Ισως αδίκησε τον Ιβανσιτς, όχι τον ΠΑΟ

Χθες ο Αντρέας Ιβανσιτς έμαθε ότι έπειτα από αρκετό καιρό δεν συμπεριλαμβάνεται στις κλήσεις των «λεγεωνάριων» της εθνικής Αυστρίας και σίγουρα δεν χάρηκε ιδιαίτερα για την εξέλιξη, μια και ήταν μέχρι πρόσφατα και αρχηγός της ομάδας. Αδικήθηκε ο Ιβανσιτς φέτος από τον Τεν Κάτε;

Εξαρτάται από το τι περιεχόμενο δίνει κάποιος στον όρο αδικία. Αδικημένος είναι και ο Μάτος, αλλά η περίπτωσή του δεν είναι ίδια. Για τον Βραζιλιάνο θα τα πούμε προσεχώς. Για την ώρα, δύο ψύχραιμες κουβέντες για τον Αυστριακό είναι απαραίτητες.

Στους οπαδούς αρέσουν οι ιστορίες που έχουν λίγο συναίσθημα. Ο Ιβανσιτς έπαιξε δύο σεζόν βασικός στον ΠΑΟ και για πολλούς φίλους του Παναθηναϊκού η παρουσία του ήταν μια μικρή παρηγοριά για διάφορα στραβά που συνέβησαν στην ομάδα: όπως λέγεται –και σωστά- ο Ιβανσιτς ήταν ένας καλός λόγος για να πηγαίνει κάποιος στο γήπεδο.

Οι καλές εμφανίσεις του ήταν ο λόγος που ο παίκτης αγοράστηκε πέρυσι από τη Σάλτσμπουργκ. Ο ΠΑΟ δικαίως πόνταρε σ' αυτόν. Δεν χωρά αμφιβολία.

Χρόνια

Αν αντιμετωπίσεις τη φετινή σεζόν του Ιβανσιτς, κάνοντας μια από μνήμης προσέγγιση, θα πεις ότι ο παίκτης αδικήθηκε – κυρίως γιατί θυμάσαι τα όσα καλά έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Ομως, τα καταραμένα τα γραμμένα λένε άλλα και, πριν βγει μια τελική ετυμηγορία, καλά είναι να τους ρίξουμε μια ματιά.

Ο Αυστριακός ενσωματώθηκε στον ΠΑΟ τον περασμένο Ιούλιο αργά, εξαιτίας των υποχρεώσεών του στο Euro με την εθνική - κι αυτό είναι μια βασική λεπτομέρεια. Μολονότι δεν τον είχε από την αρχή της προετοιμασίας μαζί του, ο Τεν Κάτε εκμεταλλεύτηκε τη φρεσκάδα του –λόγω των πολύ πρόσφατων αγωνιστικών του υποχρεώσεων με την εθνική Αυστρίας– και τον χρησιμοποίησε στη βασική ενδεκάδα στο πρώτο σοβαρό ματς της σεζόν, στις 30 Ιουλίου, με την Ντιναμό Τιφλίδας, στο οποίο μάλιστα είχε πετύχει και γκολ.

Στη συνέχεια ο παίκτης μπήκε σε δυνατότερο ρυθμό προετοιμασίας – χωρίς ωστόσο να είναι εκτός των επιλογών του προπονητή. Με τη Σπάρτα Πράγας αγωνίστηκε ως αλλαγή. Στις 15 Αυγούστου ο παίκτης έφυγε για να πάει να παίξει ένα φιλικό με την εθνική του ομάδα και η απουσία του από τις προπονήσεις τού στοίχησε.

Με την ΑΕΚ στην πρεμιέρα ήταν πάλι στον πάγκο και μπήκε κάποια στιγμή στο τέλος του ματς. Τον Σεπτέμβρη, πάλι λόγω των υποχρεώσεων με την εθνική, ο Τεν Κάτε τον έχασε για δέκα μέρες. Αλλά επειδή τον πίστευε τον χρησιμοποίησε με την Ιντερ σχεδόν για ένα ημίχρονο και του έδωσε φανέλα βασικού στο ματς με τον Αρη στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο και σκόραρε.

Φθινόπωρο

Τον Οκτώβρη ο Ιβανσιτς αγωνίζεται με την Ανόρθωση και τον Λεβαδειακό βασικός, αλλά ξαναφεύγει για δέκα μέρες, γιατί έχει υποχρεώσεις με την εθνική. Στους πρώτους δύο μήνες της σεζόν έχει παίξει 13 ματς! Παρ' όλα αυτά, ο Τεν Κάτε τον χρησιμοποιεί βασικό στην Τούμπα, στο ματς με τη Βέρντερ Βρέμης στην Αθήνα και στο ματς με τον Ηρακλή, όπου ίσως και εξαιτίας της κούρασης από τα συνεχή ματς και τα ταξίδια είναι μετριότατος.

Ομως, ο Ολλανδός δεν τον εγκαταλείπει. Τον Νοέμβρη ο Ιβανσιτς παίζει άλλα τρία ματς βασικός (ένα στο Κύπελλο και δύο στο πρωτάθλημα) κι έχει πάλι υποχρεώσεις με την εθνική. Φεύγει πάλι για πέντε μέρες, αυτή τη φορά για να παίξει σε ένα φιλικό με την Τουρκία. Τον Δεκέμβρη ο Ιβανσιτς έχει συμπληρώσει είκοσι ματς σε ένα τρίμηνο κι ο Τεν Κάτε τού δίνει τη δυνατότητα να ξεκουραστεί και να περάσει και ήσυχα Χριστούγεννα. Τον Ιανουάριο, με τα πρώτα μεγάλα κρύα, η ελλειμματική προετοιμασία τού βγαίνει.

Τον ταλαιπωρεί λίγο το πόδι του και παίζει σε δύο μόνο ματς. Τον Φεβρουάριο έχει πάλι μια υποχρέωση με την εθνική Αυστρίας, αλλά ο Τεν Κάτε τον υπολογίζει και τον χρησιμοποιεί διαρκώς. Στο Καραϊσκάκη τον ξεκινά βασικό, σε άλλα ματς τον χρησιμοποιεί ως αλλαγή, όμως ο Ιβανσιτς, σήμερα που μιλάμε, σε σύνολο 26 αγωνιστικών στο πρωτάθλημα έχει αγωνιστεί συνολικά 14 φορές! Πέρυσι στο ίδιο διάστημα είχε παίξει μόλις πέντε ματς παραπάνω. Απλώς έπαιζε καλύτερα και γι' αυτό όλοι είχαν από αυτόν καλύτερες εικόνες.

Παρουσίες

Σήμερα που μιλάμε ο Ιβανσιτς έχει παίξει από την αρχή της σεζόν συνολικά σε 28 ματς, έξι απ' αυτά είναι με την εθνική του ομάδα, τα άλλα όλα είναι με τον ΠΑΟ. Οι 14 παρουσίες στο πρωτάθλημα μπορεί να ακούγονται λίγες, αλλά ο Καραγκούνης έχει κι αυτός σχεδόν τις ίδιες. Απλώς έχει αγωνιστεί περισσότερο βασικός. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Γκάμπριελ, που κι αυτός στα χαφ αγωνίζεται.

Εχει κι αυτός 14 παρουσίες. Ο Κλέιτον έχει λιγότερες, ο Νίνης το ίδιο. Δεν αναφέρω τα ονόματα τυχαία. Θέλω να γίνει κατανοητό ότι ο Τεν Κάτε προσπάθησε να μοιράσει τον χρόνο συμμετοχής των δημιουργικών παικτών του – το αν και τι κατάφερε είναι άλλη ιστορία. Δεν μου προκύπτει ωστόσο ότι κάποιον τον αδίκησε.

Αν, ντε και καλά, μπορούμε να μιλάμε για αδικίες, τότε το μόνο κακό που του έτυχε του Ιβανσιτς είναι ότι ο προπονητής του τον θεωρεί δημιουργικό χαφ και όχι χαφ–εξτρέμ ή, πολύ περισσότερο, ακραίο μέσο. Είναι άδικο αυτό το συμπέρασμα; Ισως. Είναι, όμως, ακριβώς το ίδιο που πίστευαν και για τον Ιβανσιτς οι προπονητές του στην Αυστρία.

Ρόστερ

Οταν μια ομάδα έχει δεκαπέντε βασικούς, οι παίκτες σφίγγουν τα δόντια και σκοτώνονται από την κούραση. Οταν έχει μεγάλο ρόστερ οι προπονητές πρέπει να φροντίζουν να παίζουν οι πιο φορμαρισμένοι και κανείς να μη φορτώνεται αδίκως ματς.

Αν ξαναδιαβάσετε την ανασκόπηση της σεζόν του Ιβανσιτς, θα διαπιστώσετε ότι τους τέσσερις από τους πέντε μήνες ο Τεν Κάτε τον έχανε για εβδομάδες εξαιτίας των υποχρεώσεών του στην εθνική ομάδα. Συχνά προτιμούσε στη θέση του κάποιον λιγότερο καταπονημένο. Για τον Τεν Κάτε πάνω απ' όλα είναι η ομάδα. Είναι αυτό αδικία; Για τον Ιβανσιτς ίσως, για τον ΠΑΟ όχι.

Εθνική προδοσία

Διάβασα τις προάλλες στη «SportDay» την ανάλυση του νέου συστήματος των προκριματικών του Τσάμπιονς

Λιγκ από τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ο οποίος έκανε απολύτως κατανοητά δύο πράγματα. Το πρώτο ότι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός ξεκινά στον τρίτο προκριματικό τέλη Ιουλίου και συνεχίζει, αν προκριθεί, στον τέταρτο προκριματικό που θα γίνει μέσα στον Αυγουστο και ότι σ' αυτούς τους δύο προκριματικούς είναι σχεδόν απίθανο να βρει αδύνατες ομάδες όπως η Ντιναμό Τιφλίδας (η οποία πέρυσι αποκλείστηκε από τον ΠΑΟ το κατακαλόκαιρο).

Ψάχνοντας το πράγμα, διαπίστωσα ότι είναι και πολύ δύσκολο να βρει αυγουστιάτικα, αν περάσει τον πρώτο σκόπελο, μια αντίπαλο σαν την Ανόρθωση, η οποία πέρυσι τον απέκλεισε. Μοιάζει βέβαιο ότι ο όποιος αντίπαλός του θα είναι δυνατότερος!

Το δεύτερο πράγμα που είναι πολύ σαφές: ο δευτεραθλητής, όποιος κι αν είναι, θα φτάσει κάποια στιγμή τον Αύγουστο, αν πάνε όλα καλά τον Ιούλιο, να αντιμετωπίσει μια ομάδα που θα προέρχεται από την Αγγλία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία ή τη Γερμανία. Δεν θα είναι η πρωταθλήτρια, αλλά θα είναι σίγουρα πάρα πολύ πιο δυνατή από τη Σπάρτα Πράγας που αντιμετώπισε ο ΠΑΟ πέρυσι ή από τη Χαρτς που βρήκε μπροστά της η ΑΕΚ πριν από τρία χρόνια.

Η απορία μου, αφού διάβασα τις ορθές επισημάνσεις του Σωτηρακόπουλου, είναι αν όλα αυτά τα γνωρίζουν οι ελληνικές ομάδες και αν πολύ περισσότερο απασχόλησαν ποτέ την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, η οποία καιρό τώρα σαλιαρίζει με τον Μισέλ Πλατινί, ενώ αυτός και τα σχέδιά του οδηγούν το εθνικό μας ποδόσφαιρο σχεδόν σε μαρασμό.

Το περίφημο σχέδιο Πλατινί, το οποίο αναγγέλθηκε με τόσες τυμπανοκρουσίες πριν από καιρό και από τους δικούς μας, έχει ως συνέπεια να είναι ο δρόμος της πρόκρισης προς τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ το ερχόμενο καλοκαίρι εξαιρετικά δύσκολος για τον πρωταθλητή και πραγματικός Γολγοθάς για τον δευτεραθλητή.

Το να σκέφτονται στην ΟΥΕΦΑ τρόπους να αποδεκατίζουν τις ομάδες των πιο δεύτερων πρωταθλημάτων υπέρ των οικονομικά δυνατότερων ευρωπαϊκών συλλόγων ή υπέρ των γαλλικών ομάδων του Μισέλ, οι οποίες ξεκινούν το πρωτάθλημα όταν εδώ έχει 40 βαθμούς υπό σκιάν, το καταλαβαίνω. Αναρωτιέμαι, όμως, αν θα συνεχιστεί η πολιτική του ραγιαδισμού από την εγχώρια ομοσπονδία.

Δεν ξέρω πώς πέρασε αυτό το τερατούργημα χωρίς να μιλήσει κανείς. Αλλά η άκριτη υιοθεσία ενός τέτοιου τύπου σχεδίου, χωρίς μάλιστα την παραμικρή ένσταση από τους δικούς μας, οι οποίοι τον Πλατινί τον τραπεζώνουν σε κάθε ευκαιρία, είναι για το ποδόσφαιρό μας εθνική προδοσία…

Να το ξαναδούμε

Μου το επισήμανε φίλος οπαδός του ΠΑΟΚ κι έχει δίκιο. Χάρη στο σύστημα των πλέι οφ, για τον ΠΑΟΚ θα ήταν προτιμότερο την περασμένη αγωνιστική να χάσει στη Λάρισα παρά να φέρει ισοπαλία! Αν ο ΠΑΟΚ έχανε, η διαφορά του ΠΑΟ από την ΑΕΛ θα ήταν 12 πόντοι και οι βαθμοί του ΠΑΟ στα πλέι οφ 2.

Με τους ίδιους θα έμπαινε και ο ΠΑΟΚ, του οποίου η διαφορά από την ΑΕΛ θα ήταν 9 βαθμοί. Μετά την ισοπαλία ο ΠΑΟ έχει 14 βαθμούς διαφορά από την ΑΕΛ και 3 πόντους στα πλέι οφ κι ο ΠΑΟΚ 12 πόντους διαφορά από την ΑΕΛ και ένα βαθμό λιγότερο από τον ΠΑΟ στα πλέι οφ.

(Να το ξαναδούμε, Πατρίκ, το σύστημα προτού οι ομάδες διαπιστώσουν ότι βολεύει να χάνουν).