Οι «μάγκες με τα κίτρινα» ξαναχτύπησαν...

Δύο νίκες επί του Παναθηναϊκού και μία επί του Ολυμπιακού, στην ίδια σεζόν, δεν είναι κάτι που προσπερνάς εύκολα. Ακόμη κι αν η ομάδα που πιστώνεται τέτοιο επίτευγμα λεγόταν ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ, το πράγμα θα ήταν εντυπωσιακό. Πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για τον «μικρό» Εργοτέλη.

Αφήστε το άλλο: εάν ο διαιτητής του αγώνα ΑΕΚ - Εργοτέλης είχε καταλογίσει -ως όφειλε- το πέναλτι στην καταφανή παράβαση (χέρι) του Πλιάτσικα, στην εκπνοή του ματς εκείνου, πιθανότατα η συμπαθέστατη ομάδα της Κρήτης θα είχε αποσπάσει το «Χ» και τώρα θα καμάρωνε για έναν ακόμη πιο λαμπρό απολογισμό των αναμετρήσεών της με τους «μεγάλους». Δεν βαριέστε, έστω κι έτσι μια χαρά είναι!

Εργοτέλης. Ναι, είναι ομάδα ασταθής. «Ικανή» να συντρίβεται με 4-0 στη Λιβαδειά και 5-2 εντός έδρας από τον Πανιώνιο. Ικανή, επίσης, να διαλύει με ένα «γρήγορο» 3-0 τον Αρη και να γεύεται τους προαναφερθέντες (τρεις) θριάμβους επί των «αιωνίων». Μήπως, όμως, δεν έχει αποστείλει ο Εργοτέλης, εδώ και χρόνια, μήνυμα μαχητικότητας στους «αιωνίους»; Ακου λέει! Στην περίοδο 2004-05, ως νεοφώτιστος στην Α' Εθνική, επικράτησε του Ολυμπιακού, ο οποίος στο τέλος της σεζόν εκείνης κατέκτησε νταμπλ. Τότε ο Εργοτέλης υποβιβάστηκε. Τον επόμενο χρόνο απέκλεισε στο Κύπελλο τον Παναθηναϊκό...

Εργοτέλης. Μια ομάδα «πλουραλιστική» ως προς το αγωνιστικό της στυλ. Ικανή να απειλεί παίζοντας «αλέγκρο» ποδόσφαιρο -θυμηθείτε το 3-2 επί του ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ και το 2-3, στο ίδιο στάδιο, από την ΑΕΚ. Ικανή, επίσης, να «κλέβει» νίκες κυρίως επειδή «κλείνει» καλά χώρους -όπως χθες. Να πούμε ότι χθες επιβεβαιώθηκε το ταλέντο του σκόρερ Κουτσιανικούλη; Θα ήταν περιττό -ουδείς ποτέ το αμφισβήτησε.

Για τον «ημι-πειραματικό» χθεσινό Ολυμπιακό προκύπτουν άραγε συμπεράσματα, πέραν της γνωστής διαπίστωσης (που με τόσο οδυνηρό τρόπο επιβεβαιώθηκε την περασμένη Τετάρτη), ότι σωρεύεται αφόρητη κόπωση σε μία ομάδα, η οποία κυνηγά τρεις στόχους με μία μόνο ενδεκάδα; Επί της ουσίας, ένα δύο πραγματάκια απλώς επιβεβαιώνονται και άλλο ένα, αν και έχει παρατηρηθεί κατά κόρον εσχάτως, μάλλον δεν αποτέλεσε έως τώρα αντικείμενο συζήτησης.

Στην πρώτη κατηγορία έχουμε την... τρέχουσα «συνήθεια» του Ολυμπιακού να αφήνει ανεκμετάλλευτες πολλές ευκαιρίες, καθώς και την ιδιότητα του Ντουντού ως «βαρόμετρου» της απόδοσης της ομάδας. Στη δεύτερη κατηγορία ταξινομείται κάτι που αφορά την άμυνα: σύμφωνοι, έπειτα από τραγικές εμφανίσεις του Ντομί, όπως αυτή της περασμένης Τετάρτης, είναι πανεύκολο να βρεις στο πρόσωπο του Γάλλου «σάκο του μποξ» -αν νομίζεις ότι αυτό χρειάζεται. Να σταθείς στα τρία χείριστα παιχνίδια του (τα άλλα δύο, σε Κωνσταντινούπολη και Τρίπολη), να αγνοήσεις ότι κατά κανόνα φέτος ο Ντομί κυμαίνεται από το «θετικό» έως το «πολύ καλό», κ.λπ. Ομως...

Ομως το λάθος του Αβραάμ στη φάση του γκολ, στην οποία με άστοχο τρόπο ενήργησε και ο Νικοπολίδης, μας δίνει το έναυσμα να θυμηθούμε κάτι: πως εδώ και κάμποσο καιρό αρκετά ασταθές παρουσιάζεται και το κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού. Μην μετράτε μόνο πόσα γκολ έχει δεχθεί ο Ολυμπιακός εξαιτίας αυτού του φαινομένου- υπολογίστε ευκαιρίες των αντιπάλων. Σε έναν βαθμό, καθόλου αμελητέο, το πρόβλημα σχετίζεται με τη γενική αδυναμία της ανασταλτικής λειτουργίας στο κέντρο.

Ο Στολτίδης είναι απών, ο Ντουντού -που δεν είναι και κλασικό αμυντικό χαφ- επωμίζεται διπλή δουλειά, κ.λπ. Είναι όμως μόνο αυτό -το κέντρο; Οχι. Απόδειξη οι στημένες φάσεις, τον τελευταίο καιρό: η συχνότητα με την οποία αυτές «προσφέρουν» ευκαιρίες στους αντιπάλους υπερβαίνει το λογικό. Μπορεί να είναι απόρροια κόπωσης, χαλάρωσης εξαιτίας του ήδη κερδισμένου τίτλου ή αμφοτέρων. Το βέβαιο όμως είναι ότι εσχάτως η αμυντική λειτουργία των «ερυθρολεύκων» παρουσιάζεται στο γήπεδο κατώτερη εκείνης που «θέλουν» οι ψυχρές στατιστικές και τα 10 μόνο γκολ παθητικό.

ΥΓ. 1: Αρκετά καλός ο Νταρμπισάιρ.

ΥΓ. 2: Εάν όλες οι ευκαιρίες μετατρέπονταν σε γκολ, στην Τρίπολη ο Αστέρας θα επικρατούσε με... 4-1. Το παιχνίδι είχε τη μορφή «σφικτού ντέρμπι», με καλύτερους τους γηπεδούχους. Η ΑΕΚ ήταν πολύ κακή στο πρώτο μέρος και απλώς υποφερτή στο δεύτερο, χάρη και στην τοποθέτηση του Σκόκο μπροστά από τους επιθετικούς. Τρεις βαθμοί στο «σακούλι», αλλά λίγα τα κέρδη στις εντυπώσεις -κι αυτά επειδή η σύγκριση μοιραία γίνεται με την 100% αποκαρδιωτική εμφάνιση στην Ξάνθη.