Κι όμως σε ένα κακό παιχνίδι μπορείς να επιλέξεις την καλύτερη ομάδα σε σύγκριση δυο αντιπάλων. Στο ντέρμπι του Φαλήρου, καλύτερος ήταν ο Παναθηναϊκός. Η ομάδα του Χενκ Τεν Κάτε είχε καλύτερη στήσιμο στον αγωνιστικό χώρο, ήταν περισσότερο διαβασμένη και παρουσίασε θέληση να κτυπήσει το ματς.
Φυσικά δεν υπάρχει η δικαιολογία για τους ερυθρόλευκους ότι το πρωτάθλημα έχει κριθεί. Ένα ντέρμπι "αιωνίων" έχει πάντα ξεχωριστή σημασία. Ο Ολυμπιακός για ένα ακόμα παιχνίδι τον τελευταίο μήνα δεν είχε αγωνιστικό πλάνο. Στο παιχνίδι του υπάρχουν κάποιοι αυτοματισμοί, οι οποίοι κυρίως αφορούν τις θέσεις των παικτών του. Δεδομένα η μπάλα θα πάει δεξιά γιατί εκεί υπάρχει πάντα η κλάση του Γκαλέτι, δεδομένα θα περάσει κάθετα για τον Ντιόγο προκειμένου να κερδίσει ο τελευταίος κάποιο φάουλ γύρω από την περιοχή. Αυτά όμως κόντρα σε μια μεγάλη ομάδα δεν αρκούν.
Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε διστακτικά. Ο Αντρέας Ίβανσιτς δεν βοήθησε και θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί νωρίτερα από τον Ολλανδό τεχνικό. Το δεύτερο μέρος παρά την αποβολή έβγαλε στην επιφάνεια την ποιότητα που δείχνουν φέτος οι "πράσινοι" στα κρίσιμα και στα δύσκολα παιχνίδια. Δυστυχώς για τους οπαδούς του τριφυλλιού αυτό συμβαίνει φέτος μόνο όταν ο αντίπαλος ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη. Το δοκάρι του Καραγκούνη και το πέναλτι που αρνείται ο Σπάθας στον Κλέτον, στην τελευταία φάση του αγώνα είναι τα σημεία αναφοράς με τον Τεν Κάτε να αξίζει συγχαρητήρια γιατί μέσα στο απόρθητο κάστρο δεν δίστασε να παίξει με δυο παίκτες στην επίθεση παρά την κόκκινη του Σαριέγκι ανεβάζοντας έτσι την αυτοπεποίθηση των παικτών του. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην πήρε τη νίκη, κέρδισε όμως ακόμα περισσότερους πόντους ψυχολογίας για το μεγαλύτερο παιχνίδι της χρονιάς. Τον επαναληπτικό με τη Βιγιαρεάλ στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας με στόχο την πρόκριση στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.