Καμικάζι και τιμωρός μες στο κολαστήριο

Oταν ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος έσπαζε τον κουμπαρά για να φέρει στον Πειραιά τον Νίκολα Βούιτσιτς και τον Θοδωρή Παπαλουκά, ονειρευόταν βράδια όπως το χθεσινό. Οι δύο χρυσοπληρωμένοι άσοι έγιναν... αρχάγγελοι του Ολυμπιακού καθ’οδόν προς τη σημαντικότερη νίκη της σεζόν, ίσως τη μεγαλύτερη των τελευταίων δέκα ετών.

Ο Βούιτσιτς ήταν ο μέγας Βούιτσιτς τον οποίο περίμενε υπομονετικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης στο δύσκολο πρώτο τετράμηνο της σεζόν: σκόρερ, δημιουργός, ριμπάουντερ, ηγέτης, ένας Σαμπόνις του 21ου αιώνα. Ο δε Παπαλουκάς όρθωσε το ανάστημά του στο πιο κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης, όταν η Τάου μείωσε στον πόντο, 74-75, με πρωταγωνιστή το «φάντασμα» Βιδάλ. Στο επόμενο δίλεπτο, ο Θοδωρής έβγαλε μια δύσκολη προσωπική άμυνα απέναντι στον Μάικλ, μάζεψε ένα πολύτιμο αμυντικό ριμπάουντ, έδωσε την ασίστ στον Γιάννη Μπουρούση για το 74-77 και «μπουμπούνισε» ένα τρίποντο με το οποίο η διαφορά έφτασε ξανά στους 6 πόντους.

Ο Μπουρούσης με τον Βασιλόπουλο, η δίδυμη σημαία του σύγχρονου Ολυμπιακού, έβαλαν τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ στη θέση τους, με 11 από τους τελευταίους 14 πόντους της ομάδας. Οι αλλεπάλληλες τάπες που μοίρασε ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος, λίγο πριν ακουστεί η κόρνα, ήταν διπλό κερασάκι σε πεντανόστιμη τούρτα. Τι εποποιία! Τι θρίαμβος!

Στην κατηφορική έδρα της Τάου, ο καμικάζι Ολυμπιακός έστησε τρόπαιο και έβαλε θεμέλιο πρόκρισης για το φάιναλ φορ του Βερολίνου. Ταυτόχρονα, τιμώρησε τους Ισπανούς για την απερίγραπτη –αλλά τόσο γνώριμη, στους παροικούντες εν Ιερουσαλήμ του μπάσκετ- αλαζονεία τους.

Τη στιγμή που είδα την επίσημη Τάου να καλεί μέσω Διαδικτύου το κοινό της στη «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» για το πρωτο παιχνίδι των πλέι οφ, προεξοφλώντας έτσι τη νίκη επί του Ολυμπιακού, υποψιάστηκα ότι οι Βάσκοι θα είχαν άσχημα ξεμπερδέματα. Μάρτυς μου ο συνάδελφος Γιάννης Ψαράκης, στον οποίο κατέθεσα το προγνωστικό μου (για «διπλό» των «κόκκινων» στη Βιτόρια) μεταξύ τυρού και αχλαδίου και μπίρας, την παραμονή του αγώνα…

Τον Ολυμπιακό χωρίζει πια από το Βερολίνο ένα εμπόδιο συγκριτικά χαμηλό και οπωσδήποτε χαμηλότερο από εκείνο που θα έβρισκε μπροστά του σε περίπτωση ήττας από την Τάου: αντί της Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ. Τη μεθεπόμενη Τρίτη θα φωταγωγηθεί (όχι βέβαια η «Μπουέσα Αρένα», αλλά) το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, για να στεγάσει το ευρωπαϊκό όνειρο των παικτών, του προπονητή, της διοίκησης και των οπαδών του, αυτών που αποδεικνύονται σταθερά οι καλύτεροι σύμμαχοι της ομάδας.

Οπως και πέρυσι, έτσι και φέτος, ο Ολυμπιακός βρίσκεται Μάρτιο μήνα πιο κοντά στο φάιναλ φορ απ’ ό,τι ο Παναθηναϊκός! Την άνοιξη του 2008, οι ελπίδες του έσβησαν στα χέρια της πανίσχυρης ΤΣΣΚΑ και του Παπαλουκά. Φέτος ο Θοδωρής είναι όχι εχθρός, αλλά φίλος. Η Ρεάλ του 2009 δεν πλησιάζει καν σε αξία και σε κλάση την ΤΣΣΚΑ του 2008. Ο Ολυμπιακός είναι φαβορί για την πρόκριση.

Το δικό μου σύνθημα προς τους φίλους του θα είναι ίδιο με το χθεσινό μου προς τους αντιστοίχους του Παναθηναϊκού: εάν το σκορ γίνει 2-0 στο Φάληρο, σπεύσατε στα ταξιδιωτικά πρακτορεία. Σε λίγες μέρες, αεροπορικό εισιτήριο για το Βερολίνο δεν θα υπάρχει ούτε για δείγμα…