Αρκεί να κάνει ό,τι τον περασμένο Νοέμβριο

Ο Γκομίς είναι αγρίμι. Στην εθνική Γαλλίας το περασμένο καλοκαίρι έμοιαζε έξω από τα νερά του – κυρίως δεν είχε την παραμικρή πειθαρχία στο παιχνίδι του. Ο Μιραλάς είναι γρήγορος, αλλά τρέχει και άσκοπα. Ο Ιλάν ήταν στη Σοσό τον καιρό που την απέκλεισε ο Ολυμπιακός και δεν θυμάμαι να ήταν βασικός. Ο Βαρό και ο Νταμποό είναι ακραίοι, αλλά αμφιβάλλω αν είναι αμυντικοί. Η Σεντ Ετιέν αμφιβάλλω αν είναι καλή ομάδα.

Η Σεντ Ετιέν είναι λίγο γρίφος, αλλά μόνο για όσους δεν την έχουν δει να παίζει. Μπερδεύεται πάρα πολύ όποιος ακούει ότι υπάρχει μια ομάδα που στην πρώτη φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦA προκρίθηκε πρώτη από έναν όμιλο στον οποίο υπήρχε η Βαλένθια (κατά τη γνώμη μου η μόνη ομάδα από αυτές που συνεχίζουν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA με την οποία ο Ολυμπιακός αν βρεθεί θα είναι σχεδόν καταδικασμένος) και πως αυτή η ομάδα στο γαλλικό πρωτάθλημα παλεύει για να σωθεί. Ομως, δεν μιλάμε για κάτι ανεξήγητο.

Η Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA απέκλεισε αρχικά με δύο νίκες τη Χάποελ Τελ Αβίβ, εκμεταλλευόμενη την ετοιμότητά της στα προκριματικά του Αυγούστου – μην ξεχνάτε ότι το γαλλικό πρωτάθλημα ξεκινά, για λόγους που έχουν να κάνουν κυρίως με τους τηλεοπτικούς σταθμούς που το μεταδίδουν, πολύ νωρίς. Σ' αυτό το περίσσευμα αγωνιστικής ετοιμότητας βασίστηκε και όταν αντιμετώπισε δύο σκανδιναβικές ομάδες μέτριες φέτος, οι οποίες όταν συναντήθηκαν με τη φρέσκια γαλλική ομάδα έμοιαζαν αρκετά κουρασμένες: η Κοπεγχάγη και η Ρόζενμποργκ έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια!

Η Κοπεγχάγη πάλεψε το ματς με την πιο ανέτοιμη (και εξαιτίας του Εuro) Βαλένθια, αποσπώντας της μια τιμητική ισοπαλία: η Ρόζενμποργκ από τους Ισπανούς έχασε 0-4 στο «Τροντχάιμ». Ουσιαστικά το μόνο σπουδαίο αποτέλεσμα της Σεντ Ετιέν στους ομίλους είναι το 2-2 που απέσπασαν από τη Βαλένθια εντός έδρας –αποτέλεσμα που της έδωσε και την πρωτιά στον όμιλο, μία πρωτιά ωστόσο που προέκυψε χάρη στα στραβοπατήματα των Ισπανών, οι οποίοι δεν νίκησαν ούτε την Μπριζ, παίζοντας με αναπληρωματικούς.

Πορεία

Ουσιαστικά η πορεία της Σεντ Ετιέν στο Κύπελλο ΟΥΕΦA είναι η απόδειξη ότι οι ευρωπαϊκές και οι εγχώριες διοργανώσεις δεν συγκρίνονται, μια και έχουν άλλες εντάσεις. Αυτή είναι μια συζήτηση, από αυτές που μας αρέσει να κάνουμε και στην Ελλάδα, σε μια χώρα που τις ανόητες συζητήσεις τις λατρεύουμε. Η Σεντ Ετιέν έπαιξε φέτος στο Κύπελλο ΟΥΕΦA σε κυριλέ έδρες (Μπριζ, Κοπεγχάγη) και με αντιπάλους που δεν πέθαιναν για νίκες στη διοργάνωση. Τα κατάφερε, όμως αυτό το σκηνικό δεν μοιάζει σε τίποτα με το σκηνικό των αγώνων που δίνει στο γαλλικό πρωτάθλημα.

Εκεί η ένταση, η ανάγκη για βαθμούς και η πίεση την έχουν γονατίσει. Λογικά, μια και το δυναμικό της δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Η επιτυχημένη πορεία της στο Κύπελλο ΟΥΕΦA δεν της έχει δώσει ούτε καν κάποιου τύπου ευρωπαϊκό αέρα, αφού οι όποιες επιτυχίες της υπήρξαν αφόρητα εξηγήσιμες: δεν είχαν να κάνουν με τη δική της πρόοδο, όσο με τους αντιπάλους που βρήκε και οι οποίοι ήταν πραγματικά στα μέτρα της.

Νομίζω ότι ο Σεντ Ετιέν στον όμιλο του Ολυμπιακού θα τερμάτιζε χαλαρά τελευταία: είναι σαφώς χειρότερη ομάδα όχι μόνο από την Μπενφίκα και τη Χέρτα, αλλά και από τη Γαλατά. Τα εθνικά πρωταθλήματα είναι ο πραγματικός καθρέφτης, όχι των δυνατοτήτων, αλλά της δυναμικής και της αξιοπιστίας. Μία ομάδα μπορεί να κάνει το θαύμα τής μιας βραδιάς, όχι όμως πολλά θαύματα.

Περέν

Αυτό πρώτος το ξέρει ο προπονητής της, ο Αλέν Περέν, ο οποίος χθες ήταν εξαιρετικά σαφής για το τι φοβάται. «Είμαστε νεανική ομάδα και στην Ευρώπη παίζουμε χωρίς άγχος, ενώ στο πρωτάθλημα δεν έχουμε συνεχώς καλές εμφανίσεις. Δεν μπορούμε να έχουμε κάθε Σαββατοκύριακο καλά παιχνίδια, διότι εκεί υπάρχει πίεση», είπε και πρόσθεσε ότι φοβάται την ατμόσφαιρα στο Καραϊσκάκη. Γιατί; Προφανώς γιατί γνωρίζει ότι η ομάδα του δεν είναι συνηθισμένη να διαχειρίζεται παιχνίδια στα οποία ο γηπεδούχος ασκεί πίεση. Οχι τυχαία, η άμυνά της είναι «σουρωτήρι», έχοντας δεχτεί 35 γκολ σε 24 ματς!

Χάνεται

Τι ομάδα είναι η Σεντ Ετιέν; Είναι μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει όπως ο Ολυμπιακός. Επειδή όμως δεν έχει τις μονάδες του Ολυμπιακού και συνεπώς δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό στο γαλλικό πρωτάθλημα, δυσκολεύεται πάρα πολύ να επιβάλλει το παιχνίδι της. Ετσι, όταν δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, όπως θέλει ο Αλέν Περέν, χάνει τον προσανατολισμό της μέσα στο γήπεδο, απλώνεται, χάνει τη συνοχή της, γίνεται έρμαιο των αντεπιθέσεων του αντιπάλου: αυτός είναι ο λόγος που συνήθως, όταν χάνει, χάνει θεαματικά και κατά κράτος.

Η Σεντ Ετιέν είναι η απόδειξη ότι η εφαρμογή τού θέλω οποιοδήποτε προπονητή δεν αρκεί για να γίνει μια ομάδα της προκοπής, όσο πειστικός και να είναι ο κόουτς. Σήμερα δεν αποκλείεται ο Περέν να μεταβάλει το 4-2-3-1 σε ένα πιο σφικτό 5-3-1-1, αλλά και πάλι δύσκολα θα τον σώσει η διπλή ζώνη: οι συγκλίσεις των ακραίων του Ολυμπιακού δεν αντιμετωπίζονται με ένα στόπερ παραπάνω. Η λογική λέει ότι απόψε στο Καραϊσκάκη θα γίνει πάρτι.

«Πεντάρες»

Αν οι δύο ομάδες έπαιζαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα έλεγα άφοβα ότι ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει τις «τεσσάρες» και στις «πεντάρες» στο Κύπελλο ΟΥΕΦA. Αν υπάρχει απόψε ένα πρόβλημα, είναι ότι στο τελευταίο δίμηνο ο Ολυμπιακός προτιμά περισσότερο να κερδίζει και λιγότερο να παίζει.

Η δική μου εντύπωση είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί κάποιες από τις βεντέτες του προσαρμόστηκαν στις ιδιαιτερότητες του ελληνικού πρωταθλήματος και κατάλαβαν ότι για να κερδίζουν δεν χρειάζεται να μοχθούν. Αλλά όλοι (Γκαλέτι, Ντιόγο, Ντουντού κυρίως) έχουν λόγους να θέλουν να δείξουν στους ευρωπαϊκούς συλλόγους την πρόοδό τους και αυτό το κάνεις σε τέτοια ματς. Αρκεί να θυμάσαι το πώς.

Η επόμενη μέρα

Επειτα από ένα επεισοδιακό συμβούλιο της ΕΠΟ και μία επιδεικτική αποχώρηση του αναπληρωτή προέδρου Βασίλη Χατζηαποστόλου, πέρασαν οι αλλαγές των αρχιδιαιτητών και τοποθετήθηκαν ο Γιαννόπουλος (με τις ευλογίες του Ολυμπιακού, ο οποίος θυμάται το προηγούμενο πέρασμά του από την ΚΕΔ αμέσως μετά την «παράγκα») και ο Μιντιούρης (που τόσο ήθελε ο ΠΑΟ).

Στα παρασκηνιακά μαχαιρώματα που ακολούθησαν την περίφημη συμφωνία Κόκκαλη–Πατέρα, το ματς έληξε 1-1. Ο ΠΑΟ ανακάλυψε ξαφνικά πως ο εκλεκτός του, ο Δημήτρης Ντάουλας, δεν είχε δικαίωμα παρουσίας στην ΚΕΔ και βρέθηκε να χάνει με 1-0. Ισοφάρισε, όμως, όχι γιατί πέρασε τον Μιντιούρη, αλλά γιατί στον Μιντιούρη πέρασε και ο πειθαρχικός έλεγχος των διαιτητών – πράγμα σημαντικό. Ο ΠΑΟ μπορεί να νιώθει την ικανοποίηση ότι ένας δικός του θα μπορεί να τιμωρεί τους διαιτητές που τον αδικούν: μιλάμε για κατόρθωμα.

Φυσικά και κάνω πλάκα. Οπως άλλωστε κάνουν πλάκα και όλοι όσοι πιστεύουν ότι η ελληνική διαιτησία θα φτιάξει ύστερα από μια συμφωνία των δύο που ασχολούνται ποικιλοτρόπως μαζί της περισσότερο, δηλαδή του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος για νέος πρόεδρος κατάφερε να κερδίσει αυτό που κάθε νέος πρόεδρος έχει ανάγκη, δηλαδή χρόνο. Αλλά ο χρόνος δεν λύνει όλα τα προβλήματα – καμιά φορά, όπως αποδείχτηκε και στην περίπτωση του «Ψυχό», τα διογκώνει κιόλας.

Ο Πιλάβιος έχει ένα σχέδιο που προσωπικά θεωρώ ότι είναι ένα από τα λίγα αξιόπιστα που έχω ακούσει. Θέλει το καλοκαίρι αρχιδιαιτητή τον Κύρο Βασσάρα και μαζί του κάποιον ξένο ικανό να προσφέρει συμβουλές για ό,τι αφορά τις υποδομές. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να κοιτάξει να φέρει σε πέρας το σχέδιό του. Για να τα καταφέρει θα πρέπει εγκαίρως και νωρίς να τιθασεύσει τα καπιτανάτα της ομοσπονδίας. Ο Γιαννόπουλος και ο Μιντιούρης εκτιμώ ότι θα φέρουν νέα προβλήματα: στο πρωτάθλημα δεν παίζουν μόνο ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ, έστω και αν οι διοικήσεις τους έτσι νομίζουν.

Τι προβλέπω; Καβγάδες. Στη λίγκα υπάρχει πάντα το «μέτωπο των κουμπάρων», οι οποίοι δύσκολα θα κάτσουν φρόνιμοι: προβλέπω πρόταση μομφής στον Κώστα Πηλαδάκη μέχρι το καλοκαίρι

–ίσως και γρηγορότερα. Και στην ΕΠΟ υπάρχουν οι πραιτοριανοί τού πρώην αυτοκράτορα που θα συσπειρωθούν γύρω του, ειδικά αν αυτός κατέβει στο λιμάνι και επίσημα. Γιατί ανεπίσημα ποτέ δεν σταμάτησε.

Η επιστροφή του Στιβ

Μία μορφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου θα παρακολουθήσει απόψε το ματς του Ολυμπιακού με τη Σεντ Ετιέν. Πρόκειται για τον καλλιτεχνικό διευθυντή και υποψήφιο μάνατζερ Στιβ Αλεξίου, τον άνθρωπο που κάποτε ως ατζέντης του Σωτήρη Κυργιάκου τον πήγε στους Ρέιντζερς της Γλασκώβης με το προσωπικό τζετ του προέδρου της ομάδας, το οποίο λεγόταν «Σον Κόνερι», αφήνοντας τεχνηέντως να εννοηθεί ότι ο ίδιος ο ηθοποιός ήρθε να πάρει τον παίκτη!

Ο Στιβ θα συνοδεύει τον μάνατζερ του Αντρέι Σεβτσένκο, τον πρώην ποδοσφαιριστή της Μίλαν Οσκαρ Νταμιάνι. Αν τους δείτε μαζί, αγνοείστε τον Νταμιάνι και ασχοληθείτε με τον Στιβ: τραπέζι στον Τερζή ή στην Πέγκυ ο Νταμιάνι δεν θα σας βρει...