Ας πούμε την αλήθεια για τα αυτοκίνητα

Η καταγραφή της πραγματικότητας στον χώρο του αυτοκίνητου στην Ελλάδα και διεθνώς, όσο σκληρή κι αν είναι, μπορεί να φανεί χρήσιμη για το μέλλον, εφόσον γίνει σωστή αξιολόγηση της κατάστασης και κυρίως εφόσον υπάρξουν ενδεδειγμένες ενέργειες για το μέλλον. Δυστυχώς στην Ελλάδα, τη χώρα της «επί παντός επιστητού άποψης όλων», αλλά κυρίως της αδράνειας που χαρακτηρίζει φορείς και εταιρείες, η εμπορία των αυτοκινήτων πλήττεται θανάσιμα.

Το πτωτικό τελευταίο τρίμηνο του 2008 ακολούθησε ένα επίσης πολύ μειωμένο δίμηνο φέτος και αν δεν ληφθούν αποφάσεις εγκαίρως, ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι. Τον Ιανουάριο πουλήθηκαν 20.247 νέα Ι.Χ., δηλαδή κατά 39% λιγότερα από τον αντίστοιχο περσινό μήνα και τον Φεβρουάριο 23.292, μείον 33% από τον περσινό ίδιο μήνα. Η πίεση που δέχονται οι εισαγωγείς, αλλά κυρίως οι κατά τόπους αντιπρόσωποι που είναι κατά βάση οικογενειακές επιχειρήσεις είναι τεράστια. Μέχρι στιγμής έχουμε απολύσεις και συρρίκνωση αρμοδιοτήτων, περικοπές μισθών, δραματική μείωση διαφημιστικής δαπάνης, περιορισμό μετακινήσεων στελεχών για την παρακολούθηση των εμπόρων (!) και κλείσιμο καταστημάτων (μεταχειρισμένων κυρίως Ι.Χ.).

Οι τράπεζες έχουν κλειστή την κάνουλα των δανείων και οι εισαγωγείς κατά πάσα πιθανότητα θα αποφασίσουν τη ματαίωση της φετινής διεθνούς εκθέσεως τον Νοέμβριο. Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, κατά τη γνώμη μου, θα είναι οδυνηρό επειδή έτσι δεν υποστηρίζεις τη δουλειά σου. Δεν χρειάζονται μεγαλοπρέπειες, φανφάρες, πολυτελή περίπτερα και πυροτεχνήματα. Θέλει να αντιμετωπίζεις την κατάσταση με αξιοπρέπεια και σεβασμό απέναντι στον καταναλωτή. Οι εισαγωγείς που έβγαλαν πολλά χρήματα στη εποχή μετά την απόσυρση (1992) και τα έριξαν είτε σε τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης, είτε σε νέα καταστήματα, είτε σε άλλες δραστηριότητες (κατασκευές κτιρίων, αεροπλάνα, τράπεζες, καράβια) οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Δυστυχώς ούτε με την κυβέρνηση υπάρχει συνεννόηση σε κανένα ζήτημα. Και να σκεφτείτε ότι οι περισσότεροι εισαγωγείς είναι προμηθευτές του Δημοσίου σε διάφορους οργανισμούς. Ούτε στο θέμα των τεκμηρίων επί υπουργίας Γιώργου Αλογοσκούφη υπήρξε πρόληψη ώστε να μην ανακοινωθεί κάτι που τελικά δεν θα ισχύσει και που προβλημάτισε αρκετά την αγορά. Ούτε στα σενάρια περί απόσυρσης που κυκλοφορούν εδώ και δέκα μήνες και πάγωσαν ακόμα πιο πολύ την ήδη παγωμένη αγορά. Ούτε στο θέμα της φορολόγησης βάσει ρύπων.

Αλλη τόση ευθύνη έχει και η πολιτεία. Χάνει έσοδα από τους φόρους με τη μείωση των πωλήσεων, το περιβάλλον επιβαρύνεται, μια και ο μέσος όρος ηλικίας των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα ανήλθε στα 11 χρόνια, ενώ δεν υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική για τον υπολογισμό των τελών κυκλοφορίας των επόμενων ετών ή την κυκλοφορία. Θα επανέλθω με περισσότερα.