεν είναι κάποιος παρανοϊκός που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο ή κάποιος περίεργος με αμοραλιστικά σχέδια, αλλά μια τράπεζα διατεθειμένη να κάνει οτιδήποτε για να μεγαλώσει συγκλονιστικά τα κέρδη της. Η ταινία στερείται ψυχής και χαρακτήρα, είναι πολύ φέικ, φτωχή σε σασπένς, αλλά έχει μια μυστήρια αλήθεια. Νομίζω ανήκει στη σπάνια κατηγορία των ταινιών που προέκυψαν έτσι όπως είναι σχεδόν κατά λάθος: αυτό που υπήρχε στο κεφάλι των συντελεστών (όχι μόνο του σκηνοθέτη και των παραγωγών αλλά ακόμα και των ηθοποιών) ήταν κάτι σε επίπεδο δράσης μεγαλειώδης –το οποίο δεν άγγιξαν ποτέ.
Η επιλογή των χώρων δείχνει διάθεση για ξόδεμα, όμως τα λεφτά δεν φέρνουν παρά αδυναμίες –ουκ ολίγες φορές. Κατά λάθος όμως η αδυναμία της θεαματικής αναπαράστασης άφησε μια χαραμάδα από την οποία βγήκε λίγη αλήθεια. Στο τέλος φεύγοντας λες ότι όλα αυτά τα καλοπαιγμένα που είδες συμβαίνουν πραγματικά: λίγες φορές ανάλογες αμερικανιές αφήνουν αυτού του τύπου την αίσθηση.
Δεν σας το προτείνω, σας το επισημαίνω. Δεν είναι μεγαλειώδες, δεν είναι πλούσιο, δεν είναι επιτηδευμένο, δεν είναι έξυπνο, δεν είναι προσεκτικά γυρισμένο, δεν έχει καλές ερμηνείες (ακόμα και ο Κλάιβ Οουεν είναι μάλλον καρικατούρα του εαυτού του), δεν έχει τίποτα που κάποτε θα θυμάσαι, δεν είναι ούτε καν καλό, όμως αξίζει τον κόπο γιατί είναι μέσα στην εποχή μας! Εχει, αν θέλετε, λίγη από την αμηχανία των κυβερνήσεων που νιώθουν εκ των πραγμάτων υποχρεωμένες να στηρίξουν υποχρεωτικά κάτι που κατά βάθος σιχαίνονται: αυτό που ονομάζουμε διεθνές τραπεζικό σύστημα...
Με γεια...
Ωραίο κοστουμάκι τού ήρθε ανοιξιάτικα του Πανιωνίου –κατευθείαν από την κολεξιόν της ΦΙΦΑ. Τον θυμόσαστε εκείνον τον Αιγύπτιο τον Μαγκντί, που ο Αχιλλέας Μπέος είχε δώσει κάποτε στον Ατρόμητο για να αποκτήσει τον Τζεμπούρ; Η ομάδα του, η Αλ Αχλί, είχε κάνει προσφυγή στη ΦΙΦΑ.
H υπόθεση άργησε αρκετά να εκδικαστεί και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του μάνατζέρ του, κ. Ζαπατίνα, ο Πανιώνιος έλαβε προχθές το τελικό μπουγιουρντί και πρέπει να πληρώσει περίπου 250 χιλιάδες ευρώ! Είναι αλήθεια ότι από τον Τζεμπούρ έβγαλε πολλά, αλλά πάντα όταν σου ζητάνε λεφτά ξαφνικά δεν χαίρεσαι...