Ο βιονικός θα είναι παρών

Oταν ο Δημήτρης Διαμαντίδης παραπάτησε και ζήτησε αλλαγή κουτσαίνοντας στο ένα πόδι και σφαδάζοντας για μερικά δευτερόλεπτα από τον πόνο, ένα μούδιασμα απλώθηκε στις κερκίδες του ΟΑΚΑ. Οχι επειδή ο τραυματισμός του φαινόταν σοβαρός: αντιθέτως το διάστρεμμα φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι ήταν επιπόλαιο. Περισσότερο σόκαρε το κοινό η ίδια η εικόνα του βιονικού Διαμαντίδη ευρισκόμενου σε θέση ανθρώπινη και μειονεκτική. Ε, ναι, λοιπόν, είναι και αυτός θνητός!
Ή μήπως όχι; Μιάμιση ώρα αργότερα ο Μίμης έφευγε από τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ πατώντας με αρκετή άνεση το στραμπουληγμένο του πόδι και καθησυχάζοντας όσους ανήσυχοι του ζητούσαν ενημέρωση: «Μη φοβάστε, ρε παιδιά, δεν είναι τίποτα». Χαμογελούσε πλατιά και δεν έλεγε «όχι» σε κανέναν. Μοίρασε αυτόγραφα, έβγαλε φωτογραφίες με μικρούς θαυμαστές, πήγε στο αυτοκίνητό του άνετος και ξένοιαστος.

Σε δέκα μέρες ο Διαμαντίδης θα παίξει κανονικά στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με τον Ολυμπιακό. Η αρχική ιατρική εκτίμηση, περί 20ήμερης απουσίας, αποσύρθηκε άρον άρον. «Μην ανησυχείς», ψιθύρισε από την πρώτη στιγμή κάποιος στ' αυτί του Γιόνας Καζλάουσκας στις εξέδρες του ΟΑΚΑ. Αν έπρεπε να παίξει αύριο, θα δήλωνε έτοιμος. Μα από τι υλικό είναι φτιαγμένος αυτός;

Αλλά το θέμα δεν σηκώνει αστεία. Μπορεί το παραπάτημα του Διαμαντίδη στον αγώνα με τη Λοτομάτικα να ήταν σύμπτωση, αλλά ο βεβαρημένος οργανισμός των παικτών της Εθνικής ομάδας τούς κάνει όλο και πιο επιρρεπείς στους τραυματισμούς. Στις εξετάσεις που γίνονται πριν από το ξεκίνημα της θερινής προετοιμασίας, κάθε Ιούλιο, οι κρίσιμοι δείκτες σχεδόν όλων των διεθνών (γαλακτικό οξύ κ.λπ.) βρίσκονται στα ύψη.

Μέσα στους πρώτους μήνες της νέας αγωνιστικής περιόδου αντιμετώπισαν οι περισσότεροι προβλήματα με το κορμί τους: άλλοι χτύπησαν (Σπανούλης, Βασιλόπουλος, Τσαρτσαρής), άλλοι φάνηκαν ευάλωτοι στην κόπωση και στις ιώσεις (Μπουρούσης, Παπαλουκάς), οι πιο πολλοί παρουσιάστηκαν στο γήπεδο ντεφορμέ και ταλαιπωρημένοι. Ακόμα και ο ίδιος ο Διαμαντίδης εμφανίζεται λιγότερο κεφάτος και λιγότερο σπιρτόζος απ' ό,τι τις προηγούμενες χρονιές.

Δεν υπάρχει σωτηρία, πάντως. Μόνο όσοι πουν «όχι» στην Εθνική θα έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια ανάσα. Ελπίζω όμως ότι δεν θα υπάρξουν τέτοια κρούσματα το ερχόμενο καλοκαίρι. Πόση διαφορά θα κάνει πια το Ευρωμπάσκετ για έναν έμπειρο αθλητή που ξέρει καλά πώς να διαχειρίζεται το κορμί του; Οσοι δεν πάνε Πολωνία θα περάσουν τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο στα βουνά με τον Ομπράντοβιτς ή τον Γιαννάκη. Oπότε;

Αλλωστε, τα οφέλη της παρουσίας ενός (οσοδήποτε φτασμένου) μπασκετμπολίστα σε μία διεθνή διοργάνωση αντισταθμίζουν λίγο πολύ την όποια «ζημιά» από την κούραση. Ξαναγράφω αυτό που έγραψα τις προάλλες: ορισμένοι παίκτες χρωστάνε περισσότερα στην Εθνική ομάδα παρά στους συλλόγους τους. Ο δε Καζλάουσκας, νεοσύλλεκτος στην ομάδα, δικαιούται μια ευκαιρία δίχως αστερίσκους, μια διοργάνωση στην οποία θα κρατάει όλους τους διαθέσιμους άσους στα χέρια του. Αν μη τι άλλο, ο «βιονικός» Διαμαντίδης θα είναι εκεί, στις επάλξεις όπως πάντα. Οι υπόλοιποι τι λένε;