Eνα μεταγραφικό στοίχημα για τρεις

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά έχω την εντύπωση ότι τα τελευταία χρόνια στην Αρσεναλ ποτέ άλλοτε δεν ρίσκαραν τόσο σε μία μεταγραφή. Και πρόκειται για μία μεταγραφή στην οποία παίζουν τα ρέστα τους τόσο ο Βενγκέρ -αν και το δικό του ποντάρισμα είναι «υποχρεωτικό»- όσο και ο εκτελεστικός διευθυντής της Αρσεναλ, Ιβάν Γκαζίδης, και φυσικά ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, ο Αντρέι Αρσάβιν, που -αν η μεταγραφή έχει γίνει εμπρόθεσμα- θα φορέσει τη φανέλα των «κανονιέρηδων», προερχόμενος από τη Ρωσία και τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Ο Αρσάβιν, μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του περσινού καλοκαιριού στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, με την απόδοσή του έγινε στόχος των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων, όπως άλλωστε και πολλοί συμπαίκτες του σε εκείνη την πολύ καλή ομάδα του Χίντινκ. Η Μπαρτσελόνα ήταν αυτή που έδειχνε να τον θέλει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα –και ο ίδιος καλόβλεπε μία μετακίνηση στην Ισπανία- αλλά η Ζενίτ ζητούσε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα ήταν διατεθειμένη να προσφέρει η Μπάρτσα.

Παράλληλα τον είχε ανάγκη για να χτυπήσει το πρωτάθλημα στη χώρα της και περίμενε ότι 6 ή 9 μήνες αργότερα η τιμή που θα μπορούσε να ζητήσει για την παραχώρησή του θα παρέμενε σταθερά υψηλή. Ομως προέκυψαν η οικονομική κρίση και το πρόβλημα ρευστότητας σε πολλές ομάδες που είχαν ήδη κάνει τον σχεδιασμό τους, και στην Μπαρτσελόνα ο Γκουαρντιόλα είχε καταφέρει να πετύχει τη συνταγή, χάρη στον Μέσι, έτσι που ο Αρσάβιν δεν του ήταν απαραίτητος. Το όνειρο του Αρσάβιν να παίξει σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα με περισσότερη προβολή και -φυσικά- περισσότερα χρήματα έμοιαζε να απομακρύνεται, μέχρι που η τύχη του γύρισε.

Ο Βενγκέρ, που έβλεπε τον Ροζίτσκι να επιστρέφει αργά από ένα σοβαρό τραυματισμό -έχει αρχίσει ελαφρές προπονήσεις εδώ και 10 μέρες- τον Φάμπρεγκας να τραυματίζεται, όπως και ο Γουόλκοτ, ξαφνικά έμεινε χωρίς πλέι μέικερ. Ο Αρσάβιν ήταν η καλύτερη λύση για το αγωνιστικό σχέδιο του Αλσατού -και ίσως η μόνη ποιοτική και διαθέσιμη- έτσι που ο Βενγκέρ αναγκάστηκε να παραβεί τις αρχές του. Να ξοδέψει πολλά χρήματα για να αποκτήσει ένα ποδοσφαιριστή που δεν είναι νεαρός και εξελίξιμος (ο Αρσάβιν είναι ήδη 27) και να κάνει μία τόσο μεγάλη μεταγραφή στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.

Ολα αυτά δείχνουν και την πίεση που υπέστη ο προπονητής της Αρσεναλ να αποκτήσει τον Ρώσο, για τον οποίο οι «κανονιέρηδες» θα ξοδέψουν περισσότερα χρήματα ακόμα και από το ποσό-ρεκόρ των 13 εκατομμυρίων στερλινών που είχαν δαπανήσει τον Αύγουστο του 2000 για να αποκτήσουν τον Σιλβέν Βιλτόρ. Ο Αρσάβιν, που δεν έπαιξε σε κανένα από τα φιλικά προετοιμασίας που έδωσε η Ζενίτ στο Ντουμπάι, έχει να αγωνιστεί σε παιχνίδι από τον περασμένο Νοέμβριο και, προφανώς, δεν είναι σε κατάσταση τέτοια που να επιτρέπει στον Βενγκέρ να τον χρησιμοποιήσει στο επερχόμενο ντέρμπι με την Τότεναμ.

Ο Ρώσος (που τα τελευταία δύο χρόνια έκανε εντατικά μαθήματα αγγλικών) ξέρει ότι η Αρσεναλ, με την οποία θα υπογράψει συμβόλαιο τρεισήμισι χρόνων, αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση για τον ίδιο. Και αν δεν έχει τραυματισμούς, πιστεύω ότι θα κάνει μια χαρά τη δουλειά του με την καθοδήγηση του Βενγκέρ. Το μόνο πρόβλημα που θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην καριέρα του στην Αρσεναλ είναι ο χαρακτήρας του, αλλά ο Βενγκέρ αυτά τα πράγματα, συνήθως, τα ψάχνει εξονυχιστικά.

Εκείνο που ο Αλσατός τεχνικός των «κανονιέρηδων» θέλει να διασφαλίσει οπωσδήποτε είναι η συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, μια και το πρωτάθλημα κατά τα φαινόμενα έχει χαθεί. Μία θέση στο Τσάμπιονς Λιγκ, όμως, διεκδικεί φέτος και η πολύ καλή Αστον Βίλα, που βρίσκεται μπροστά από την Αρσεναλ, η οποία δεν έχει την πολυτέλεια να πετάξει βαθμούς. Γι’ αυτό ο μόνος «πονοκέφαλος» του Βενγκέρ φαίνεται να είναι το πόσο σύντομα θα είναι έτοιμος να αγωνιστεί ο Αρσάβιν, αν βέβαια δεν γίνει καμιά στραβή και η μεταγραφή του Ρώσου κριθεί εκπρόθεσμη.

Τα στοιχήματα του Γκαζίδη (ποιου;)

Ο Ιβάν Γκαζίδης είναι ο νέος εκτελεστικός διευθυντής της Αρσεναλ που ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου, έχοντας τις περισσότερες από τις αρμοδιότητες που είχαν ο Βενγκέρ και ο πρώην αντιπρόεδρος των «κανονιέρηδων» (σε αυτές περιλαμβάνονται οι διαπραγματεύσεις για μεταγραφές, μισθούς και συμβόλαια ποδοσφαιριστών) Ντέιβιντ Ντέιν, ο οποίος πούλησε τις μετοχές του και εγκατέλειψε την ομάδα.

Ο -άγνωστος- σε πολλούς Γκαζίδης γεννήθηκε πριν από 44 χρόνια στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής και ήρθε στο Λονδίνο σε ηλικία 4 ετών. Σπούδασε νομικά στην Οξφόρδη και μετά την αποφοίτησή του έφυγε για τις ΗΠΑ, όπου δούλεψε ως σύμβουλος σε επενδυτικές εταιρείες και για μία περίοδο 10 χρόνων ήταν ο άνθρωπος που «έστησε» όλο το εμπορικό κομμάτι της αμερικανικής ποδοσφαιρικής λίγκας και βοήθησε στην αναδιοργάνωση της μεξικανικής ποδοσφαιρικής λίγκας.

Του είχαν γίνει και παλαιότερα προτάσεις να δουλέψει στην Αγγλία, ιδίως από τη Μάντσεστερ Σίτι -την ομάδα που υποστήριζε πιτσιρικάς- και κάποια στιγμή του έγινε κρούση για τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Ο Γκαζίδης είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στον Κένιον σε όλη την Πρέμιερ Λιγκ και η μεταγραφή του Αρσάβιν είναι η πρώτη που διαπραγματεύεται αποκλειστικά ο ίδιος. Και είναι το πρώτο στοίχημά του στην Αρσεναλ και μάλλον πιο εύκολο από ένα άλλο που σχετίζεται με τη διοικητική λειτουργία της ομάδας και τις σχέσεις ανάμεσα στους μετόχους.

Ο Γκαζίδης είναι αυτός που ανέλαβε την πρωτοβουλία να συναντήσει τον Ρώσο μεγιστάνα Αλισερ Ουσμάνοφ, ο οποίος κατέχει το 24,9% των μετοχών της Αρσεναλ, αλλά δεν μετέχει στο Δ.Σ. των «κανονιέρηδων». Ο Ουσμάνοφ, που δεν έκρυψε την πρόθεσή του να αποκτήσει τη λονδρέζικη ομάδα, δεν έχει μιλήσει ούτε έχει συναντηθεί με κανένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Αρσεναλ, και ο Γκαζίδης είναι ο πρώτος που θα τον δει, θα μιλήσει μαζί του και θα προσπαθήσει να διερευνήσει τις προθέσεις του.

Αυτό είναι το δεύτερο στοίχημα του Γκαζίδη, μετά τη μεταγραφή του Αρσάβιν και το τρίτο είναι να εξασφαλιστεί η συμμετοχή της Αρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Διαφορετικά η απουσία της Αρσεναλ από τη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές οικονομικές αναταράξεις στον σύλλογο, σύμφωνα με την άποψη του προέδρου της ομάδας, Πίτερ Χίλγουντ. Ο Γκαζίδης δεν υιοθετεί αυτή την άποψη, μια και ισχυρίζεται ότι η Αρσεναλ έχει την οικονομική δύναμη να αντέξει ένα χρόνο εκτός Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι σίγουρο, όμως, ότι δεν θα ήθελε να δοκιμάσει την αλήθεια του ισχυρισμού του.

«Γλωσσικό ένστικτο»

Ωραία πράγματα έγραψε προχθές ο Πανούτσος για τη γλώσσα και πρέπει να κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών. Τώρα για ποιον λόγο μού στέλνουν εμένα mail για όσα γράφει ο Αντώνης στο συγκεκριμένο κείμενο -με τα οποία συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό- δεν καταλαβαίνω. Και κυρίως δεν καταλαβαίνω γιατί -σύμφωνα με τον Κ.Α.- θα πρέπει να υπερασπιστώ την τιμή της καθαρεύουσας (που τη διδάχτηκα, μπορώ να τη διαβάσω, αλλά την απεχθάνομαι) και του Παπαδιαμάντη, που δεν μπορώ να καταλάβω πού τον «προσέβαλε» ο Αντώνης.

Το φοβερό με ορισμένους που τους αρέσει ο ρόλος του γλωσσά-αμύντορα είναι ότι γράφουν και μιλούν σε μία γλώσσα -την απλή καθαρεύουσα- που νομίζουν ότι προσδίδει κύρος σε μία άποψη. Λες και είναι η λέξη που έχει σημασία και όχι το επιχείρημα. Πάντως, για όλους εκείνους που θα ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τον μηχανισμό, τη λειτουργία και τη σχέση της γλώσσας με τον νου και τη σκέψη υπάρχει ένα εξαιρετικό βιβλίο από τις εκδόσεις «Κάτοπτρο». Το «γλωσσικό ένστικτο» του καθηγητή του ΜΙΤ Στίβεν Πίνκερ. Για να το γράψω και στην καθαρεύουσα το βιβλίο είναι must. Ελπίζω να διδάσκεται σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή.