«Μόνο στα όνειρα μπορώ να σε αγγίζω»

Δηλαδή, κ. Τεν Κάτε, Αντωνίου και λοιποί συγγενείς, με τι άλλο θέλετε να ασχοληθούμε –είτε ως δημοσιογράφοι είτε ως οπαδοί; Με το πρωτάθλημα; Καλά, εσύ «έφυγες» νωρίς. Η διοίκηση άλλαξε, ο προπονητής άλλαξε, η μισή ομάδα άλλαξε, το μόνο που δεν άλλαξε από πέρυσι είναι το φινάλε της χρονιάς –πάλι για τη δεύτερη θέση στα πλέι οφ θα παλέψουμε.

Με το Κύπελλο; Last year. Με την Ευρώπη; Ονειρο ήταν και πάει, μας τελείωσαν οι βόμβες βυθού και μας την έσκασε την τορπίλη το «Κίτρινο Υποβρύχιο». Τι άλλο θέλετε να κάνουμε, εκτός από υπομονή; Το μπαλάκι είναι στο δικό σας τερέν και πλέον εσείς πρέπει να κάνετε αυτά που ξέρετε σε όλα τα μέτωπα.

Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς ενοχλεί τους ανθρώπους της ομάδας. Τα ονόματα αυτών που πιθανώς θα αποχωρήσουν; Τι φοβούνται, μήπως στενοχωρηθεί ο Ιβανσιτς και δεν του πετύχει η ντεκαπάζ ή αν θα έχει ψυχολογικό πρόβλημα ο Μουν και δεν θα εκτελεί με ζήλο τις ασκήσεις στο οικογενειακό διπλό; Μήπως τους πειράζει που γράφονται διάφορα ονόματα και φοβούνται μην το γκαντεμιάσουμε;

Ας πάνε στις διαπραγματεύσεις με κομποσκοίνι. Ανησυχούν μήπως χωθεί κανένας Ολυμπιακός σφήνα και πάει να πάρει τον Γιούρκα ή τον Λεονάρντο (του Αγιαξ, ο άλλος του κ. Κομπότη δεν είναι για τα δόντια μας); Ας κινηθούν έγκαιρα και ας αφήσουν τις τσουρουτιές και τα 50%. Σε αυτή τη ζωή ό,τι πληρώνεις παίρνεις.

Μήπως σκέφτονται ότι θα διαβάσει ο Σιμάο Μάτε Τζούνιορ ότι θα κινηθεί η ομάδα για τον Κατσουράνη αν βρεθεί κάποιος να πληρώσει τα 6,5 εκατομμύρια της ρήτρας του κι έχει αρχίσει ήδη μαθήματα ιταλικών, ξεφυλλίζοντας παράλληλα τουριστικούς οδηγούς από το μαγευτικό Τορίνο; Δεν νομίζω ότι θα κλάψει κανείς αν φέρει τόσα λεφτά στα ταμεία ο μικρός –μέχρι κι ο Μάτος αυτή τη φορά θα κλαίει από χαρά.

Κακά τα ψέματα, μόνο οι μεταγραφές έμειναν να κρατάνε το ενδιαφέρον σ' ένα σχετικό ύψος, τουλάχιστον μέχρι να φτάσει η ώρα για τα τέσσερα παιχνίδια με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Καλά κάνετε και βλέπετε παίκτες, ακόμα καλύτερα που γεμίζετε ολόκληρα τετράδια με σημειώσεις, μπράβο σας που συζητάτε με ομάδες και παίκτες, όπως κάνουν όλες οι σοβαρές ομάδες που δεν περιορίζονται μόνο στα αλισβερίσια με τους μάνατζερ και τους μεσάζοντες κάθε είδους, που με κάποιον τρόπο κάποια στιγμή τσίμπησαν το 10% ενός ποδοσφαιριστή και έχουν λόγο σε όλες τις διαπραγματεύσεις.

Αλλά, όπως θα ξέρετε καλά, στην Ελλάδα υπάρχουν καμιά δεκαριά εκατομμύρια προπονητές, εσχάτως και ολίγον από τεχνικούς διευθυντές, οι οποίοι επίσης αν ήταν πρόεδροι ομάδας ή πρωθυπουργοί «θα έφτιαχναν τα πράγματα σε πέντε μέρες». Αν δεν έχετε καμία διάθεση να ζεστάνετε τον κόσμο της ομάδας έστω με μία μεταγραφή νωρίς νωρίς, μην του κόβετε και τον βήχα. Αφήστε τον να ονειρεύεται πάλι Σαβιόλα, Γκούντγιονσεν, Πιζάρο ή Ολιβέιρα –αρκεί και φέτος να μη «βολευτεί» με κανέναν Ροντρίγκο Σόουζα.