Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε από την Ισπανία έχοντας πετύχει κατά 90% τον στόχο του. Γκολ εκτός έδρας και αποφυγή της ήττας. Ισοπαλία με γκολ δηλαδή, η οποία έχει μεταφέρει το πλεονέκτημα της πρόκρισης στο δικό του στρατόπεδο. Ο αγωνιστικός χώρος του Μαδριγάλ, βρήκε τους πράσινους έτοιμους για μάχη έτσι όπως ακριβώς την φανταζόμασταν οι περισσότεροι στην επίσημη ανακοίνωση της 11αδας.
Αμυνα-τρέξιμο μαζί με άμυνα-κάλυψη. Σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Το πρώτο 20λεπτο πέρασε χωρίς προβλήματα και έδωσε την ευκαιρία στον Μάριο Γκαλίνοβιτς με δυο καλές επεμβάσεις να ανέβει ψυχολογικά για την συνέχεια του ματς. Μέχρι το 40’ όμως το Μαδριγάλ είχε κατηφόρα. Οι παίκτες της Βιγιαρεάλ σκεπτόντουσαν και κινούνταν με μια ταχύτητα περισσότερο από τους ποδοσφαιριστές του τριφυλλιού και το μηδέν διατηρήθηκε με την βοήθεια της τύχης. Επειδή όμως το ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο και μισοάδειο – εξαρτάται από ποια πλευρά το βλέπεις – κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Παναθηναϊκός άξιζε το γκολ που κακώς δεν μέτρησαν βοηθός και διαιτητής στο φάουλ του Καραγκούνη. Το πρώτο ημίχρονο έληξε με ανακούφιση και προβληματισμό. Στην άμυνα, ο Γιάννης Γκούμας δεν έδειχνε να πατά γερά στα πόδια του και ο Γιόσου Σαριέγκι πολλές φορές έχανε την ψυχραιμία του μεταδίδοντας νευρικότητα στους υπόλοιπους. Βράχος ήταν ο Λουκάς Βύντρα και σε αυτόν στηρίχθηκε όλη η προσπάθεια στην επανάληψη.
Μπορεί να μην είναι ο ποδοσφαιριστής που θα φωνάξει στον συμπαίκτη για να τον εμψυχώσει αλλά με την χθεσινή εμφάνιση έκανε αρκετό κόσμο να απορεί που έκρυβε τέτοια αυτοπεποίθηση τόσα χρόνια. Οι επεμβάσεις του ήταν σίγουρες, οι τοποθετήσεις του εκεί που έπρεπε και η καθοδήγησή του σε Σαριέγκι και Βαβρζίνιακ εξαιρετική. Οι δυνάμεις του έμοιαζαν αστείρευτες στα τελευταία λεπτά όταν οι περισσότεροι έδειχναν σκασμένοι από τα πολλά χιλιόμετρα. Αυτός και ο Χενκ Τεν Κάτε ξεχώρισαν από την χθεσινή ισοπαλία. Ο Ολλανδός όχι τόσο για το κοουτσάρισμα. Το στήσιμο ήταν άλλωστε αναμενόμενο αφού το έχει επαναλάβει. Με την ομάδα να πιέζεται απίστευτα στο ? του γηπέδου, είχε την οξυδέρκεια να αρπάξει την μπάλα σε μια ανυποψίαστη φάση, να εκνευρίσει τον Ανχελ, να δημιουργηθεί αναταραχή και να περάσουν 6 ολόκληρα λεπτά στα οποία οι γηπεδούχοι είχαν χάσει πλέον εντελώς τον ρυθμό τους. Η οξυδέρκεια του Ολλανδού και η ηγετική εμφάνιση του Λουκά έφεραν μια ακόμα επιτυχία του «πρέσβη» για το ελληνικό ποδόσφαιρο.