Κόουτς, γιατί τόσο ανακάτεμα;

Παραχάρηκαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού τον τελευταίο καιρό με τις «τριάρες» και τις «τεσσάρες», καιρός ήταν και πάλι να... ξενερώσουν. Εξάλλου, το έργο με αυτή την ομάδα το έχουμε δει πολλές φορές. Εκεί που πάει να σηκώσει κεφάλι, εκεί που σου δίνει το δικαίωμα να πεις, βρε αδερφέ, ότι μπήκε σ' ένα σωστό δρόμο, κάνει μία και τα γκρεμίζει όλα. Οχι ότι χθες χάθηκε το πρωτάθλημα. Αυτό έχει χαθεί από την ήττα του... πρώτου γύρου με τον Εργοτέλη. Τότε που ο Χενκ Τεν Κάτε, ευρισκόμενος και πάλι σε κακή μέρα, έβαλε τον αμυντικό χαφ Τζιόλη για να γυρίσει το ματς! Φαίνεται ότι ο κόουτς κάτι παθαίνει όταν παίζει με τον Εργοτέλη, όπως φυσικά και οι παίκτες του. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω τα πολλά κατ' εξακολούθηση λάθη που έκανε χθες. Να τα απαριθμήσω:

1) Ποτέ δεν κατάλαβα πώς ο Μελίσσης από εκεί που ήταν μονίμως εκτός 18άδας τον τελευταίο καιρό παίζει και σε μία θέση που δεν έχει παίξει μία φορά στην καριέρα του. Κόουτς, ο Μελίσσης στόπερ είναι, άντε και δεξί μπακ. Αμυντικό χαφ, όμως, όχι. Και φθάνει τα όρια της πρόκλησης όταν ούτε σε αυτό το ματς χρησιμοποιείται ως αμυντικό χαφ ο Μαρσέλο Μάτος (από τη στιγμή που αρχίζει το ματς ο Ζιλμπέρτο παίζει ως στόπερ αντί του τιμωρημένου Σαριέγκι).
2) Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα για ποιο λόγο χθες έμεινε εκτός 11άδας ξαφνικά ο Σπυρόπουλος για να παίξει ο Μουν και αυτός όχι στη θέση του, αλλά αριστερό μπακ. Ο Σπυρόπουλος, πάντως, τα πήγαινε μια χαρά στα τελευταία παιχνίδια.
3) Μετά την ανόητη αποβολή του Ρουκάβινα (που με την παρουσία του χθες δικαίωσε τον Τεν Κάτε, που δεν τον ξεκινούσε στα προηγούμενα ματς), ποτέ δεν κατάλαβα γιατί χρειάστηκε να περάσουν 15 (ναι 15!) ολόκληρα λεπτά για να μπει ένας σέντερ φορ. Για όσους δεν το αντιλήφθηκαν, από το 52' έως το 67' ο Παναθηναϊκός έχανε 1-0, έπαιζε με 10 παίκτες και με σέντερ φορ τον Κλέιτον! Ο Μάντζιος μπήκε στο 67', ο Σαλπιγγίδης δεν μπήκε ποτέ...
4) Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρώτη αλλαγή, μετά την αποβολή του Ρουκάβινα, ήταν ο ακραίος μπακ Σπυρόπουλος στη θέση του άλλου ακραίου μπακ Νίλσον. Η δραστηριότητα του Κοτσιανικούλη δεν σταμάτησε ούτε έπειτα από αυτή την αλλαγή, αλλά το κυριότερο, κόουτς, είναι ότι έχανες το ματς και έπρεπε να ρισκάρεις παραπάνω.
5) Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί με την αλλαγή του δεύτερου ημιχρόνου, κόουτς, δεν πρόσθεσες ένα δεύτερο επιθετικό (Μάντζιο ή Σαλπιγγίδη, ας διάλεγες οποιονδήποτε) δίπλα στον μόνο και έρημο Ρουκάβινα και ας έβαζες τον Κλέιτον δεξιά αντί του Νίνη (άσχετα αν τελικά ο Γκάμπριελ ήταν πιο δραστήριος από τον Νίνη).

Με λίγα λόγια, ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος δεν έκανε ούτε μισή ευκαιρία, η πρώτη αλλαγή του ήταν «ένα χαφ μπαίνει, ένα χαφ βγαίνει». Στο δεύτερο ημίχρονο αποβάλλεται ανόητα ο Ρουκάβινα, δέχεται και το γκολ ο Παναθηναϊκός και η δεύτερη αλλαγή ήταν μπακ βγαίνει, μπακ μπαίνει. Και μόλις στο 67' έγινε η πρώτη σωστή αλλαγή. Αμυντικός βγαίνει, επιθετικός μπαίνει.

Ηταν, όμως, η τρίτη και τελευταία. Πολύ αργά για να γίνει το οτιδήποτε. Το πρωτάθλημα τελείωσε άδοξα. Για τη χθεσινή ήττα ο Τεν Κάτε φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, όπως είχε την ευθύνη σε άλλες νίκες προηγούμενες και κυρίως στην Ευρώπη. Για μένα το κυριότερο λάθος είναι ότι έκανε τέσσερις αλλαγές και μία εσωτερική (ένα ημίχρονο πέρασε, κόουτς, για να δεις ότι ο Μελίσσης δεν μπορούσε να ανταποκριθεί ως αμυντικό χαφ;) σε μία ομάδα που έριξε τέσσερα στον Αρη. Και καλά θα μου πείτε τώρα... «Εσείς δεν φωνάζατε τόσο καιρό να παίζουν Κλέιτον και Ρουκάβινα. Τα είδατε τώρα και ησυχάσατε». Ο.Κ. Οντως Ρουκάβινα και Κλέιτον δικαίωσαν τον προπονητή τους χθες, που τόσο καιρό δεν τους είχε στις επιλογές της ενδεκάδας. Αλλά για καθίστε, ρε παιδιά. Εδώ ήρθαν τα πάνω-κάτω. Αλλαξε το 4-4-2 σε 4-2-3-1, έπαιξε ο Μελίσσης αμυντικό χαφ για ένα ημίχρονο και ο δεξιοπόδαρος Μουν αντί του αριστεροπόδαρου Σπυρόπουλου. Πού να βρει συνοχή και να παίξει μπάλα αυτή η ομάδα με τόσες εξωτερικές και εσωτερικές αλλαγές; Και οι παίκτες βεβαια έχουν το δικό τους μερίδιο. Δεν είδα να γυαλίζει το μάτι στους περισσότερους, αλλά μία μπλαζέ αντιμετώπιση. Με αυτά και με αυτά, δεν μπορούμε να φωνάξουμε και για τον διαιτητή Χαραλαμπίδη. Που δεν έδωσε όχι ένα (το χέρι στο σουτ του Σιμάο), αλλά δύο (όπως πληροφορούμαι) πέναλτι (ανατροπή Καραγκούνη από Γελαδάρη στο 87'). Αλλά αν μιλήσεις με τέτοια χάλια σε αυτό το ματς για τη διαιτησία και σταθείς εκεί, κινδυνεύεις –δικαιολογημένα– να χαρακτηριστείς γραφικός. Μην ξεχνάμε δε ότι από την άλλη υπάρχει και ένα κανονικό γκολ του Εργοτέλη που ακυρώθηκε ως οφσάιντ.