Εγώ θα πάρω επιτέλους μια μπαλιά;

Δεν είναι επιθετικός που «βολεύεται» με τον τίτλο του πρώτου σκόρερ (τον διεκδικεί και φέτος) και περιμένει από τους συμπαίκτες του να τον σέβονται. Αν και δεν είναι πιτσιρικάς, ο Ισμαέλ Μπλάνκο έχει βελτιωθεί πολύ σε σχέση με πέρυσι, δείχνοντας στοιχεία στο γήπεδο που αγνοούσαμε. Δουλεύει πολύ, πασάρει, μοιράζει, «βλέπει» γήπεδο, συνεργάζεται και βοηθά την ομάδα του. Και πολύ απλά θέλει από όλους να κάνουν το ίδιο.

Πιο συγκεκριμένα και όπως έχουν καταλάβει όσοι είναι πραγματικά κοντά του στην ΑΕΚ (και δεν είναι λίγοι), θέλει να κάνουν το ίδιο και οι συμπαίκτες του. Και ίσως ο συμπαίκτης από τον οποίο έχει τα περισσότερα παράπονα είναι ο Ραφίκ Τζεμπούρ. Ο νέος επιθετικός που απέκτησε ο «Δικέφαλος» το περασμένο καλοκαίρι δείχνει την ίδια διάθεση να σκοράρει, αλλά όχι και να πασάρει. Οι αριθμοί δικαιώνουν τον «Ζορό» σε ένα τέτοιο επιχείρημα και η απαράδεκτη συμπεριφορά που έδειξε προχθές μπροστά στον Ντούσαν Μπάγεβιτς αποδίδεται σε αυτά ακριβώς τα παράπονα.

Κάθε παίκτης θέλει να διακρίνεται, κάθε επιθετικός θέλει να σκοράρει. Ο Ισμαέλ Μπλάνκο θεωρεί τον εαυτό του αποτυχημένο όταν βγαίνει από το τερέν χωρίς να έχει βρει δίχτυα και θα ήθελε να μείνει σ' αυτό μέχρι το φινάλε. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς τον αντικατέστησε, αφήνοντας στο γήπεδο τον Ραφίκ Τζεμπούρ που είχε πετύχει δύο γκολ, και ο Μπλάνκο ένιωσε απογοήτευση. Ενιωσε ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά του, διότι δεν εισπράττει τον σεβασμό που δίνει. Και ότι δεν παίρνει τις μπαλιές που δίνει...

Στη «θερμή» συζήτηση που είχε με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς αμέσως μετά το τέλος του αγώνα ο Μπλάνκο δεν αρνήθηκε ότι ενοχλήθηκε από την αλλαγή. Εστω κι αν αυτή έγινε ουσιαστικά για... καθυστερήσεις. Ο «Ζορό» δεν έχει λόγο να αισθάνεται «ριγμένος» από τον Ντούσκο, ο οποίος τον θεωρεί βασικό έως αναντικατάστατο και τον έχει ξεχωρίσει σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου.

Ο Μπάγεβιτς κόντεψε να «εκραγεί», όταν ρώτησε τον Μπλάνκο γιατί δεν τον χαιρέτησε βγαίνοντας από το γήπεδο, και ο Αργεντινός φέρεται να του είπε: «Είχα το κεφάλι κάτω επειδή ήμουν απογοητευμένος που δεν σκόραρα και... δεν σε είδα». Προφανώς ήθελε να υποβαθμίσει το περιστατικό και να κάνει σαφές στον προπονητή ότι δεν σκόπευε να τον «αδειάσει» δημοσίως, αλλά ο Ντούσκο εκνευρίστηκε. Πώς είναι δυνατόν να μην τον είδε ο παίκτης;

Ο ίδιος ο Μπλάνκο ζήτησε συγγνώμη χθες ενώπιον όλης της ομάδας (λεπτομέρειες στη σελ. 19) για μια ενέργεια που δεν έπρεπε να κάνει. Οσοι κινούνται γύρω του έχουν καταλάβει τι τον πείραξε προχθές.

Παίζοντας για την ομάδα και όχι για την πάρτη του, ο «Ζορό» έδωσε δύο ασίστ και τη δυνατότητα στους Τζεμπούρ και Μαϊστόροβιτς να σκοράρουν. Υπήρξε ομαδικός και συνεργάσιμος. Ο ίδιος δεν βρέθηκε σε καμία φάση μπροστά από τον Κηπουρό. Αν και υπήρχαν οι προϋποθέσεις να πάρει την μπάλα από συμπαίκτες του, τελικά αυτό δεν έγινε: «Βαρέθηκα να σηκώνω το χέρι μου για μία πάσα. Εγώ δίνω την μπάλα και κανείς δεν μπορεί να έχει παράπονο. Οι άλλοι μού τη δίνουν; Ημουν μέσα σε καμία φάση; Εμένα γιατί δεν με σέβονται; Τι πρέπει να κάνω δηλαδή;». Και είναι αλήθεια ότι ο Μπλάνκο δεν βρέθηκε ποτέ σε επίκαιρη θέση με την μπάλα στα πόδια, κάτι που αποδίδει στην... περιορισμένη διάθεση συμπαικτών του να του τη δώσουν.

Είναι ένα παράπονο που είχε εκφράσει σε συμπαίκτες και στο παρελθόν, το έχει αναδείξει και σε προπονήσεις και σε αγώνες και δεν βλέπει βελτίωση.

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ο Μπλάνκο είναι «άρρωστος» με το παιχνίδι κι αν ήταν δυνατό να διεξάγονται επτά παιχνίδια την εβδομάδα, θα ήθελε να παίζει επτά 90λεπτα και να μη βγαίνει ούτε στις καθυστερήσεις... Επίσης, είναι «άρρωστος» με το γκολ. Οχι σώνει και καλά για να βγει πρώτος σκόρερ, αλλά για να αισθανθεί ότι έκανε καλά τη δουλειά του. Η ενέργειά του να κλοτσήσει μπουκάλι μπροστά από τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και να μη δώσει το χέρι του στον προπονητή δεν δικαιολογείται. Ο Εντίνιο, δηλαδή, που έχασε τη συμμετοχή του στην εθνική Πορτογαλίας για να παίξει μόνο 15 λεπτά σε ένα ματς που είχε κριθεί, θα έπρεπε να εμφανιστεί χθες στους Θρακομακεδόνες ζωσμένος με εκρηκτικά;

Ο Μπλάνκο ωστόσο είναι ένας παίκτης που του αρέσει να παίζει μπάλα και εμφανίζεται συνεπής στο τερέν. Στην κατηγορία «συνολικές ασίστ» του πρωταθλήματος η πρωτιά ανήκει στον «Ζορό». Σε έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό επιθετικό, ο οποίος έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες της ομάδας και βοηθά σε όλους τους τομείς. Στην κατηγορία «ασίστ για γκολ» του πρωταθλήματος η πρωτιά ανήκει στον Νάτσο Σκόκο.

Εναν παίκτη που τα πήγαινε πολύ καλά τα τελευταία χρόνια σε Αργεντινή (πρωταθλητής Απερτούρα με τη Νιούελς Ολντ Μπόις) και Μεξικό ως δεύτερος επιθετικός και έχει προσαρμοστεί κι αυτός στα νέα δεδομένα. Ο Ραφίκ Τζεμπούρ ένας ακόμη παίκτης ποιότητας με εξαιρετικά στοιχεία (έχει αρχίσει να παίρνει μπρος)? είναι ένας επιθετικός που του αρέσει να πηγαίνει στην ατομική προσπάθεια και να σουτάρει από κάθε απόσταση και δεν έχει ως πρώτο μέλημα την πάσα. Ετσι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά των τριών παικτών συγκρούονται. Η λύση μπορεί να δοθεί μόνο στο γήπεδο, εφόσον υπάρξει καλή διάθεση.