Μόνο μία τη βδομάδα

Οταν προτάθηκε στον Βαγγέλη Καούνο να πάει από την Καλαμάτα στον Αστέρα Τρίπολης, όπως μου έλεγαν, πρώτα το ξεκαθάρισε: «Αν με θέλετε, να ξέρετε ότι δεν είμαι του κάθε μέρα προπόνηση. Δύο προπονήσεις την εβδομάδα και το ματς». Το μόνο που μπορεί να προστεθεί είναι ότι και το «δύο» ήταν υπερβολικό. Μία προπόνηση την εβδομάδα χρειάζεται ο Καούνος για να κάνει τη δουλειά, δηλαδή να σκοράρει.

Είναι προς τιμήν του Νίκου Κωστένογλου ότι δεν είχε τον εγωισμό να προσπαθήσει να το παίξει αφεντικό. Το αντικείμενο για τον προπονητή είναι η ομάδα να κερδίζει και όχι να γίνεται το δικό του. Ο Κωστένογλου κατάλαβε ότι στα γέρικα σκυλιά δεν μαθαίνεις καινούργια κόλπα. Ο παίκτης κράτησε την υπόσχεσή του και η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο γύρο του Αστέρα είναι τα γκολ του Καούνου.

Οταν ο Γιώργος Δώνης ήταν ακόμα προπονητής στην ΑΕΚ, ένα από τα πρώτα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ήταν η πίστη του Ραφίκ Τζεμπούρ. Ως καλός μωαμεθανός, την περίοδο του Ραμαζανιού ο Τζεμπούρ νήστευε την ημέρα και έτρωγε το βράδυ. Μια συνταγή καταστροφής. Ο Δώνης παρακολούθησε τον παίκτη να σέρνεται από την αδυναμία, έκανε υπομονή και έστω και αν ο ίδιος δεν μπόρεσε να επωφεληθεί από την άνοδο του Τζεμπούρ, η ΑΕΚ ωφελήθηκε από την υπομονή του.

Οπως και προπονητές έχουν ανεχθεί παίκτες που για να πάνε στην ώρα τους στην προπόνηση έπρεπε να έρχονταν κατευθείαν από τα μπουζούκια. Παίκτες που, ενώ μίλαγαν, είχαν στ' αυτιά τους τα walkman, κοίταγαν τον ουρανό, γέλαγαν, επέρδοντο ή ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου.

Ο καλός προπονητής δεν έχει χαρακτήρα. Για την ακρίβεια, έχει χαρακτήρα όπως οι καριερίστες ηθοποιοί. Ενα δημόσιο χαρακτήρα που μπορεί να μην έχει σχέση με τον πραγματικό. Για παράδειγμα, ο Μπάγεβιτς λέγεται ότι όταν βρίσκεται με φίλους έχει πολύ χαλαρότερη συμπεριφορά από τη «σιδερωμένη» δημόσια εικόνα του.

Το εντυπωσιακό στον Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν η δήλωσή του μετά το ματς για τη χρησιμοποίηση του Σεμπαστιάν Λέτο: «Οταν ένας παίκτης προέρχεται από μια τέτοια κατάσταση, θέλει να δείξει πράγματα και να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία». Μόνος στόχος του Βαλβέρδε είναι το τι μπορεί να πάρει από τον παίκτη.

Μέρες πριν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού αποφασίσει για το μέλλον της συνεργασίας του με τον Ισπανό, πριν πιθανότατα πάρει για προπονητή την επόμενη ολυμπιακάρα που θα «αξιοποιήσει το υλικό της ομάδας» και ακόμα καλύτερα δεν θα επιβαρύνει την τσέπη του Κόκκαλη, αυτή ήταν συμπεριφορά του σωστού επαγγελματία. Να κάνει όσο καλύτερα μπορεί τη δουλειά του, να εκμεταλλευτεί ακόμα και τη δυσαρέσκεια και ό,τι είναι να γίνει ας γίνει. Στο φινάλε η Ελλάδα είναι γεμάτη από προπονητές με διάθεση να αξιοποιήσουν τον Γιάννη Παπαδόπουλο...


Οι φίλοι του Ολυμπιακού, όπως και οι φίλοι του Δημήτρη Μπαρμπαλιά, που είναι και περισσότεροι, είμαι βέβαιος ότι «ρούφηξαν» το ρεπορτάζ της «SportDay» του Σαββάτου για το ταξίδι του εξαίρετου σκάουτερ στη Γαλλία και τις υποδείξεις του. Εχει υπολογιστεί ότι η αξία κάθε παίκτη που υποδεικνύει ο Δημήτρης Μπαρμπαλιάς αυξάνεται περίπου 130% την ώρα. Ας πούμε ότι ο «Μπάρμπι» ταξιδεύει στη Βενεζουέλα. Βλέπει ένα ματς Μαντόνα ντέλο Κάμπος εναντίον της Κέλα Τσούλα.

Το μάτι του τραβάει ο νεαρός άσος της Τσούλα, ο Γιαλέχο Φουμαδόρ. Ρωτάει στο ημίχρονο έναν υπεύθυνο της Τσούλα πόσο κάνει ο παίκτης. «Χίλια ντινέιρο», απαντάει ο υπεύθυνος. Οπότε ο «Μπάρμπι» παίρνει στο τηλέφωνο τον Δημήτρη Θεοδωρίδη, τον άμεσο προϊστάμενό του: «Είδα ένα παιχτρόνι που αν παίξει στο Καραϊσκάκη θα υποκλιθούν και τα σημαιάκια στο κόρνερ», λέει ο Μπαρμπαλιάς.

«Τι λες! Και πόσο κάνει;». «Χίλια οκτώ ντινέιρο», απαντάει ο Μπαρμπαλιάς, δίνοντας τη νέα τιμή μετά τα λεπτά που πέρασαν. «Χίλια εννέα είπα», ξαναλέει ο Μπαρμπαλιάς, μια και η ώρα πέρασε και η τιμή έχει αλλάξει: «Να το πω στον πρόεδρο. Χίλια εννέα ντινέιρο είναι τιμή ευκαιρίας». «Χίλια έντεκα θέλεις να πεις». Πώς, όμως, έφτασε ο Δημήτρης Θεοδωρίδης να μάθει για τον Μπαρμπαλιά και να τον προσλάβει; Τι συνέδεσε τον απόφοιτο του κολεγίου της Βοστώνης με τον ζωντανό θρύλο της πλατείας; Η ιστορία μοιάζει με παραμύθι. Μπορεί και να είναι.

Οταν ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να βάλει στη διοίκηση του Ολυμπιακού τον Σωκράτη Τζέι Αρ και τον Δημήτρη Θεοδωρίδη, γιο του Σάββα και της Ελένης, άκουσε και τις γνώμες των παιδιών για την ΠΑΕ. «Το λάθος που κάνουμε είναι ότι όταν ενδιαφερόμαστε για παίκτη ζητάμε προσκλήσεις από την ομάδα και στέλνουμε ένα σκάουτερ για να δει τον παίκτη», άρχισε να λέει ο Δημήτρης. «Τι κάνουν οι ομάδες; Βάζουν τον παίκτη να παίξει στη θέση που ενδιαφερόμαστε και προετοιμάζουν και το έδαφος για την καλή απόδοση του παίκτη.

Δηλαδή πιάνουν τον απέναντι του παίκτη που ενδιαφερόμαστε, του δίνουν το κατιτίς του και του λένε ότι δεν είναι σωστό να καταστρέψει το μέλλον του συμπατριώτη και συναδέλφου του. Του λένε να τον αφήσει να κάνει και την ντρίμπλα του και το τακουνάκι του και δεν θα ξεχάσουν το καλό που κάνει. Το αποτέλεσμα, πρόεδρε, είναι ότι παίρνουμε τον Αρτσούμπι για παίκτη γραμμής, τον Νούνιες για επιθετικό και περιμένουμε να δούμε αυτά που μας είπε ο σκάουτερ. Αλλά τζίφος. Αυτό που πρέπει να κάνουμε και εμείς είναι να στείλουμε ένα μυστικό σκάουτερ.

Εναν άριστα εκπαιδευμένο πράκτορα που θα ταξιδεύει στο αεροπλάνο στην οικονομική, θα μένει σε ξενοδοχεία γαμιστρώνες και θα πηγαίνει στο γήπεδο μοιάζοντας με ρεμάλι, χωρίς να αφήνει υποψίες ότι είναι ο μυστικός σκάουτερ 007». «Χο, χο, χο, παιδί μου. Τέτοιος άνθρωπος δεν υπάρχει», είχε απαντήσει ο πρόεδρος. «Λάθος. Υπάρχει και αυτή τη στιγμή περιμένει να πάρει οδηγίες για την πρώτη του αποστολή. Είναι ο μυστικός σκάουτερ "Μπάρμπι"».

Η πρώτη αποστολή του Δημήτρη Μπαρμπαλιά ήταν στη Βενεζουέλα. Οι οδηγίες ήταν σαφείς και ο αρχικατάσκοπος Δημήτρης Θεοδωρίδης τις είπε σκληρά. Mano a mano. «Κανένας δεν θα μάθει την αποστολή σου». «Ούτε η οικογένειά μου; Τι να τους πω;». «Πες ότι πας να δεις τον Μήτσο Μαυρίκη στον Μελιγαλά», απάντησε ο Δημήτρης. «Επίσης, αν αιχμαλωτιστείς από σκάουτερ άλλων ελληνικών ομάδων, εσύ δεν πρέπει να ομολογήσεις τίποτα», συνέχισε ο αρχικατάσκοπος των «ερυθρολεύκων». «Πάρε αυτό το χαρτάκι. Μέσα έχει κάτι που μοιάζει με τσίχλα. Δεν είναι... Αν σε πιάσουν, κατάπιε το. Το τέλος θα είναι σύντομο και δεν θα υποφέρεις. Και τώρα φύγε και γύρισε με ευκαιρίες, με λαβράκια, με ανακαλύψεις και όλα αυτά που οι άλλοι ονειρεύονται, αλλά εσύ μόνο μπορείς να κάνεις».

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για το πρώτο ταξίδι του τσακαλιού των σκάουτερ. Το μέρος είναι γνωστό, η Βενεζουέλα, και μία ιστορία που αργότερα κυκλοφόρησε. Το δάγκωμα του εντόμου. Στην παραμονή του στη Βενεζουέλα ο Δημήτρης Μπαρμπαλιάς πήγε στο νοσοκομείο σε άθλια κατάσταση. Οι γιατροί που τον εξέτασαν διαπίστωσαν ότι στ' αυτί είχε ένα ελαφρύ τσίμπημα, ενώ στο αίμα του υπήρχε μια μεγάλη ποσότητα μπιλόλο, ενός δηλητηρίου της Βενεζουέλας, πέντε χιλιάδες φορές δυνατότερου από το κουράρε.

Η νοσοκόμα που στεκόταν δίπλα του σήκωσε τα χέρια. «Πώς τη λένε;», ρώτησε ο «Μπάρμπι». «Επιστήμη», απάντησε ένας γιατρός. Η επιστήμη είχε σηκώσει τα χέρια της, αλλά όχι και ο αδάμαστος Μπαρμπαλιάς. Εσφιξε τα δόντια. «Οι πληροφορίες πρέπει να φτάσουν στη διοίκηση. Ο παίκτης που θα προτείνω μπορεί να αποδειχθεί ένας νέος Γιάννης Παπαδόπουλος», μουρμούρισε ο μυστικός σκάουτερ. Κερδίζοντας τη μάχη με το δηλητήριο, γύρισε πίσω στου Ρέντη.

Το ταξίδι του κόουτς δεν είχε περάσει απαρατήρητο στους κύκλους των μυστικών υπηρεσιών. Η «SportDay» (όργανο της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ) δημοσίευσε πρώτη πληροφορίες για το ταξίδι του Μπαρμπαλιά, παρουσιάζοντάς τον σαν πράκτορα του καπιταλισμού που θέλει να εκμεταλλευτεί τον ειρηνικό λαό της Βενεζουέλας. Το Σάββατο έγινε η τελευταία προσπάθεια να κρατηθεί κρυφή η ταυτότητα του «Μπάρμπι».

Οταν στη σελίδα 4 ένας πράκτορας της ομάδας Μπαρμπαλιά μεταμφιεσμένος σε Καρπετόπουλο άλλαξε τη φωτογραφία του Δημήτρη με κάποιου άγνωστου, σύμφωνα με κάποιους με του παλιού παίκτη του Ολυμπιακού Πότη Μπαρμπαλιά. Η προσπάθεια ήταν μάταιη. Οπως και ο 007, ο Δημήτρης ήταν ένας μυστικός πράκτορας που είχε blow his cover.


Το σκαουτεριστικό ταξίδι του Μπαρμπαλιά στη Γαλλία «μοιράστηκε» από τη διοίκηση του Ολυμπιακού ως απότιση φόρου τιμής. Οι μέρες του κινδύνου για τον Δημήτρη είχαν τελειώσει. Ρουφώντας με το καλαμάκι τον αφρό του φραπέ στην πλατεία, ο Μπαρμπαλιάς σήμερα θα σκέφτεται ότι οι μέρες του στην υπηρεσία τής αυτού μεγαλειότητας έχουν τελειώσει. Οπως όμως και οι παλιοί στρατιώτες, οι μυστικοί πράκτορες ξεθωριάζουν, αλλά δεν πεθαίνουν. To be continued.