Ο Παναθηναϊκός διαμαρτύρεται για τη διαιτησία και δεν το κάνει μόνο για την αδικία εις βάρος του, αλλά και για την εύνοια που έχει ο Ολυμπιακός. Καλά κάνει και φωνάζει για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί στην Ελλάδα κανείς δεν βγήκε χαμένος όταν φώναξε και, δεύτερον, επειδή του δίνουν τα σοβαρά πατήματα οι διαιτητές για να το κάνει. Αυτό, όμως, είναι το ένα πράγμα που πρέπει να κάνει η διοίκηση.
Το άλλο που οφείλει να κάνει είναι να δει ξεκάθαρα κατά πόσο ο προπονητής και οι παίκτες της ομάδας κάνουν καλά τη δουλειά τους και να τους αξιολογήσει. Διότι τίθεται θέμα όταν ο Παναθηναϊκός χάνει το φετινό πρωτάθλημα διότι δεν μπόρεσε να πάρει νίκη σε τέσσερα ματς με Εργοτέλη και Ηρακλή: το χάνει λόγω διαιτησίας ή λόγω βλακείας; Και η αλήθεια είναι ότι από ανοησίες φέτος στον Παναθηναϊκό έχουμε δει ουκ ολίγες.
Και, καλώς ή κακώς, αυτός που διεκδικεί το βραβείο απερισκεψίας για τη φετινή σεζόν δεν είναι άλλος από τον Τεν Κάτε. Κατ' αρχάς, είναι φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με έναν προπονητή που έχει εμμονές. Μόνο που οι περιπτώσεις του Ιβανσιτς και του Μάτος ξεπερνούν τα όρια της εμμονής. Μία επένδυση που ξεπέρασε τα 5 εκατ. ευρώ (τόσα είναι τα χρήματα που δαπάνησε ο ΠΑΟ με την έγκριση του Ολλανδού το περασμένο καλοκαίρι προκειμένου να αποκτήσει τα δικαιώματά τους) ο Τεν Κάτε την πετάει στα σκουπίδια.
Και δεν είναι μόνο η χρηματιστηριακή αξία, αλλά και η ποδοσφαιρική αυτών των δύο παικτών. Πώς είναι δυνατόν οι δύο από τους τέσσερις καλύτερους παίκτες του Παναθηναϊκού την περσινή περίοδο πλέον να μην μπαίνουν στις αποστολές της ομάδας; Τι μεσολάβησε και από κορυφαίοι την προηγούμενη σεζόν φέτος έχουν γίνει άχρηστοι; Τίποτα δεν μεσολάβησε πλην της αλλαγής του προπονητή, ο οποίος είναι φανερό ότι έχει εμμονές.
Εμμονές που τις πληρώνει η ομάδα. Διότι και ο Βαλβέρδε είχε εμμονή με τον Σίσιτς (άλλο μέγεθος, βέβαια, ο Σλοβένος σε σχέση με τον Αυστριακό και τον Βραζιλιάνο του ΠΑΟ), αλλά ο Βαλβέρδε την πάει «τρένο» την ομάδα και μία εμμονή του για έναν παίκτη που δεν είναι δα και το φοβερό περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου μπορεί να του συγχωρεθεί. Οταν, όμως, η ομάδα έχει κατ' εξακολούθηση παρουσιάσει πρόβλημα ανάπτυξης και εσύ δεν έχεις ούτε στον πάγκο τον Ιβανσιτς, τότε δεν μπορεί να σου συγχωρεθεί τίποτα. Εκτός από τις εμμονές, ο Ολλανδός έχει ένα ακόμα βασικό πρόβλημα.
Δεν έχει φτιάξει μία ομάδα με ταυτότητα. Ρωτήστε όχι πέντε απλούς οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά πέντε ρεπόρτερ της ομάδας να σας απαντήσουν τι παίζει ο ΠΑΟ επί Τεν Κάτε. Θα πάρετε πέντε διαφορετικές απαντήσεις. Ακόμα και αν επιμείνετε και ρωτήσετε τι παίζει συνήθως, πάλι διαφορετικές θα είναι οι απαντήσεις που θα πάρετε. Αλλος θα σας πει ότι στα ευρωπαϊκά παίζει με τρεις στόπερ. Αλλος με τρεις κόφτες.
Αλλος ότι στην Ελλάδα παίζει 4-4-2, άλλος 4-2-3-1, άλλος ότι εκτός έδρας και στην Ελλάδα παίζει κάποια ματς με τρεις κόφτες και βέβαια από καιρού εις καιρόν θα βρείτε εντός έδρας ματς του ελληνικού πρωταθλήματος με τρεις στόπερ, με τρεις κόφτες, με ό,τι να 'ναι. Ετσι δεν αποκτάς αγωνιστική ταυτότητα. Ετσι είσαι σκορποχώρι, για να μη γράψω τίποτα πιο βαρύ. Στις δε θέσεις που έχει δοκιμάσει παίκτες ο Τεν Κάτε, χάνεις την μπάλα. Μόνο ο Γκαλίνοβιτς δεν έχει παίξει φορ...
Τα υπόλοιπα πρέπει να έχουν γίνει όλα. Δεν ξέρω τι πιστεύουν στον ΠΑΟ για τον Ολλανδό προπονητή, αλλά σίγουρα θα πρέπει να τον κρίνουν μέχρι το καλοκαίρι και αυτόν και όχι μόνο τους παίκτες. Και δεν λέω να τον κρίνουν με βάση το αν ο ΠΑΟ περάσει τη Βιγιαρεάλ ή πάρει το Κύπελλο ή στα πλέι οφ βγει δεύτερος. Αλλά πρέπει να τον κρίνουν με βάση το πώς κοουτσάρει. Και ενδεχομένως να πρέπει να κάνουν και τετ α τετ με όλους τους παίκτες για να δουν τι λένε και αυτοί. Ετσι, ελαφρά τη καρδία, να μείνει και του χρόνου, νομίζω ότι θα είναι μία λάθος απόφαση.