Γιορτή του μπάσκετ ή μπαλ-μασκέ;

Δεν ταξίδεψα στην Ξάνθη, ούτε παρακολούθησα από την τηλεόραση τη «γιορτή των αστέρων» του ελληνικού μπάσκετ. Συγγνώμη, αλλά αυτό το πράγμα δεν βλέπεται. Για να πάω να δω ένα All Star Game της Α1, θα πρέπει πρώτα να πειστώ ότι όσοι συμμετέχουν το κάνουν με την καρδιά τους και θεωρούν την παρουσία τους τιμητική.

Γνωρίζω κατά βάθος ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ και ότι το χαμόγελο των αθλητών δεν είναι παρά μία καλοφτιαγμένη μάσκα. Εάν η συμμετοχή ήταν εθελοντική και όχι υποχρεωτική, δεν θα ανηφόριζε στην Ξάνθη ούτε ένας από τους παίκτες του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, του Αρη και των άλλων ομάδων της Α1.

Το πολύ πολύ να αποφάσιζε το ταξίδι ο Αντώνης Φώτσης, για να τρέξει λίγο το εξωγήινο αυτοκίνητο που έχει αγοράσει! Καλύτερα όμως να καθόταν και αυτός στο σπίτι του. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι υπόλοιποι οδηγοί στις εθνικές οδούς είναι το συναπάντημα με κάποιον που τραβάει το πόδι από το γκάζι μόνο όταν δει στον μετρητή την ένδειξη «250».

Σύμφωνοι, το κοινό της Ξάνθης ευχαριστήθηκε το απροσδόκητο δώρο. Οι ντόπιοι έλεγαν ότι το «Αμοιρίδης» θα γέμιζε ακόμα κι αν είχε χωρητικότητα 15.000 θεατών. Οι πιτσιρικάδες της περιοχής μάζεψαν δεκάδες αυτόγραφα και συνάντησαν ινδάλματα που μέχρι το Σάββατο θαύμαζαν μόνο από το τηλεοπτικό γυαλί. Και μόνο για την αθρόα προσέλευση και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών αξίζει να στήνεται μία φορά τον χρόνο αυτό το πανηγυράκι σε κάποια πόλη της στερημένης ελληνικής υπαίθρου.

Αλλά τι νόημα έχει να διεξάγεται το «All Star» τριήμερο Μάρτιο μήνα, μέσα στην τούρλα της Ευρωλίγκας; Ποιος θα αποζημίωνε τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό εάν -χτύπα ξύλο- τραυματιζόταν στην Ξάνθη ο Μπουρούσης ή ο Διαμαντίδης; Το «νεκρό» Σαββατοκύριακο πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων μοιάζει ιδανικό για τέτοιου είδους εκδηλώσεις, αφού μπορεί κάλλιστα να συνδυαστούν αυτές και με φιλανθρωπική δραστηριότητα στη συγκεκριμένη περιοχή.

Ελπίζω ότι δεν θα φέρει τις συνηθισμένες του αντιρρήσεις ο ΠΣΑΚ αν αποφασιστεί τέτοια κίνηση. Οι αθλητές είναι διασκεδαστές και ως τέτοιοι οφείλουν να ανεβαίνουν στο παλκοσένικο τις «άγιες μέρες», όπως γίνεται (σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο) σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική. Οχι να παίρνουν δεκαήμερο ρεπό από τους αγώνες...

Εν τέλει, ένα και μοναδικό δέλεαρ υπήρχε για όποιον βρισκόταν απογευματάκι Κυριακής μπροστά στον τηλεοπτικό δέκτη. Ο αγώνας των Ελλήνων κόντρα στους ξένους θύμισε εξ ορισμού φιλικό αγώνα της Εθνικής Ελλάδας απέναντι σε μια αυτοσχέδια Μεικτή Ευρώπης!

Προπονητής της, όμως, ήταν προχθές ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Παρά την παρουσία του Γιάννη Σφαιρόπουλου δίπλα στον «δράκο», η εικόνα έμοιαζε βγαλμένη μάλλον από το (έστω πρόσφατο) παρελθόν, παρά από το άμεσο μέλλον. Αλήθεια, σκέφτηκε κανείς να καλέσει στη γιορτή τον Γιόνας Καζλάουσκας;