O ΠAO ξανά στον κόσμο του ποδοσφαίρου

Ο Παναθηναϊκός χρωστά ένα ευχαριστώ στον Ολυμπιακό, επειδή μετά το πάθημα του τελευταίου στον αγώνα με τη Σεντ Ετιέν πάει στο «Μαδριγάλ» απόψε με τη βεβαιότητα της μεγάλης διαφοράς που έχει το συγκεκριμένο ματς από τα πολλά που έδωσε στην Ελλάδα μετά την πρόκριση στον β' γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ολυμπιακός κινδύνευε να πιαστεί στον ύπνο και πιάστηκε. Ο ΠΑΟ δεν θα πιαστεί στον ύπνο. Η σωστή ερώτηση στην περίπτωσή του είναι αν έπειτα από όσα του συνέβησαν τον τελευταίο καιρό μπορεί να είναι απόψε αξιόμαχος.

Δεν θα κάνω το λάθος που έκανα πριν από μία εβδομάδα, όταν πριν από τον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Σεντ Ετιέν καταπιάστηκα κυρίως με τους Γάλλους. Δεν πιστεύω ότι ο ΠΑΟ κρατά την τύχη του στα χέρια του απόψε. Η Βιγιαρεάλ μού μοιάζει πιο υποχρεωμένη να ρισκάρει και πιο κοντά στο να κερδίσει, όμως αυτά μπορεί να μη σημαίνουν και τίποτα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι δύο πιο σπουδαίες φετινές νίκες του ΠΑΟ, αυτές σε Βρέμη και Μιλάνο ήρθαν σε ανάλογες περιστάσεις: οι άλλοι είχαν την υποχρέωση να αντιμετωπίσουν προσεκτικά τον Παναθηναϊκό και με τις τσίμπλες στο μάτι μετά τα αποτελέσματα που είχαν πάρει στην Αθήνα δεν τα κατάφεραν.

Στον Παναθηναϊκό όλοι πρέπει να εύχονται οι Ισπανοί να έχουν δει τα τελευταία ματς της ομάδας και να έχουν και γνώση όλων των προβλημάτων που αντιμετώπισε. Να ξέρουν π.χ. ότι εδώ η συζήτηση γίνεται για τα σφυρίγματα που παίρνει κι αυτά που δεν παίρνει, να έχουν ακούσει ότι ο Χενκ Τεν Κάτε έχει χάσει τα αποδυτήρια, να έχουν παρασυρθεί βλέπε βλέπε τον ΠΑΟ και τη συζήτηση αν και κατά πόσον αδικούνται ο Μάτος και ο Αντρέας Ιβανσιτς. Το ξέρω ότι υπερβάλλω, αλλά το κάνω επίτηδες.

Προσέγγιση

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι από τη νύχτα εκείνη που ο ΠΑΟ απέκλεισε την Ανόρθωση και προκρίθηκε στην επόμενη φάση, όλη η προσέγγισή του σε αυτό που λέμε ποδόσφαιρο υπήρξε σχεδόν παιδαριώδης. Θα τη χαρακτήριζα και αυτοκαταστροφική, αν δεν γνώριζα ότι αυτή η συμπεριφορά έχει να κάνει κυρίως με μια συνολική αδυναμία προσέγγισης των σημαντικών πραγμάτων: θέλω να πω ότι η αυτοκαταστροφή στα δικά μου τα μάτια εμπεριέχει ένα είδος οικείας βούλησης, η οποία στον ΠΑΟ δεν υπάρχει.

Στον ΠΑΟ περίσσεψαν τον τελευταίο καιρό η επιπολαιότητα, η εσωστρέφεια, η αδυναμία εστίασης στα σημαντικά –αυτό είδικα το τελευταίο απόψε δεν μπορεί να υπάρξει, μια και παραδοσιακά ο ΠΑΟ βλέπει τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις καλύτερα από τις εγχώριες ευθύνες του. Το τελευταίο δίμηνο στον ΠΑΟ συζητούσαν για τους μετόχους και τα καπρίτσια τους, για εφημερίδες και δημοσιογράφους που πλακώνονταν, για παίκτες αδίκως παραγκωνισμένους, που ανάθεμα κι αν έχουν κάνει ένα καλό ματς από την αρχή της σεζόν, για διαιτητές που παρέμειναν εχθροί και δεν έγιναν φίλοι όπως περιμέναμε, μεταγραφές που δεν έγιναν, λάβαρα, ευθύνες προπονητών που δεν κατάφεραν να νικήσουν μεγαθήρια όπως ο Ηρακλής και ο Εργοτέλης και άλλα τέτοια ωραία.

Οι συζητήσεις αυτές, αποπροσανατολιστικές στη βάση τους οι περισσότερες, είχαν ως συνέπεια στην Ελλάδα ένα πλήθος από απογοητεύσεις. Οι συζητήσεις συντήρησαν έχθρες, δεν άφησαν την ομάδα να καταλάβει ότι το φτωχό σε λύσεις ρόστερ του Ολυμπιακού μπορεί να της δώσει το δικαίωμα να μαζέψει ένα βαθμολογικό ντεζαβαντάζ στην τελική ευθεία, αρκεί αυτό να περιοριζόταν σε μονοψήφιο νούμερο πόντων, έσβησαν σχεδόν τον ενθουσιασμό που είχε δημιουργήσει η εξέλιξη που λέγεται πολυμετοχικότητα.

Tο σημαντικό

Νομίζω ότι το ματς με τη Βιγιαρεάλ έρχεται για τον ΠΑΟ την πλέον κατάλληλη στιγμή. Το θέμα δεν είναι μόνο η πρόκριση ή η καλή εμφάνιση ή η μάχη μέχρι τελευταίας ρανίδας: αυτές είναι κορόνες που δεν μου αρέσουν και ιδιαίτερα. Το θέμα είναι ότι η διπλή αναμέτρηση με τους Ισπανούς στο Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να βοηθήσει τον ΠΑΟ να θυμηθεί τι είναι σημαντικό και τι είναι ασήμαντο.

Οταν μιλάμε για ποδοσφαιρικές εταιρείες τα σημαντικά είναι το ποδόσφαιρο και οι αξίες του. Τα υπόλοιπα (από τους καβγάδες για τα λάβαρα μέχρι τις μπηχτές στις εφημερίδες και από τις μουρμούρες του Τεν Κάτε ή τις μουρμούρες για τον Τεν Κάτε) μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι ανήκουν στη σφαίρα του ασήμαντου της καθημερινής κουβέντας που κρατά φέτος τον ΠΑΟ αιχμάλωτο σε κάτι που μοιάζει τόσο εσωστρεφές και δεν έχει κανένα ενδιαφέρον.

Tακτική

O Παναθηναϊκός παίζει στο «Μαδριγάλ» όπου η Βιγιαρεάλ είναι αήττητη στο Τσάμπιονς Λιγκ σε δέκα ματς. Το «Μαδριγάλ» δεν είναι η «καυτή» έδρα που τρομάζει, αλλά η Βιγιαρεάλ την έχει τιμήσει με μεγάλες εμφανίσεις και το κοινό της ομάδας αυτό δεν το ξεχνά. Ο Τεν Κάτε λογικά θα παρατάξει την ομάδα όπως στο Μιλάνο –έτσι λένε οι ανταποκρίσεις. Οι τρεις στόπερ στην άμυνα χρειάζονται για να περιοριστούν οι χώροι, αλλά αναρωτιέμαι πώς οι τρεις της άμυνας θα περιορίσουν παίκτες διεισδυτικούς όπως ο Ρόσι και ο Νιχάτ.

Για να σταματήσεις τη Βιγιαρεάλ το κέντρο πρέπει να είναι γεμάτο ώστε να καταστραφεί κάθε προσπάθεια ανάπτυξης των Ισπανών που ξέρουν να κάνουν κατοχή μπάλας. Μπροστά ο Μάντζιος πρέπει να μην απομονωθεί περιμένοντας τις βοήθειες των Γκάμπριελ και Καραγκούνη. Προσωπικά θα προτιμούσα την τακτική της Βρέμης, δηλαδή 4 μπακ και 3 αμυντικά χαφ, επειδή οι δυνατότητες των Ισπανών φαίνονται όταν αρχίζουν το φλιπεράκι στη μεσαία γραμμή, αλλά ο Μάτος είναι στην Αθήνα και ο Τζιόλης αποχώρησε.

Θαύμα

Ναι, φίλε αναγνώστη. Το Τσάμπιονς Λιγκ κάνει θαύματα. Μπορούμε τουλάχιστον σήμερα, αύριο μιλώντας για τον φετινό ΠΑΟ να μη μιλήσουμε για διοικητικά σχήματα, μεταγραφές, λάθη, πάθη, διαιτητές και παρατηρητές, αλλά επιτέλους για ποδόσφαιρο…

Ηρωική έξοδος

Πανικός έγινε χθες μετά την ανακοίνωση του ορισμού του Σπάθα στο ντέρμπι, την ανακοίνωση (!) του σάιτ της ΕΠO, ότι ο Γιώργος Μπίκας προέβη σε αλλαγές στους πίνακες των παρατηρητών ερήμην των υπόλοιπων αρχιδιαιτητών και την παραίτηση του τελευταίου από τη θέση του εκπροσώπου της Σούπερ Λίγκας στην Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας. Επειδή το εμπόριο του παρολί ξεκίνησε αμέσως μόλις ο Μπίκας παραιτήθηκε, μερικές επισημάνσεις:

• Ο Μπίκας προφανώς πίστεψε μετά τη φυγή του Ψυχομάνη ότι αναγνωρίζεται από όλους ως ο μοναδικός άρχοντας της ελληνικής διαιτησίας. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Μπίκας ήταν ενήμερος για τις πρόσφατες αλλαγές στην ΚΕΔ και δεν αποκλείω να τις «ευλόγησε» κιόλας, μια και η σχέση του με τον Ψυχομάνη είχε περάσει όλο αυτό το διάστημα από σαράντα κύματα. Μόνο που η εξέλιξη της ιστορίας δεν μοιάζει να είναι αυτή που ο ίδιος είχε φανταστεί: ο Γιαννόπουλος (που ήταν κάποτε υφιστάμενός του) στύλωσε τα πόδια του και δεν δείχνει διάθεση συνεργασίας. Η στάση αυτή νομίζω ότι οδήγησε τον Μπίκα σε μια απόφαση παραίτησης ή ηρωικής εξόδου. Το να συνεργάζεσαι με κάποιον που ήταν κάποτε υφιστάμενός σου μπορεί και να γίνει –αρκεί αυτός να σε ακούει. Αν όμως δεν σε ακούει, είναι αδύνατον.

• Από τη στιγμή που ο Μπίκας αποφάσισε να αποχωρήσει, ήταν λογικό να βγάλει και τους πίνακες των παρατηρητών που έβγαλε –καλύτερη αφορμή για να προκαλέσει κάποιον καβγά δύσκολα θα μπορούσε να βρει! Ηταν βέβαιο ότι τόσο ο Πηλαδάκης (του οποίου ο Μπίκας ήταν τυπικά υφιστάμενος) όσο και ο Πιλάβιος θα έβγαζαν σπυράκια βλέποντας μεταξύ των παρατηρητών τον Ψυχομάνη και τον Παπατριανταφύλλου, δηλαδή τους δύο που έστειλαν σπίτι! Στους πίνακες των παρατηρητών που ανακοίνωσε ο Μπίκας ήταν κι άλλοι ανεπιθύμητοι –όμως η επιστροφή αυτών των δύο ειδικά θα λειτουργούσε ως μήνυμα προς τους διαιτητές ότι τίποτα δεν άλλαξε, μια και τελικώς όλοι βολεύτηκαν από το σύστημα! Αν στους νέους πίνακες που θα βγάλει ο διάδοχός του υπάρχουν αυτοί οι δύο, τότε πραγματική διάθεση για αλλαγές δεν υπάρχει. Κάτι μου λέει, όμως, ότι δεν θα υπάρχουν και την προσπάθεια επαναφοράς τους από την πίσω πόρτα ήταν που ο Μπίκας πλήρωσε.

• Από την άλλη αποκλείεται ο Μπίκας να έκανε το παραμικρό χωρίς να ενημερώσει τον Γιαννόπουλο: αυτό δεν το πιστεύει κανείς. Ο Μπίκας είναι τέρας τυπικότητας και δεν θα έδινε ποτέ αφορμή για το παραμικρό κάνοντας προσωπικούς χειρισμούς. Οπότε κάτι περίεργο έγινε κι αυτό πρέπει η ΕΠΟ (στην οποία η ΚΕΔ ανήκει) να μας το απαντήσει.

Ξεκίνησε η διακίνηση ιδεών

Τρεις εκτιμήσεις κυκλοφόρησαν αμέσως μόλις έγινε γνωστή η τοποθέτηση του Σπάθα στο ντέρμπι. Σύμφωνα με την πρώτη (την οποία «διακινούν» υψηλά ιστάμενοι προσκείμενοι στην παράγκα), ο Σπάθας πάει στο Καραϊσκάκη όπως και στην Τούμπα την περασμένη εβδομάδα, δηλαδή για να φέρει τον «άσο» και να αποδείξει ότι δεν άλλαξε κάτι. Σύμφωνα με τη δεύτερη (που διακινούν κύκλοι του πρώην Κατάπτυστου ή του Κατάπτυστου πρώην), ο Σπάθας πάει ζωσμένος με εκρηκτικά στο Φάληρο και με Ντάουλα παρατηρητή θέλει να δείξει ότι ήρθε ο κόσμος ανάποδα.

Σύμφωνα, τέλος, με μια τρίτη εκδοχή (που διακινούν κύκλοι του Γιαννόπουλου, αν όχι και ο ίδιος ο Γιαννόπουλος), ο Σπάθας ορίστηκε γιατί ο Γιαννόπουλος τον εκτιμά: σε πρόσφατο ματς που ήταν παρατηρητής του (ΠΑΟΚ – Πανθρακικός 2-0) του έβαλε άριστα (8,34). Και δεν έχει περάσει ακόμα μία ημέρα από τον ορισμό του…