Ο γάιδαρος καλά δεμένος

Συνέβη να μιλήσω με αρκετούς οπαδούς του Ολυμπιακού το 24ωρο που ακολούθησε τον τελικό του Κυπέλλου και πρόσεξα ότι πάει να διαμορφωθεί ένα σύμπλεγμα, μια μεμψιμοιρία, μια αποδοχή μειονεξίας. «Αποκλείεται να τους νικήσουμε αυτούς τέσσερις φορές, έστω και στο Φάληρο», μου απάντησε κάποιος φίλος, όταν του επισήμανα ότι μια νίκη την Κυριακή μπορεί να φέρει την αγαπημένη του ομάδα σε τροχιά τίτλου. «Μας νίκησαν χωρίς να πιάσουν ούτε το 50 τοις εκατό», είπε ένας άλλος.

Ο κίνδυνος για τον Ολυμπιακό θα είναι να περάσει αυτή η νοοτροπία στα ενδότερα της ομάδας, η οποία μπορεί να χτίστηκε με χρυσάφι το περασμένο καλοκαίρι, αλλά έχει και παίκτες που έζησαν στο πετσί τους τις αποτυχίες των τελευταίων ετών –τον Βασιλόπουλο, τον Μπουρούση, τον Πρίντεζη, τον Σχορτσανίτη, τον Γκριρ.

Ακόμα και ο Θοδωρής Παπαλουκάς είδε την πλάτη του Παναθηναϊκού τη μοναδική φορά που βρέθηκε αντιμέτωπος μαζί του στα χρόνια του στην ΤΣΣΚΑ. Ο ίδιος έπαιξε καταπληκτικά σε εκείνον τον τελικό της Αθήνας, αλλά η «κούπα» κατέληξε στα χέρια του Δημήτρη Διαμαντίδη. Οπως τόσες άλλες.

Διαβάζεται και ανάποδα η εξίσωση. Ο Ολυμπιακός πλησίασε στη νίκη χωρίς να πλησιάσει το απόλυτο των δυνατοτήτων του και χωρίς να έχει τη συμπαράσταση της κερκίδας. Αυτή που, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, μπορεί να τον στέψει πρωταθλητή Ελλάδας. Θα εμφανιστεί έτοιμος για τη μεγάλη πρόκληση της Κυριακής ή θα αφήσει το σύνδρομο της ήττας να του ροκανίσει το ηθικό και την αισιοδοξία;

Η στιγμή είναι κρίσιμη, το δε στραπάτσο του προχθεσινού τελικού ενδέχεται να φέρει αναταράξεις και στην ευρωπαϊκή πορεία του Ολυμπιακού, ειδικά αν επαναληφθεί την Κυριακή. Ο αγώνας με την Αρμάνι Τζινς στο Φάληρο, την παραπάνω Πέμπτη, στα χαρτιά μοιάζει σχετικά εύκολος, αλλά το αποτέλεσμά του θα κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην πρόκριση στους «16» της Ευρωλίγκας και τον αποκλεισμό.

Για τον Παναθηναϊκό, πέρα βρέχει. Η ομάδα βρήκε τη φόρμα της την κατάλληλη στιγμή και κέρδισε όλους τους αγώνες που χρειαζόταν να κερδίσει, για να μπει σε τροχιά διάκρισης: Μάλαγα, Παρτίζαν, Ρόμα, Ολυμπιακό. Κίνδυνος εκτροχιασμού υπάρχει μόνο από ήττα στο εντός των τειχών ντέρμπι, μια και ο γάιδαρος της Ευρώπης (πρόκριση στα πλέι οφ με πλεονέκτημα έδρας) φαίνεται καλά δεμένος.

Το σημαντικότερο για τους «πράσινους» είναι ότι επιβεβαιώθηκε ξανά η κυριαρχία τους στην Ελλάδα, μέχρι νεωτέρας τουλάχιστον, απέναντι σε έναν αντίπαλο που διατύπωσε φέτος φιλοδοξίες περισσότερες από κάθε άλλη φορά. Η εικόνα του Παναθηναϊκού στον κυριακάτικο τελικό δεν ήταν ιδιαίτερα πειστική μέχρι που πλησίασε αυτό που στις ΗΠΑ ονομάζουν «crunch time», δηλαδή, η ώρα της κρίσης.

Τότε πια, η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν οφθαλμοφανής. Η μία πίστευε στη νίκη και η άλλη φοβόταν την ήττα. Η καθεμία, λοιπόν, πήρε αυτό που περίμενε και εν τέλει αυτό που της άξιζε.