Ζιλμπέρτο – Λεντέσμα σημειώσατε «Χ»

Μην παραπονιέσαι, λατρεμένε οπαδέ του σωκρατικού. Μπορεί η ομάδα σου να ηττήθηκε δεύτερη φορά από τη Σεντ Ετιέν, όμως εσύ κερδισμένος βγήκες. Αρκεί να παρακολούθησες το παιχνίδι. Εγώ που το έκανα, νιώθω υπόχρεος στον αγαπημένο μου Δημοσθένη Καρμοίρη, διότι έμαθα κάποια πράγματα που αγνοούσα μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, συνειδητοποίησα ότι στην Ευρώπη ο σωκρατικός συνήθως πατώνει, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τις υπόλοιπες ομάδες. Η παράγκα της ΟΥΕΦΑ για να τον τιμωρήσει έβαλε και καπέλο στο σκορ πρόκρισής του...

Δέκα λεπτά πριν από την ολοκλήρωση του αγώνα, με το σκορ στο 2-1 υπέρ των Γάλλων, ο Δημοσθένης μου μας ενημέρωσε ότι για να προκριθεί ο σωκρατικός χρειάζεται άλλα τέσσερα γκολ. Πάγωσα. Ολες οι άλλες ομάδες του κόσμου αν είχαν ηττηθεί 1-3 στην έδρα τους στο πρώτο παιχνίδι, θα ήθελαν σε ανάλογη περίπτωση άλλα τρία τέρματα για να προκριθούν στην επόμενη φάση. Για τον Θρύλο, όμως, ισχύουν διαφορετικοί κανονισμοί. Φαντάζεσαι, dear, σε τι σύγχυση θα βρισκόταν ο οπαδός του σωκρατικού, αν κοιμόταν ο Θεός, κόλλαγε άλλα τρία παστέλια σε ένα δεκάλεπτο ο Οσκαρ και γινόταν το 2-4; Αντί να κάνει τον σταυρό του να σφυρίξει ο διαιτητής το τέλος, θα είχε γαντζωθεί στην τηλεόραση και θα παρακαλούσε να παιχτεί ένα δίλεπτο ακόμα, μπας και βάλει ο βιρτουόζος Ισπανός ένα ακόμα...

Στοιχηματίζω επίσης, κεχαριτωμένε, ότι τη στιγμή που άκουσες τον Δημοσθένη μου να λέει ότι «η ψαλίδα που χωρίζει τις ομάδες στην Ευρώπη έχει πλέον κοντύνει», δυσανασχέτησες. Εως τώρα ήξερες ότι η έκφραση είναι «έκλεισε η ψαλίδα». Ανυποψίαστο αγόρι, αν δεν είχες και μένα να σου μεταφράζω, ήθελα να δω τι θα έκανες. Ο καλός μου απλώς αναφερόταν στην ψαλίδα που πιάνουν τα μαλλιά στις άκρες, διότι ένα θέμα με το τριχωτό της κεφαλής του το έχει και ο ίδιος. Μην μπερδεύεσαι χωρίς λόγο.

Σήμερα είναι η μέρα των αποκαλύψεων, sugar, γι' αυτό θα σου δώσω άλλη μια απάντηση σε ένα ερώτημα που σε βασανίζει. Εφτασε η στιγμή να μάθεις για ποιο λόγο αποκλείστηκε η Μίλαν από τη Βέρντερ. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι υπάρχει ένα μεγάλο αντιολυμπιακό μπλοκ, το οποίο κατηγορεί τον σωκρατικό και τον πρόεδρό του ακόμα και για την τρύπα του όζοντος. Φαίνεται ότι στο μπλοκ αυτό προσχώρησε εσχάτως και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Είναι σαν να βλέπω τον γοητευτικό Σίλβιο να μπαίνει στα αποδυτήρια της Μίλαν στο ημίχρονο (την ώρα που οι «ροσονέρι» προηγούνταν 2-0) και να βγάζει έναν πύρινο λόγο στους παίκτες: «Ακούστε, κύριοι. Ανήκουμε και εμείς από τούδε και στο εξής στους ορκισμένους εχθρούς του σωκρατικού. Γι' αυτό φροντίστε να αποκλειστείτε από τη Βέρντερ για να κάνουμε ρόμπα τον Μώραλη, ο οποίος είπε ότι ο σωκρατικός δεν έκανε μεταγραφές επειδή θα αντιμετώπιζε εμάς στον επόμενο γύρο». Τι να κάνουν και οι παίκτες, χρυσέ μου; Να παρακούσουν τις εντολές του προέδρου; Εκατσαν κι αποκλείστηκαν…

Αλλάζω θέμα, φίλε αναγνώστη, και περνώ σε ένα τεράστιο άρθρο του παλαίμαχου διεθνούς διαιτητή Γιώργου Φασόλη που βρήκα στον «Πρωταθλητή». Ο γλυκός Γιώργος μέσα από το κείμενό του δίνει χρηστικές συμβουλές στον διαιτητή Σπάθα για να διαπρέψει στο ντέρμπι των «αιωνίων»: «Η συνεχής επαφή με τους συναδέλφους του (βοηθούς και τέταρτο) είναι επιβεβλημένη. Για να τους γνωρίσει και να τον γνωρίσουν. Δυστυχώς δεν επικοινωνούν οι διαιτητές. Και πιο πολύ δεν έχουν προϊστορία συνεργασίας».

Μελώνω. Παρόμοιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και τα ζευγάρια, γι' αυτό ο αριθμός των διαζυγίων έχει αυξηθεί δραματικά στις μέρες μας. Τελικά μήπως πρέπει να στείλουμε τους «κόρακες» σε ένα σύμβουλο γάμου για να τους βοηθήσει να γεφυρώσουν το επικοινωνιακό χάσμα που τους χωρίζει, μπας και πάρουν τα πάνω τους; Ανατριχιάζω. Συνεχίζει ο Φασόλης: «Εξασφάλιση συνεχούς οπτικής και ηχητικής επαφής με τους συναδέλφους πριν από τη λήψη τεχνικών κι πειθαρχικών αποφάσεων. Είναι βασικό να έχουμε μια γνώμη. Δύο γνώμες είναι καλύτερες από μία. Και τρεις από δύο, εφόσον αυτό είναι χρονικά και τεχνικά εφικτό».

Βέβαια, επειδή και μια τέταρτη είναι καλύτερη από τρεις και μια πέμπτη από τέσσερις, μπορεί ο Σπάθας πριν από κάθε κρίσιμο σφύριγμά του να παίρνει τάιμ άουτ, όπως οι προπονητές στο μπάσκετ. Να κάνει μια σύσκεψη με τους βοηθούς και τον τέταρτο διαιτητή, να παίρνει και ένα τηλέφωνο τον Βαρούχα για να μάθει και τη γνώμη του ειδικού και αφού πάρει και τη βοήθεια του κοινού –το οποίο θα ψηφίζει ταυτόχρονα– θα καταλήγει σε μια απόφαση. Τρόπο και κέφι θέλει, λατρεμένε, και ο Σπάθας θα κάνει αύριο την καλύτερη διαιτησία όλων των εποχών.

Κλείνω, πιστέ μου αναγνώστη, με τον σαγηνευτικό Βασίλη Γαλούπη, ο οποίος στη στήλη του «Ντόπερμαν» στον «Φίλαθλο» καταθέτει μια ενδιαφέρουσα άποψη για τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Ο Βασίλης εξηγεί πώς γίνεται και ο Βραζιλιάνος, αν και μέσα στο γήπεδο δεν φαίνεται πολύ, να βγαίνει πρώτος απ' όλους στα χιλιόμετρα που διένυσε:

«Ο Ζιλμπέρτο παίζει με την εμπειρία του περισσότερο. Στο τρέξιμο έχει ένα σταθερό τέμπο. Πέρα δώθε, πάνω κάτω, μπρος πίσω, κινείται διαρκώς με μέσο ρυθμό και κάνει χιλιόμετρα. Καλύπτει χώρους παίζοντας εγκεφαλικά, αλλά όταν χρειάζεται να βγάλει σπριντ για μαρκάρισμα δείχνει να το έχει. Οπως και για να πεταχτεί μπροστά σε δυο-τρεις φάσεις. Απλώς δεν είναι δυνατός στις μονομαχίες. Κάτι που το καλύπτει ο Σιμάο. Αυτό είναι το στυλ του Ζιλμπέρτο, λοιπόν. Οπως πέρυσι ο Λεντέσμα που λέγαμε ότι είναι σαν το Πάκμαν».

Φοβάμαι. Αυτή ομοιότητα του Ζιλμπέρτο με τον Λεντέσμα με τρομάζει. Διότι και τον Αργεντινό τον αγαπούσαμε στον σωκρατικό, «λύκο» τον ανεβάζαμε, «λύκο» τον κατεβάζαμε, αλλά στο τέλος ψάχναμε τρόπο για να τον ξεφορτωθούμε. Εχει γούστο να γίνει το ίδιο και με τον Βραζιλιάνο. Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω. Παρεμπιπτόντως, εμένα πιο πολύ σε Tetris μου έκανε ο Λεντέσμα, όπως βλέπεις και στο σκίτσο. Μου έδινε την εντύπωση ότι έπαιρνε το κατάλληλο σχήμα για να «κουμπώσει» στον αντίπαλο. Βέβαια, έπειτα από κάθε «κούμπωμα» μπορεί να χρειαζόταν κάνα δίμηνο στα πιτς για να συνέλθει, αλλά αυτό μικρή σημασία είχε. Ακόμα και έτσι, εγώ τον αγαπούσα.