Γέμισε ο τόπος αίματα...

Και ξαφνικά γέμισε ο τόπος αίματα. Μετά τη «σφαγή» του ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη την Κυριακή στο ντέρμπι, χθες είχαμε και τη «σφαγή» του ΠΑΟΚ στο ματς του Κυπέλλου. Μετά τα e-mail των οπαδών του ΠΑΟ, που είδαν στο Καραϊσκάκη την ομάδα τους να χειρουργείται, γέμισε χθες το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και από e-mail οπαδών του ΠΑΟΚ. Επειδή ήταν αδύνατο να απαντήσω σε όλους ονομαστικά, υποχρεώνομαι να γράψω πάλι δυο κουβέντες για τη διαιτησία. Θέλω ν' αγιάσω, αλλά δεν μπορώ...

Αδίκησε τον ΠΑΟΚ ο Κουκουλάκης; Εξαρτάται τι περιεχόμενο δίνει κανείς στην έννοια της αδικίας. Αν π.χ. θεωρεί ότι η διαιτησία είναι πολιτική και ότι σε ένα τέτοιο ματς ο διαιτητής απαγορεύεται να αφήσει μία ομάδα με εννέα παίκτες γιατί χαλάει το παιχνίδι, τότε ναι, ο γιατρός δεν έκανε πολιτική.

Ομως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έκανε και μία καλή διαιτησία, κυρίως γιατί του ξέφυγε η φάση στο 77', αυτή που ξέφυγε και από τον επόπτη του Ακρίβο: αναφέρομαι στο φάουλ του Νταρμπισάιρ στον Αραμπατζή πριν από την αποβολή του Ιβιτς. Αν το είχε δώσει, η επόμενη φάση -δυστυχώς καθοριστική- θα ήταν ως μη γενόμενη.

Μαρκάρισμα

Είναι αυτό το σφύριγμα διαιτητική σφαγή; Ναι, αν κάποιος μου αποδείξει ότι ο Κουκουλάκης ήξερε ότι τριάντα δευτερόλεπτα αργότερα ο Ιβιτς θα κλάδευε τον Αγγλο! Την απόδειξη ότι αυτή η συζήτηση είναι αστεία τη δίνει ένα προηγούμενο ματς του ΠΑΟΚ, πολύ πρόσφατο: το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Μισό λεπτό πριν από το γκολ του Κοντρέρας ο Ιβιτς έχει κάνει επιθετικό φάουλ στον Μάρτος –φάουλ που δεν σφυρίζεται.

Στην εξέλιξη της φάσης ο ΠΑΟΚ σκοράρει. Αν είναι σφαγή ο μη καταλογισμός φάουλ στον Αραμπατζή, «σφαγή» είναι και του Ηρακλή: δεν θυμάμαι να το άκουσα πουθενά. Τι έχουμε στην πραγματικότητα; Δύο λάθος αποφάσεις που δεν εμπεριέχουν δόλο, αλλά αποτελούν κακές εκτιμήσεις. Το ίδιο μπορεί να πει κάποιος και για τη φάση του Μπακαγιόκο με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο.

Ισως είναι φάουλ και κατά συνέπεια αποβολή: παραμένει ένα μαρκάρισμα ώμο με ώμο στα όρια του ανεκτού. Ιδιο ήταν και εκείνο του Μάρκος Αντόνιο στον Κόκε στο ντέρμπι του Κυπέλλου μεταξύ του Αρη και του ΠΑΟΚ: όποιος τότε είπε ότι ευνοήθηκε ο ΠΑΟΚ τώρα μπορεί να πει ότι αδικήθηκε. Από την άλλη, κάποιος μπορεί βάσιμα να υποστηρίξει ότι σε ένα ακόμα ματς στο Καραϊσκάκη οι αμφιβολίες του διαιτητή ήταν υπέρ του Ολυμπιακού: αυτό είναι μία σοβαρή παρατήρηση.

Συγκρίσεις

Εκανα επίτηδες τις συγκρίσεις των δύσκολων αποφάσεων του Κουκουλάκη με τις δύσκολες υπέρ του ΠΑΟΚ σε άλλες περιπτώσεις για να κάνω κατανοητό ότι η συζήτηση για τη διαιτησία, όταν γίνεται στη βάση κάποιων αμφισβητούμενων φάσεων, δεν οδηγεί πουθενά: μπορεί κάτι να βρεις για να απαντάς σε όποιον φωνάζει και αυτός στη συνέχεια να φωνάζει περισσότερο για να εκτονωθεί.

Η σοβαρή συζήτηση για τη διαιτησία είναι μόνο μία: αν υπάρχει ένα κέντρο που την κατευθύνει ή την επηρεάζει. Στην Ελλάδα τέτοια κέντρα υπήρξαν –η σωστή ερώτηση είναι αν υπάρχουν πια. Η δική μου γνώμη είναι ότι αργά αλλά σταθερά πάμε μπροστά, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει διαιωνίζοντας αστήρικτα προπαγανδιστικές οπαδικές θέσεις. Στο συγκεκριμένο ματς ορίστηκε ένας διαιτητής που ο Ολυμπιακός (άτυπα) είχε πετύχει να μην τον έχει σε σημαντικά παιχνίδια του τα τελευταία δύο χρόνια!

Ενα από τα πράγματα για τα οποία κατηγορούσαν τον «Ψυχώ» ήταν ότι τον Κουκουλάκη δεν τον έβαζε ποτέ στα ματς του Ολυμπιακού, δείχνοντας ευάλωτος σ' αυτή την απαίτησή του. Αυτός ειδικά ο διαιτητής μπορεί να κατηγορηθεί για οτιδήποτε, όχι όμως ότι ακούει τον Ολυμπιακό ή όποιον είχε αναλάβει εργολαβικά την όποια προστασία του. Αυτό για να μην τρελαθούμε τελείως.

Γιατρός

Παραμένει, βέβαια, η ερώτηση γιατί ακόμα και ο γιατρός έδωσε στον Ολυμπιακό τα σπόρια της αμφιβολίας του. Η απάντηση δεν είναι και τόσο απλή. Νομίζω ότι και ο Κουκουλάκης και ο Σπάθας πήγαν στο Καραϊσκάκη με σαφή πρόθεση να παίξουν 50-50. Μόνο που το 50-50 σημαίνει και ότι αν δεις ένα φάουλ για κίτρινη, την κάρτα θα τη βγάλεις χωρίς δισταγμούς. Στις τρεις αποβολές που οι διαιτητές έδωσαν σε αυτά τα ματς, τα φάουλ έγιναν: ο Σπάθας την Κυριακή δίστασε να αποβάλει τον Χριστοδουλόπουλο, ο Κουκουλάκης όχι –η κυνική αλήθεια είναι ότι άδικο είχε ο πρώτος.

Πίκρα

Καταλαβαίνω την πίκρα των οπαδών του ΠΑΟΚ. Ψυχρά και ρεαλιστικά ο ΠΑΟΚ μπορεί να ισχυριστεί ότι αδικήθηκε: μπορεί επίσης να επικαλεστεί 200 χιλιάδες προηγούμενα ανάλογα με το κέφι που έχει για υπερβολές. Καταλαβαίνω, επίσης, αυτόν που θα πει ότι «θέλω να δω τον Ολυμπιακό να αδικείται και να φωνάζει»: και αυτό είναι κατανοητό. Ομως, αυτό δεν είναι συζήτηση για τη διαιτησία, αλλά κάτι άλλο: πείτε το όπως θέλετε, εγώ δεν συμμετέχω.

Ψείρισμα

Το ψείρισμα των φάσεων για να βρούμε πράγματα να φωνάζουμε ή να απολογούμαστε είναι πανεύκολο –το δύσκολο είναι να ασχολείσαι πραγματικά με τα προβλήματά σου, αναλαμβάνοντας πρώτα απ' όλα τις δικές σου ευθύνες. Ο ΠΑΟΚ π.χ. έχει τη δική του ευθύνη για τον αποκλεισμό και αυτή η ευθύνη είναι μεγάλη. Στο πρώτο ματς δεν κυνήγησε ως όφειλε το δεύτερο γκολ απέναντι στον συγχυσμένο Ολυμπιακό, την Τετάρτη δεν πρέσαρε, το 4-5-1 και η εμπιστοσύνη στον ντεφορμέ Ιβιτς αποδείχτηκαν τελείως λάθος και όταν μπήκε στο ματς ο Νταρμπισάιρ και βγήκε ο Πατσατζόγλου, οι αμυντικοί του έχασαν τα πατήματά τους.

Επίσης, η συμπεριφορά κάποιων ποδοσφαιριστών του στα ντέρμπι είναι αδικαιολόγητη: έχοντας καταλάβει πόσο ανάγκη από ήρωες έχει ο λαός του ΠΑΟΚ, όλοι πουλάνε ένα οπαδιλίκι της συμφοράς και σε κάθε ντέρμπι κάποιος αποβάλλεται. Ολα αυτά ο ΠΑΟΚ πρέπει να τα κοιτάξει. Για τη διαιτησία ας ρωτήσει τον Μάκη, κάτι θα του έχει πει ο μπαμπάς του...

Ολοι μαζί «κοκοκό»

Στο μεταξύ, σε μια σπάνια στιγμή παραγοντικού «κοκοκό» η Σούπερ Λίγκα αποφάσισε να μην αντικαταστήσει τον εκπρόσωπό της στην ΚΕΔ Γιώργο Μπίκα μέχρι το τέλος της σεζόν και να εκχωρήσει στους δύο αρχιδιαιτητές της ΕΠΟ, δηλαδή στον Μηντιούρη και στον Γιαννόπουλο, το δικαίωμα να ορίζουν παρατηρητές μέχρι το τέλος της σεζόν. Εχει ενδιαφέρον η θέση του Νίκου Πατέρα, ο οποίος είπε ότι οι ομάδες απέφυγαν να προτείνουν αντικαταστάτες του Μπίκα για να μην υπάρξει ανάγκη κάποιας ψηφοφορίας, η οποία θα οδηγούσε σε διαφωνίες.

Πιάνομαι από αυτή τη δήλωση για να απαντήσω σε όλους εκείνους που πιστεύοντας ότι η ομάδα τους (ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Αρης, ο Ολυμπιακός κ.λπ.) είναι η αυτοκρατορία του «καλού» ζητούν από τους δημοσιογράφους να κάνουν σταυροφορίες εναντίον εκείνων που είναι το «κακό» (δηλαδή ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ κ.λπ.).

Τους λέω ότι στη φάση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το ελληνικό ποδόσφαιρο τέτοιου τύπου εκκλήσεις είναι απολύτως ανόητες! Οι ομάδες συμπορεύονται και μολονότι πολλοί ενδιάμεσοι γύφτοι θέλουν να ξεσπάσει ένας γενικότερος παραγοντικός πόλεμος, οι ΠΑΕ αυτό ακριβώς θέλουν να αποφύγουν. Χθες υποτίθεται ότι θα είχαμε πρόταση μομφής στον Πηλαδάκη: δεν έγινε τίποτα. Στο Δ.Σ. της Λίγκας συζήτησαν, συμφώνησαν σε κάποια πράγματα και διαφώνησαν σε κάποια άλλα και εξακολουθούν να πορεύονται σαν καλοί συνεταίροι.

Θα το πω απλά για να γίνει κατανοητό: όσοι έχετε την εντύπωση ότι αυτή τη στιγμή η ομάδα σας αδικείται από ένα σύστημα που υπάρχει για να της κάνει κακό, δεν έχετε παρά να ρωτήσετε τους ιδιοκτήτες της ομάδας που υποστηρίζετε: γιατί μετέχουν στη Λίγκα; Γιατί συμπορεύονται μ' αυτόν που υπάρχει για να τους νικάει δόλια; Γιατί στις συνεδριάσεις της δεν μιλάνε; Γιατί, την ώρα που εσείς φαρμακώνεστε από τον πόνο που σας προκαλούν οι διαιτητές, αυτοί δεν δείχνουν να έχουν το παραμικρό πρόβλημα με τους αντιπάλους τους;

Εχω γράψει πολλές φορές ότι ζούμε έναν παραλογισμό, βάσει του οποίου κάποιοι γκρινιάζουν ζητώντας από τον Κόκκαλη να στήσει το πρωτάθλημα για να το χάσει ο Ολυμπιακός. Ομως, ο απόλυτος παραλογισμός είναι να πιστεύεις ότι ο καλός που υποστηρίζεις (ο ΠΑΟ, ο Αρης, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ κ.λπ.) στήνει το πρωτάθλημα σε βάρος του εαυτού του, συνεργαζόμενος με τους κακούς...

Κρυφοολυμπιακός;

Επειδή η δήλωση έχει μια σχετική πρωτοτυπία, τη σημειώνω, γιατί δείχνει ότι μεταξύ των οπαδών του ΠΑΟ διαμορφώνεται σιγά σιγά μια νέα τάση: υπάρχουν πλέον και αυτοί που αδιαφορούν για τις όποιες ευρωπαϊκές επιτυχίες και θέλουν τίτλους και επιτυχίες στο πρωτάθλημα!

Μία εκπρόσωπος αυτής της μάλλον νέας οπαδικής τάσης είναι η Λιάνα Κανέλλη, η οποία μιλώντας χθες στον ραδιοφωνικό σταθμό City FΜ δήλωσε πολύ στενοχωρημένη για τον αποκλεισμό του ΠΑΟ στο Κύπελλο, προσθέτοντας ότι ελάχιστα την ενδιαφέρουν οι ευρωπαϊκές πορείες και τα αποτελέσματα στην Ευρώπη. «Το μόνο που μένει τελικά είναι οι τίτλοι στην Ελλάδα», είπε, μπαίνοντας στη γραμμή του Σάββα Θεοδωρίδη (!), που έχει κάνει την ίδια δήλωση πριν από μία εβδομάδα.