Ποιος δεν θέλει τον Γιούρκα στον Παναθηναϊκό;

Διάβασα την Κυριακή στη «Γάτα» ότι οι αμυντικοί του Ολυμπιακού «Ζητάνε Κουτσιανικούλη» και για άλλη μία φορά θαύμασα τις δημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθούνται στην ομάδα για τη λήψη αποφάσεων σε σημαντικά θέματα, όπως τα μεταγραφικά. Δεν γίναμε σοφότεροι, βέβαια, μια και γνωρίζαμε ότι ο Σωκράτης λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις επιθυμίες των οργανωμένων, των μάνατζερ, των δημοσιογράφων, των σκάουτερ και του προπονητή (η σειρά προκύπτει με βάση τη βαρύτητα που έχει η γνώμη καθενός για τον πρόεδρο), πριν αποφασίσει να κάνει αυτό που ο ίδιος θέλει…

Οι αμυντικοί του Ολυμπιακού συνειδητοποίησαν ότι η μεταγραφική συζήτηση στον Θρύλο είναι μια μικρή γιορτή της δημοκρατίας και είπαν να πάρουν κι αυτοί μέρος στη διαδικασία, προτείνοντας την απόκτηση του Κουτσιανικούλη. Λίγο ακόμα αν επιμείνουν, δεν αποκλείω ο πρόεδρος να πραγματοποιήσει την επιθυμία τους και από την επόμενη σεζόν να έχουν συμπαίκτη τον νεαρό άσο. Αμφιβάλλει κανείς ότι αν έρθει στο τσακίρ κέφι ο Σωκράτης μπορεί να τους στείλει όλους πακέτο στον Εργοτέλη να τον βρουν;

Με χαρά διαπιστώνω ότι εκτός απ' τον Ολυμπιακό, που ως είθισται ενδιαφέρεται για καμιά τριανταριά παίκτες από το ελληνικό πρωτάθλημα, και τα μεγάλα κλαμπ του εξωτερικού αντιλαμβάνονται σιγά σιγά ότι η Σούπερ Λίγκα είναι ο παράδεισος των μεγάλων ταλέντων. Για παράδειγμα, τα μισά απ' όσα γράφονται στον αθλητικό Τύπο αν ισχύουν, η ενδεκάδα της Γιουβέντους του χρόνου θα ξεκινάει απ' τον Τοροσίδη, τις θέσεις στο κέντρο θα καλύπτουν οι Σιμάο, Ταχτσίδης, Νίνης, Γκαλέτι, ενώ ο Ρουκάβινα θα δίνει σκληρή μάχη με τον Ιακουίντα για τη θέση πλάι στον Ντελ Πιέρο. Μέχρι να γραφτεί ότι ο Ρανιέρι γλυκοκοιτάζει και τον Μανούσο του ΟΦΗ, ο Αλεξ μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Δεν κινδυνεύει να χάσει τη θέση του. Ακόμα…

Το πρώτο μεγάλο «μπαμ» της χρονιάς, όμως, δεν αναμένεται να το κάνει σύλλογος, αλλά η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Διαβάζω στο www.sport-fm.gr: «Διαδικασίες για την ελληνοποίησή του θα αρχίσει σύντομα ο Σίλβα Κλέιτον. Ο Βραζιλιάνος μέσος διαθέτει μεν ιταλικό διαβατήριο και αγωνίζεται ως κοινοτικός, αλλά επιθυμεί να αποκτήσει ελληνική υπηκοότητα και να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας. Το καλοκαίρι συμπληρώνει έξι χρόνια στη χώρα και λέγεται πως ήδη έχει υπάρξει κινητοποίηση σε συνεργασία με την ΕΠΟ».

Είναι μια κίνηση που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Θα συμβούλευα, μάλιστα, τον παίκτη του Παναθηναϊκού να μην μπει στον κόπο να συμπληρώσει τα απαραίτητα έγγραφα, αλλά να πάει ο ίδιος στο Υπουργείο Εσωτερικών και να πει: «Καλημέρα σας, λατρεύω τον ήλιο, το ουίσκι και τα μπουζούκια. Πηγαίνω πάντα καθυστερημένος στη δουλειά και τις δύσκολες καταστάσεις τις αντιμετωπίζω χαλαράαα. Για να καταλάβετε, μετά την ήττα της ομάδας μου από τον Εργοτέλη είχα δηλώσει: "Εντάξει, δεν παίξαμε καλά, έτσι είναι το ποδόσφαιρο, τι να κάνουμε; Κοιτάμε τώρα το επόμενο παιχνίδι"». Ποιος υπουργός, άραγε, ακούγοντας όλα αυτά δεν θα αντιλαμβανόταν ότι ο Κλέιτον είναι όντως γνήσιο πατριωτάκι;

Ελπίζω, βέβαια, να είναι ενήμερος και ο Ρεχάγκελ για τη συγκεκριμένη κίνηση, για να μην πάει τόσος κόπος στράφι. Δυσκολεύομαι, είναι αλήθεια, να πειστώ ότι ο Κλέιτον είναι παίκτης που χαίρει της εκτίμησης του Οτο, διότι έχει ένα μεγάλο ελάττωμα. Διαθέτει κάθετη πάσα…

Αν σκεφτείς ότι οι επιθετικοί της Εθνικής έχουν να δουν κάθετη της προκοπής από την εποχή του Τσιάρτα –τότε δηλαδή που ο «Τεό» ήταν ακόμα εργένης–, καταλαβαίνεις ότι μάλλον θα αποσυντονιστούν, παρά θα βοηθηθούν απ' το παιχνίδι του Κλέιτον. Οταν οι επιθετικοί έχουν συνηθίσει να κάνουν κίνηση στον κενό χώρο κοιτώντας ταυτόχρονα τον ουρανό και ακολουθώντας το σύστημα «σηκώστε κεφάλι, γιόμα έρχεται κι άλλη», εύκολο θαρρείς πως είναι να αλλάξουν τις συνήθειές τους απ' τη μια μέρα στην άλλη; Μέχρι να ξαναθυμηθούν τι είναι η κάθετη θα ’χουμε χάσει τσάμπα και βερεσέ τουλάχιστον δέκα παιχνίδια…

Θα ορκιζόμουν ότι αν ήταν στο χέρι του Γερμανού να επιλέξει έναν ξένο παίκτη του Παναθηναϊκού που θα ήθελε να ελληνοποιηθεί, άλλα πράγματα θα συζητούσαμε σήμερα. Είναι βέβαιο ότι ο Οτο θα ζητούσε απ' τη διοίκηση της ομάδας να πάρει πίσω τον Ροντρίγκο Σόουζα για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον Χαριστέα στη σύνθεσή της η Εθνική κατέκτησε το Ευρωπαϊκό. Φαντάσου, λοιπόν, τι θα έκανε αν εκτός απ' τον Αγγελο είχε και τον ποδοσφαιρικό κλώνο του στις τάξεις της…

Παραμένω σε μεταγραφικό κλίμα και συγκεκριμένα στην αποκάλυψη του φίλου μου του Διονύση Δεσύλλα, ο οποίος έγραψε ότι ο Γιούρκας γυρίζει στην Παιανία σαν τρελός. Επειδή ο Σεϊταρίδης δεν έφυγε ακριβώς μες στα μέλια και τις αγκαλιές απ' το «τριφύλλι», αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι απίθανο η επάνοδός του να γίνει σίριαλ αντίστοιχο με εκείνο του Κυργιάκου. Ο ασφαλέστερος τρόπος για να αντιληφθείς ποιος αγαπά ακόμα τον Γιούρκα και τον θέλει πίσω και ποιος όχι είναι να διαβάσεις στις εφημερίδες την κριτική που γίνεται στον ανταγωνιστή του, τον τίμιο Μίκαελ Νίλσον…

Ρούφα μέχρι την τελευταία λέξη τα σχόλια των δύο εφημερίδων που πρόσκεινται στους «πράσινους» για την απόδοση του Σουηδού στο παιχνίδι με τον Θρασύβουλο και θα καταλάβεις πολλά. «Derby»: «Στο ανασταλτικό κομμάτι ο Σουηδός αμυντικός ήταν σταθερός και δεν είχε προβλήματα στον χώρο ευθύνης του». «Πράσινη»: «Γιατί δεν υπήρχε και αντίπαλος να τα δημιουργήσει». «Derby»: «Γενικά περιορίστηκε στα απολύτως απαραίτητα. Κανείς δεν ξέρει αν αυτό ήταν εντολή από τον πάγκο ή οφείλεται στην έλλειψη δυνάμεων». «Πράσινη»: «Ο Σουηδός διανύει παρατεταμένη περίοδο αγωνιστικού ντεφορμαρίσματος. Οταν σε ένα τέτοιο ματς δεν κάνεις το κάτι παραπάνω για να βοηθήσεις επιθετικά, πού θα το κάνεις;».

Με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια, πάντως, μια χαρά λύση θα ήταν ο Γιούρκας για τον Παναθηναϊκό. Είμαι της άποψης ότι ένας παίκτης είναι τόσο καλός όσο το τελευταίο του αμάξι. Γι' αυτό ο Σεϊταρίδης ανήκει στους κορυφαίους της Ευρώπης στη θέση του. Λαμποργκίνι σαν τη δική του πόσοι δεξιοί μπακ νομίζεις ότι οδηγούν; Δες το σκίτσο να σκάσεις απ' τη ζήλια σου, αγαπητέ αναγνώστη.

Για το τέλος σού κράτησα την είδηση του μήνα. Ενα πουλάκι μού σφύριξε ότι ο γοητευτικός Σωτήρης Ταμπάκος εθεάθη την Τρίτη στα επίσημα του ΟΑΚΑ συνοδευόμενος από αιθέρια ύπαρξη επιπέδου Ολγας Φαρμάκη. Λίγο πιο δίπλα καθόταν γνωστός ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ο οποίος είχε μείνει εκτός αποστολής. Αμφιβάλλω αν ο καλός μου πήρε χαμπάρι ότι η ομάδα του αποκλείστηκε απ' τη Βιγιαρεάλ…

Καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, βλέπεις, είχε τα μάτια του στραμμένα στον Σωτήρη, για να μαθαίνει απ' τον δάσκαλο του έρωτα πώς ο άνδρας ο σωστός γοητεύει το ασθενές φύλο. Ο Ταμπάκος, dear, αλλάζει τις γυναίκες με τη συχνότητα που ο Σεϊταρίδης αλλάζει τα αυτοκίνητα. Γι' αυτό είναι ο πιο περιζήτητος γαμπρός μετά τον Πάρι Κασιδόκωστα. Εχει τον τρόπο του…

Αλ Μπαντής

Αλλη μία μεγάλη αποκλειστικότητα της στήλης. Αυτός είναι ο νέος τερματοφύλακας του Ηρακλή. Οικογενειάρχης άνθρωπος, «παντρεμένος με παιδιά», αποκλείεται να δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα στην ομάδα, όπως ο Κοβαλέφσκι. Ή να φάει πέντε γκολ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όπως ο Μπαντής. Ο Αλ Μπαντής ήρθε για να κάνει τη διαφορά…