Πέρυσι πριν από το ματς με τον Ολυμπιακό ο Μοχάμεντ Καλόν είχε σταματήσει την προπόνηση και πήγε στα αποδυτήρια. Ο υπηρεσιακός προπονητής Νίκος Κωστένογλου τον είχε στείλει στη διοίκηση και ο Ντέμης Νικολαΐδης, που η προηγούμενη ιδιότητα του ποδοσφαιριστή προβαλλόταν ως το κύριο προσόν του, τον τιμώρησε και τον απέκλεισε από την αποστολή. Η συνέχεια είναι ιστορία. Η ΑΕΚ διέλυσε τον Ολυμπιακό με 4-0, ο αποκλεισμός του Καλόν είχε προβληθεί ως ένα από τα στοιχεία που βοήθησαν στον θρίαμβο, η πυγμή του πατρός Νικόλαου είχε εγκωμιαστεί από κάθε λάρυγγα και γραφίδα και ο Ολυμπιακός παραλίγο να έχανε το πρωτάθλημα.
Τώρα με ένα πολύ σοβαρότερο επεισόδιο (γιατί δεν ξέρω πόσο κοινοί είναι οι τσακωμοί στις ομάδες πριν από τα ντέρμπι, αλλά δεν είναι καθόλου κοινό ένας παίκτης να πηγαίνει στο νοσοκομείο από κουτουλιά συμπαίκτη του) η αντιμετώπιση είναι η μέρα με τη νύχτα. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δηλώνει ότι οι δύο παίκτες είναι πολύτιμοι για το ντέρμπι και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει από Δευτέρα. Ο Στέλιος Μανωλάς λέει πολλά σωστά πράγματα. «Αν πουλήσουνε παίκτη, εγώ θα φύγω» και τα ανάλογα που σίγουρα θα κάνανε τον Κούλη και τον Θανόπουλο να τρέμουνε στις μπότες τους, αν όμως αυτοί είχαν πλακωθεί. Πρόεδρος δεν υπάρχει για να τιμωρήσει τους παίκτες. Ούτε καν Μάκαρος που θα πει: «Ντούσαν, αυτή η κατάσταση με έχει κουράσει». Οπότε η ΑΕΚ πάει στο ντέρμπι από μόνη της. Και ρωτάω και εγώ με το φτωχό μου το μυαλό: πώς είναι δυνατόν πέρυσι να γράφονται ύμνοι για τον τσαμπουκά του πατρός Νικολάου και του Ντέμη και φέτος, σε μια ανάλογη περίπτωση, να γράφονται ωδές για τον Μπάγεβιτς που κάνει εντελώς το αντίθετο; Η διαφορά ανάμεσα στο πέρυσι και το εφέτος είναι η ανάγκη. Και η ανάγκη είναι το σημείο που πάνε όλες οι αρχές περίπατο. Ετσι και δεν τον χρειάζεσαι απόλυτα τον παίκτη, και δίκαιος είσαι, και μύγα στο σπαθί σου δεν ανέχεσαι. Ετσι και τον χρειάζεσαι, ελέφαντας να ανέβει στο σπαθί και να τα «κάνει» στη λάμα, το πολύ να του δώσεις χαρτί να σκουπιστεί. Το προηγούμενο ήταν για τον Μπάγεβιτς, που από τη μία έχει στρώσει παικτικά την ΑΕΚ, αλλά από την άλλη τα περί σεβασμού των παικτών και εκκλησιών και ναών στα αποδυτήρια είναι μπαγεβιτσολαγνικά συγγραφικά έργα. Κανένα πρόβλημα δεν είχαν να πλακωθούν ο Πελετιέρι με τον Πλιάτσικα, κανένα ο Τζεμπούρ με τον Σκόκο και για κερασάκι τού την είπε και ο Εντίνιο.
«Βαζάκα και θεοί πείθονται», που είχε πει πριν από κάτι χρόνια ο Αλέφαντος, πριν από ένα ματς με τον Βαζάκα. Ετσι και έχει ο προπονητής ή η διοίκηση τον παίκτη ανάγκη, κοιτάζει από την άλλη και τον βάζει και παίζει. Οπως είχε γίνει με τον Γιάγια Τουρέ πριν από τρεις σεζόν σε ματς με την ΑΕΚ. Εκείνη την εποχή είχανε λυσσάξει οι δημοσιογράφοι ότι ο Ολυμπιακός θα ξεφτιλιστεί αν βάλει στο ματς τον Τουρέ, ο οποίος είχε πάει στην Αφρική και είχε ξεχάσει να γυρίσει. Ο Σάββας είχε κάνει μία από εκείνες τις τουρμπιγιόν δηλώσεις, ότι ναι μεν ο Τουρέ είχε αργήσει και μπορεί το σώμα του να είναι στην Αφρική αλλά η καρδιά του στον Ολυμπιακό, ο «Αϊμπόριαν έις» είχε παίξει, ήταν από τους καλύτερους και ο Ολυμπιακός κέρδισε. Παρά τα όσα είχαν γραφτεί για την ξεφτίλα, νομίζω ότι οι περισσότεροι Ολυμπιακοί την άντεξαν και σήμερα μπορούν να κοιμούνται τα βράδια χωρίς ενοχές. Οπως και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι από όσα θα γραφτούν για την ξεφτίλα της διοίκησης της ΑΕΚ και το πώς κατάντησε ο Μπάγεβιτς και οι παίκτες πλακώνονται στις προπονήσεις, τα μισά θα είναι από αυτούς που πολύ θα γούσταραν να τους έχει τιμωρήσει και η ΑΕΚ να έπαιζε στο ντέρμπι χωρίς δύο βασικούς επιθετικούς της.
Η Δευτέρα όμως είναι άλλη ιστορία… Γιατί η ΑΕΚ μπορεί να κερδίσει την Κυριακή, ο Τζεμπούρ και ο Σκόκο μπορεί να είναι οι καλύτεροι παίκτες της, αλλά το να σκεπάζεις τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι της επιτυχίας δεν πάει να πει ότι δεν θα τα ξαναδείς. Ιδιαίτερα με ένα συνδυασμό που προκοπή δεν γίνεται. Γιατί οι Αργεντινοί της ΑΕΚ, όπως και στις περισσότερες ομάδες, είναι οι Σέρβοι της Λατινικής Αμερικής. Ο ένας θα προστατεύσει τον άλλο, ακόμα και αν χρειαστεί να ρίξει στον λογαριασμό έναν ξένο συμπαίκτη του, όπως είχε συμβεί στην αρχή της σεζόν στην ΑΕΚ, που οι Αργεντινοί είχαν μάτια να τροφοδοτούν μόνο τον Μπλάνκο. Από την άλλη, ο Τζεμπούρ είναι φαινόμενο. Οι περισσότεροι άνθρωποι πρώτα τσαντίζονται και μετά βαράνε. Με τον Τζεμπούρ συμβαίνει το ανάποδο. Βάλε μέσα ότι είναι και κουλτούρας μωαμεθανός φανατικός και Αλγερινός εθνικιστής και έχεις τον τέλειο άνθρωπο για να πλακωθεί με τους Αργεντινούς, που εκτός των άλλων δεν έχουν πρόβλημα να σε γράψουν. Για παράδειγμα η απάντηση του Σκόκο, όταν ο Τζεμπούρ του είπε ότι πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, «καλά, θα σου ζητήσω την επόμενη φορά…», δείχνει το γνήσιο αργεντίνικο στυλ.
Υπάρχει λοιπόν περίπτωση η ΑΕΚ να κάνει τελικά το «ντιλ» και να δώσει τον Τζεμπούρ στον Παναθηναϊκό, που του έχει και αδυναμία ο Αντωνίου; Υπάρχει, αλλά μικρή. Γιατί τώρα που ο Παναθηναϊκός ξέρει ότι η ΑΕΚ δεν έχει πρόβλημα να κάνει την ανταλλαγή με τον Ιβανσιτς και θα δώσει λιγότερα χρήματα, ο χρόνος είναι λίγος για διαπραγματεύσεις και το μεγάλο πρόβλημα είναι η επικοινωνία. Θα είναι σαν οι πολυμετοχικοί να παίρνουν με μεταγραφή τον τρελό της ΑΕΚ. Εκτός του ότι τα προβλήματα δεν τελειώνουν εκεί. Και μετά τι; Ο Τζεμπούρ να πρέπει να κάνει χωριό με τον Τεν Κάτε; Και ας πούμε ότι γίνεται, τι θα γίνει όμως αν ισχύει η δήλωση του Εκι Γκονζάλες, ότι στην Αργεντινή έχει δοθεί ως δανεικός; Ο Παναθηναϊκός, η Ελλάδα, η Μεσόγειος, αντέχουν να έχουν μαζί τον Τζεμπούρ και τον Εκι;