Les ψιψιψίνια e les κοκοψόψαρα

Σε μέρες κατά τις οποίες τα γαλλικά προϊόντα προτιμώνται, προς τέρψιν των απανταχού αντι-Ολυμπιακών, δημιουργείται ένα τόξο αποκατάστασης του ελληνικού ποδοσφαίρου στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Με στόχο πρώτον να μην ξεφτιλιστούμε γενικώς και, δεύτερον, να μη νιώθει μόνος του ο Παναθηναϊκός με τα γνωστά του κατορθώματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οι ΠΑΟΚτσήδες κατά πρώτο λόγο και οι Αρειανοί κατά δεύτερο σήκωσαν το βλέμμα τους και είδαν λίγο πιο μακριά από τη μύτη τους.

«Είδατε, καρντάσια, τι παθαίνει ο πρωταθλητής μας στην Ευρώπη από τον Γάλλο ουραγό; Δεν θα το αντέξουμε να το πάθουμε και εμείς», ανησυχούν και θα προσπαθήσουν –λένε- να υπερασπιστούν τα ελληνικά χρώματα όπως τους αξίζει, για να μη βρεθούν στην ίδια θέση και τους κατηγορήσουν με το γνωστό «μέσα πάμε καλά, αλλά έξω άσ' τα να πάνε».

Για τους ΠΑΟΚτσήδες θα είναι πρωτόγνωρη η εμπειρία. Ναι μεν σχεδόν όλοι τους έχουν αγωνιστεί λίγο έως πολύ σε διεθνείς αναμετρήσεις, αλλά για να νικήσεις, μον αμούρ, δεν φτάνει μόνο λίγη τρούφα από πάνω. Πρέπει να φροντίσεις για τη γέμιση και προτιμάται η πραγματική σοκολάτα με όλες τις ερωτογενείς παρενέργειες.

Μάλλον απέχει πολύ ο ΠΑΟΚ της Ελλάδας από τον ΠΑΟΚ της Ευρώπης, ο οποίος θα θέλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με αξιόπιστη συμμετοχή σε διεθνή διοργάνωση.

Για τους Αρειανούς ο εφιάλτης της πιτσαρίας από την Κροατία που τους απέκλεισε από το ΟΥΕΦΑ στο ξεκίνημα της περιόδου δεν έχει σβήσει. Αν υποθέσουμε ότι βγαίνει στην Ευρώπη και αν υποθέσουμε ότι κάτι θα πρέπει να έχουν διδαχθεί, τότε το καλοκαίρι της μεταγραφικής τους αναζήτησης θα κυλήσει ευνοϊκά και ευχάριστα. Χωρίς δηλαδή περιπέτειες με προπονητές ή παίκτες που έρχονται, φεύγουν, μένουν αλλά δεν παίζουν και άλλα ζουμερά για τα media σίριαλ.

Με άλλα λόγια, κάτι τέτοιες μέρες, όταν ο Ολυμπιακός αποκλείεται και πολλοί είναι αυτοί που βγάζουν τα απωθημένα τους παράγοντας ανέκδοτα για κηπουρούς, μακρυμάνικα και κοντομάνικα και ό,τι άλλο λαχταρά η καρδούλα τους, υπάρχει το ηθικό δίδαγμα. Για την ακρίβεια, δεν είναι και τόσο ηθικό. Ανήθικο είναι και πονά κάθε φορά που διαπιστώνουμε ότι κάτι πρέπει να γίνει για να μην ξεφτιλιστούμε, αλλά επιλέγουμε τα... ψιψιψίνια και τα κοκοψόψαρα. Και, τελικά, τι γίνεται; «Το χάνουμε το κορμί, πατριώτη».

Μια στις τόσες, κάτι φεγγάρια και η Μεγάλη Αρκτος κάθονται στην ίδια ευθεία και έχουμε να θυμόμαστε ένα γκολ επί της Αρσεναλ, δυο-τρία επί της Περούτζια και κάτι άλλα ψιλά. Αυτό είναι όλο.